Υπόθεση C‑594/16

Enzo Buccioni

κατά

Banca d’Italia

(αίτηση του Consiglio di Stato για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή – Προσέγγιση των νομοθεσιών – Οδηγία 2013/36/ΕΕ – Άρθρο 53, παράγραφος 1 – Υποχρέωση τηρήσεως του επαγγελματικού απορρήτου την οποία υπέχουν οι εθνικές αρχές προληπτικής εποπτείας των πιστωτικών ιδρυμάτων – Πιστωτικό ίδρυμα του οποίου διατάχθηκε η αναγκαστική εκκαθάριση – Δημοσιοποίηση εμπιστευτικών πληροφοριών στο πλαίσιο διαδικασιών του αστικού ή του εμπορικού δικαίου»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 13ης Σεπτεμβρίου 2018

1. Οικονομική και νομισματική πολιτική–Οικονομική πολιτική–Εποπτεία του χρηματοπιστωτικού τομέα της Ένωσης–Ενιαίος εποπτικός μηχανισμός–Προληπτική εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων–Ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ αρμόδιων αρχών–Υποχρέωση τηρήσεως του επαγγελματικού απορρήτου–Αντικείμενο

   (Οδηγία 2013/36 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 53 § 1)

2. Οικονομική και νομισματική πολιτική–Οικονομική πολιτική–Εποπτεία του χρηματοπιστωτικού τομέα της Ένωσης–Ενιαίος εποπτικός μηχανισμός–Προληπτική εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων–Ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ αρμόδιων αρχών–Υποχρέωση τηρήσεως του επαγγελματικού απορρήτου–Περιεχόμενο–Γνωστοποίηση πληροφοριών σε τρίτον ο οποίος επιθυμεί να κινήσει διαδικασία αστικού ή εμπορικού δικαίου με σκοπό την προστασία περιουσιακών συμφερόντων τα οποία ζημιώθηκαν κατόπιν της θέσεως πιστωτικού ιδρύματος υπό καθεστώς αναγκαστικής εκκαθαρίσεως–Δεν συντρέχει παραβίαση–Προϋποθέσεις

   (Οδηγία 2013/36 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 53 § 1)

1.  Η αποτελεσματική εφαρμογή του συστήματος προληπτικής εποπτείας των πιστωτικών ιδρυμάτων, το οποίο καθιέρωσε ο νομοθέτης της Ένωσης με την έκδοση της οδηγίας 2013/36 και το οποίο βασίζεται στην εντός κράτους μέλους εποπτεία και στην ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των αρμόδιων αρχών πλειόνων κρατών μελών, όπως εκτέθηκε συνοπτικά στις προηγούμενες σκέψεις, επιτάσσει τόσο τα εποπτευόμενα πιστωτικά ιδρύματα όσο και οι αρμόδιες αρχές να έχουν τη βεβαιότητα ότι οι εμπιστευτικές πληροφορίες που έχουν παράσχει θα διατηρήσουν καταρχήν τον εμπιστευτικό χαρακτήρα τους (βλ., κατ’ αναλογίαν, απόφαση της 19ης Ιουνίου 2018, Baumeister,C‑15/16, EU:C:2018:464, σκέψη 31). Πράγματι, ελλείψει της εμπιστοσύνης αυτής θα μπορούσε να τεθεί σε κίνδυνο η απρόσκοπτη διαβίβαση των εμπιστευτικών πληροφοριών που είναι αναγκαίες για την άσκηση της προληπτικής εποπτείας (βλ., κατ’ αναλογίαν, απόφαση της 19ης Ιουνίου 2018, Baumeister,C‑15/16, EU:C:2018:464, σκέψη 32). Συνεπώς, το άρθρο 53, παράγραφος 1, της οδηγίας 2013/36 επιβάλλει ως κανόνα την υποχρέωση τηρήσεως του επαγγελματικού απορρήτου προκειμένου να προστατευθούν όχι μόνον τα ιδιαίτερα συμφέροντα των άμεσα ενδιαφερομένων πιστωτικών ιδρυμάτων, αλλά και το γενικό συμφέρον που συνδέεται, ιδίως, με τη σταθερότητα του εντός της Ένωσης χρηματοπιστωτικού συστήματος (βλ., κατ’ αναλογίαν, απόφαση της 19ης Ιουνίου 2018, Baumeister,C‑15/16, EU:C:2018:464, σκέψη 33). Τέλος, στην οδηγία 2013/36 μνημονεύονται εξαντλητικώς οι ειδικές περιπτώσεις στις οποίες η, κατά το άρθρο 53, παράγραφος 1, της οδηγίας αυτής, γενική αρχή περί απαγορεύσεως δημοσιοποιήσεως των εμπιστευτικού χαρακτήρα πληροφοριών που έχουν στην κατοχή τους οι αρμόδιες αρχές δεν εμποδίζει, κατ’ εξαίρεση, τη διαβίβαση ή τη χρήση των πληροφοριών αυτών (βλ., κατ’ αναλογίαν, απόφαση της 19ης Ιουνίου 2018, Baumeister,C‑15/16, EU:C:2018:464, σκέψη 38).

   (βλ. σκέψεις 27-30)

2.  Το άρθρο 53, παράγραφος 1, της οδηγίας 2013/36/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με την πρόσβαση στη δραστηριότητα πιστωτικών ιδρυμάτων και την προληπτική εποπτεία πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων, για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/87/ΕΚ και για την κατάργηση των οδηγιών 2006/48/ΕΚ και 2006/49/ΕΚ, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται στο ενδεχόμενο οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών να γνωστοποιούν πληροφορίες εμπιστευτικού χαρακτήρα σε πρόσωπο που υποβάλλει σχετικό αίτημα προκειμένου να μπορεί να κινήσει διαδικασία αστικού ή εμπορικού δικαίου με σκοπό την προστασία περιουσιακών συμφερόντων τα οποία, κατά το πρόσωπο αυτό, ζημιώθηκαν κατόπιν της θέσεως πιστωτικού ιδρύματος υπό καθεστώς αναγκαστικής εκκαθαρίσεως. Ωστόσο, το αίτημα δημοσιοποιήσεως πρέπει να αφορά πληροφορίες για τις οποίες ο αιτών προβάλλει ακριβείς και συγκλίνουσες ενδείξεις εκ των οποίων θα συνάγεται ευλόγως ότι οι πληροφορίες αυτές θα αποδειχθούν λυσιτελείς για τις ανάγκες διαδικασίας αστικού ή εμπορικού δικαίου, της οποίας το αντικείμενο πρέπει να προσδιορίζεται με τρόπο συγκεκριμένο από τον αιτούντα και εκτός του πλαισίου της οποίας δεν θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι επίμαχες πληροφορίες. Στις αρμόδιες αρχές και στα αρμόδια δικαστήρια απόκειται η στάθμιση του συμφέροντος του αιτούντος να αποκτήσει πρόσβαση στις επίμαχες πληροφορίες και των συμφερόντων που συνηγορούν υπέρ της διατηρήσεως του εμπιστευτικού χαρακτήρα των πληροφοριών που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της υποχρεώσεως τηρήσεως του επαγγελματικού απορρήτου, πριν δημοσιοποιηθεί καθεμία από τις εμπιστευτικές πληροφορίες στις οποίες ζητήθηκε πρόσβαση.

   (βλ. σκέψη 40 και διατακτ.)