Υπόθεση C-131/14

Malvino Cervati

και

Società Malvi Sas di Cervati Malvino

κατά

Agenzia delle Dogane

και

Agenzia delle Dogane – Ufficio delle Dogane di Livorno

(αίτηση του Corte suprema di cassazione

για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή — Γεωργία — Κοινή οργάνωση αγορών — Κανονισμός (ΕΚ) 565/2002 — Άρθρο 3, παράγραφος 3 — Δασμολογική ποσόστωση — Σκόρδο καταγωγής Αργεντινής — Πιστοποιητικά εισαγωγής — Μη μεταβιβάσιμα δικαιώματα που απορρέουν από πιστοποιητικά εισαγωγής — Καταστρατήγηση — Κατάχρηση δικαιώματος — Προϋποθέσεις — Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 — Άρθρο 4, παράγραφος 3»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 14ης Απριλίου 2016

1. Προδικαστικά ερωτήματα – Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου – Προσδιορισμός των κρίσιμων στοιχείων του δικαίου της Ένωσης – Αναδιατύπωση των ερωτημάτων

   (Άρθρο 267 ΣΛΕΕ)

2. Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Καταχρηστική άσκηση δικαιώματος το οποίο απορρέει από διάταξη της Ένωσης – Πράξεις που συνιστούν καταχρηστική πρακτική – Στοιχεία που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη – Υποχρέωση του εθνικού δικαστηρίου να προβεί σε εξακρίβωση

3. Γεωργία – Κοινή οργάνωση των αγορών – Πιστοποιητικά εισαγωγής, εξαγωγής και προκαθορισμού – Σύστημα εισαγωγών – Δασμολογική ποσόστωση – Εισαγωγή με προτιμησιακό δασμό εμπορευμάτων τα οποία έχει αγοράσει εκτός της Ένωσης νέος εισαγωγέας από πρόσωπο που δεν είναι κάτοχος πιστοποιητικών εισαγωγής – Επαναπώληση μετά τη θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία προς παραδοσιακό εισαγωγέα ο οποίος συνδέεται με το πρόσωπο αυτό και εν συνεχεία προς δεύτερο παραδοσιακό εισαγωγέα, ουδείς εκ των οποίων διαθέτει τα αναγκαία πιστοποιητικά – Επιτρέπεται – Όρια – Κατάχρηση δικαιώματος – Υποχρέωση του εθνικού δικαστηρίου να προβεί σε εξακρίβωση

   (Κανονισμός 2988/95 του Συμβουλίου, άρθρο 4 § 3· κανονισμός 565/2002 της Επιτροπής, άρθρα 3 § 3 και 5§ 3)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 26)

2.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 32-35, 46, 47)

3.  Το άρθρο 3, παράγραφος 3, του κανονισμού 565/2002, για τον καθορισμό του τρόπου διαχειρίσεως των δασμολογικών ποσοστώσεων και για την καθιέρωση καθεστώτος πιστοποιητικών [καταγωγής] για τα σκόρδα που εισάγονται από τρίτες χώρες, και το άρθρο 4, παράγραφος 3, του κανονισμού 2988/95 του Συμβουλίου, σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται, κατ’ αρχήν, σε μηχανισμό με τον οποίο κατόπιν παραγγελίας από επιχείρηση, η οποία αποτελεί παραδοσιακό εισαγωγέα κατά την έννοια του πρώτου κανονισμού και έχει εξαντλήσει τα πιστοποιητικά της για εισαγωγές με προτιμησιακό δασμό, προς άλλη επιχείρηση η οποία είναι επίσης παραδοσιακός εισαγωγέας και δεν διαθέτει τέτοια πιστοποιητικά,

   —	καταρχάς πωλείται εμπόρευμα εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης από εταιρία που συνδέεται με τη δεύτερη επιχείρηση, προς τρίτη επιχείρηση, η οποία είναι νέος εισαγωγέας κατά την έννοια του ανωτέρω κανονισμού, και κατέχει τέτοια πιστοποιητικά,

   —	στη συνέχεια η τρίτη επιχείρηση θέτει το εμπόρευμα αυτό σε ελεύθερη κυκλοφορία στην Ένωση με προτιμησιακό δασμό και το μεταπωλεί στη δεύτερη επιχείρηση και

   —	τέλος, το εμπόρευμα αυτό μεταβιβάζεται από τη δεύτερη επιχείρηση στην πρώτη, η οποία αποκτά έτσι το εμπόρευμα που εισήχθη στο πλαίσιο του προτιμησιακού δασμού του πρώτου κανονισμού ενώ δεν διαθέτει το αναγκαίο προς τούτο πιστοποιητικό.

   Προκειμένου, όμως, ένας τέτοιος μηχανισμός πωλήσεως και μεταπωλήσεως εμπορευμάτων μεταξύ επιχειρήσεων να μην οδηγεί ούτε σε αθέμιτη επιρροή μιας επιχειρήσεως στην αγορά και, ειδικότερα, στην καταστρατήγηση του άρθρου 5, παράγραφος 3, του κανονισμού 562/2002 εκ μέρους των παραδοσιακών παραγωγών, ούτε σε παράβαση του σκοπού βάσει του οποίου οι αιτήσεις πιστοποιητικών πρέπει να συνδέονται με πραγματική εμπορική δραστηριότητα, απαιτείται το τίμημα που καταβάλλεται σε κάθε στάδιο του μηχανισμού αυτού να ανταποκρίνεται στην τιμή της αγοράς και η εισαγωγή με προτιμησιακό δασμό να πραγματοποιείται με πιστοποιητικά τα οποία έχουν αποκτηθεί νομίμως από τον κάτοχό τους. Ειδικότερα, στο εθνικό δικαστήριο απόκειται να κρίνει αν καθεμία από τις εμπλεκόμενες επιχειρήσεις εισπράττει εύλογο τίμημα για την εισαγωγή, την πώληση ή τη μεταπώληση του επίμαχου εμπορεύματος το οποίο της επιτρέπει να διατηρήσει τη θέση που της είχε αναγνωρισθεί στο πλαίσιο της διαχειρίσεως της ποσοστώσεως.

   Εξάλλου, όσον αφορά το ζήτημα κατά πόσον ένας τέτοιος μηχανισμός έχει δημιουργηθεί με βασικό σκοπό την τεχνητή δημιουργία των προϋποθέσεων που απαιτούνται για το προτιμησιακό δασμό, μεταξύ των στοιχείων που θα μπορούσαν να αποδείξουν ότι είναι τεχνητός ο μηχανισμός αυτός είναι, μεταξύ άλλων, το ότι ο εισαγωγέας που ήταν ο κάτοχος των πιστοποιητικών δεν ανέλαβε κανέναν εμπορικό κίνδυνο ή το ότι το περιθώριο κέρδους του εισαγωγέα είναι αμελητέο ή το ότι η τιμή πωλήσεως του σκόρδου από τον εισαγωγέα στον πρώτο αγοραστή στην Ένωση και στη συνέχεια από τον πρώτο αγοραστή στον δεύτερο αγοραστή στην Ένωση είναι κατώτερη από την τιμή της αγοράς.

   (βλ. σκέψεις 43, 51, 53 και διατακτ.)