Υπόθεση C‑541/16

Ευρωπαϊκή Επιτροπή

κατά

Βασιλείου της Δανίας

«Παράβαση κράτους μέλους – Κανονισμός (ΕΚ) 1072/2009 – Άρθρο 2, σημείο 6 – Άρθρο 8 – Ενδομεταφορές – Έννοια – Ορισμός ο οποίος περιλαμβάνεται σε έγγραφο “Ερωτήσεων & Απαντήσεων” που συνέταξε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή – Νομική ισχύς – Εθνικά μέτρα εφαρμογής που περιορίζουν τον αριθμό των σημείων φορτώσεως και εκφορτώσεως τα οποία μπορούν να αποτελέσουν μέρος της ίδιας ενδομεταφοράς – Διακριτική ευχέρεια – Περιορισμός – Αναλογικότητα»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 12ης Απριλίου 2018

1. Προσφυγή λόγω παραβάσεως κράτους μέλους–Απόδειξη της παραβάσεως–Η Επιτροπή φέρει το βάρος αποδείξεως–Τεκμήρια–Δεν επιτρέπονται

   (Άρθρο 258 ΣΛΕΕ)

2. Πράξεις των οργάνων–Κανονισμοί–Άμεση εφαρμογή–Εκτελεστική αρμοδιότητα που αναγνωρίζεται σε κράτος μέλος–Όρια

   (Άρθρο 288, εδ. 2, ΣΛΕΕ)

3. Μεταφορές–Οδικές μεταφορές–Πρόσβαση στην αγορά εμπορευματικών μεταφορών–Ενδομεταφορές–Έννοια–Θέσπιση από κράτος μέλος εθνικών μέτρων εφαρμογής που περιορίζουν τον αριθμό των σημείων φορτώσεως και εκφορτώσεως τα οποία μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο της ίδιας ενδομεταφοράς–Επιτρέπεται

   (Κανονισμός 1072/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρα 2, σημείο 6, και 8)

4. Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης–Αρχές–Αναλογικότητα–Περιεχόμενο

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 25)

2.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 27-29)

3.  Δεν παραβαίνει τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 2, σημείο 6, και του άρθρου 8 του κανονισμού 1072/2009, για τους κοινούς κανόνες πρόσβασης στην αγορά διεθνών οδικών εμπορευματικών μεταφορών, κράτος μέλος το οποίο θεσπίζει εθνικά μέτρα εφαρμογής που αποσκοπούν στην αποσαφήνιση της ενδομεταφοράς κατά την έννοια του εν λόγω κανονισμού.

   Πράγματι, πρώτον, από το γράμμα του άρθρου 2, σημείο 6, και του άρθρου 8, παράγραφος 2, του κανονισμού 1072/2009 δεν προκύπτει απάντηση στο ερώτημα κατά πόσον ο όρος ενδομεταφορά που απαντά στον εν λόγω κανονισμό πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι μία ενδομεταφορά μπορεί να περιλαμβάνει περισσότερα σημεία φορτώσεως και περισσότερα σημεία εκφορτώσεως. Το γεγονός ότι μια διάταξη είναι διατυπωμένη με γενικό και αόριστο τρόπο αποτελεί ένδειξη ότι απαιτείται η θέσπιση εθνικών μέτρων εφαρμογής. Δεύτερον, προκειμένου να αποφασιστεί σε ποια στιγμή πρέπει να θεωρηθεί ότι έχει συμπληρωθεί το όριο των τριών ενδομεταφορών που προβλέπει το εν λόγω άρθρο 8, παράγραφος 2, πρέπει να καθοριστεί αν μια ενδομεταφορά που περιλαμβάνει περισσότερα σημεία φορτώσεως και περισσότερα σημεία εκφορτώσεως συνιστά μία και μόνη ενδομεταφορά ή περισσότερες ενδομεταφορές. Τρίτον, η ενδομεταφορά, κατά την έννοια του κανονισμού 1072/2009, ερμηνεύεται κατά τρόπο διαφορετικό στα διάφορα κράτη μέλη.

   Εξάλλου, καθόσον το να επιτρέπεται σε εγκατεστημένους στην αλλοδαπή οδικούς μεταφορείς να διεξάγουν ενδομεταφορές που περιλαμβάνουν απεριόριστο αριθμό σημείων φορτώσεως και σημείων εκφορτώσεως μπορεί να καταστήσει κενό περιεχομένου το όριο των τριών ενδομεταφορών που προβλέπεται στο άρθρο 8, παράγραφος 2, του κανονισμού 1072/2009 και, επομένως, να έρχεται σε αντίθεση με τον προσωρινό χαρακτήρα των ενδομεταφορών καθώς και με τον επιδιωκόμενο από τον κανονισμό αυτό σκοπό ως προς αυτό το είδος μεταφορών, σχετική απαγόρευση που προβλέπεται από τα εθνικά μέτρα εφαρμογής είναι πρόσφορη για την υλοποίηση του επιδιωκόμενου από τον εν λόγω κανονισμό σκοπού όσον αφορά τις ενδομεταφορές. Συναφώς, στο μέτρο που, σύμφωνα με τα εθνικά μέτρα εφαρμογής, απαγορεύονται μόνον οι ενδομεταφορές που περιλαμβάνουν περισσότερα σημεία φορτώσεως και περισσότερα σημεία εκφορτώσεως, τα εν λόγω μέτρα δεν βαίνουν πέραν του αναγκαίου για την επίτευξη του επιδιωκόμενου από τον κανονισμό 1072/2009 σκοπού.

   (βλ. σκέψεις 38, 39, 41, 42, 53, 55,59, 60, 62)

4.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 50)