Υπόθεση C‑423/13

«Vilniaus energija» UAB

κατά

Lietuvos metrologijos inspekcijos Vilniaus apskrities skyrius

(αίτηση του Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas για την έκδοση προδικαστική αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή — Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων — Μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος — Οδηγία 2004/22/ΕΚ — Μετρολογικός έλεγχος των συστημάτων μετρήσεως — Μετρητής ζεστού νερού που πληροί όλες τις απαιτήσεις της οδηγίας αυτής και είναι συνδεδεμένος με συσκευή διαβιβάσεως δεδομένων εξ αποστάσεως (συσκευή τηλεμέτρησης) — Απαγόρευση χρήσεως του μετρητή χωρίς προηγούμενο μετρολογικό έλεγχο του συστήματος αυτού»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 10ης Σεπτεμβρίου 2014

1. Προσέγγιση των νομοθεσιών – Όργανα μετρήσεων – Οδηγία 2004/22 – Εθνική κανονιστική ρύθμιση και πρακτική που απαγορεύουν τη χρήση μετρητή ζεστού νερού που πληροί όλες τις απαιτήσεις της οδηγίας αυτής και είναι συνδεδεμένος με συσκευή διαβιβάσεως δεδομένων εξ αποστάσεως, χωρίς προηγούμενο μετρολογικό έλεγχο του συστήματος – Δεν επιτρέπεται

   (Οδηγία 2004/22 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, δέκατη αιτιολογική σκέψη και άρθρα 1 και 8 §§ 3 και 4)

2. Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων – Ποσοτικοί περιορισμοί – Μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος – Εθνική κανονιστική ρύθμιση και πρακτική που απαγορεύουν τη χρήση μετρητή ζεστού νερού που πληροί όλες τις απαιτήσεις της οδηγίας αυτής και είναι συνδεδεμένος με συσκευή διαβιβάσεως δεδομένων εξ αποστάσεως, χωρίς προηγούμενο μετρολογικό έλεγχο του συστήματος – Δεν επιτρέπεται – Δικαιολογία – Προστασία των καταναλωτών – Παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας

   (Άρθρο 34 ΣΛΕΕ· οδηγία 2004/22 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου)

1.  Μετρητής ζεστού νερού που πληροί όλες τις απαιτήσεις της οδηγίας 2004/22, για τα όργανα μετρήσεων, και είναι συνδεδεμένος με συσκευή διαβιβάσεως δεδομένων εξ αποστάσεως (συσκευή τηλεμέτρησης) εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω οδηγίας.

   Όταν ένα ζήτημα αποτελεί αντικείμενο εξαντλητικής ρυθμίσεως στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάθε σχετικό εθνικό μέτρο πρέπει να εκτιμάται υπό το πρίσμα των διατάξεων του μέτρου εναρμονίσεως και όχι υπό το πρίσμα των διατάξεων του πρωτογενούς δικαίου. Τούτο ισχύει και στην περίπτωση της οδηγίας 2004/22, η οποία αποσκοπεί, όπως προκύπτει μεταξύ άλλων από την αιτιολογική σκέψη 3 αυτής, στο να θεσπιστούν σε όλα τα κράτη μέλη οι ίδιες απαιτήσεις επιδόσεων, τις οποίες πρέπει να πληρούν οι συσκευές και τα συστήματα τα οποία αφορά το άρθρο 1 της οδηγίας αυτή, ενόψει της διαθέσεώς τους στην αγορά ή/και της ενάρξεως της χρήσεώς τους.

   Η εν λόγω οδηγία, πάντως, αντίκειται σε εθνική νομοθετική ρύθμιση και πρακτική, κατά την οποία μετρητής ζεστού νερού όπως ο προαναφερθείς θεωρείται ότι συνιστά σύστημα μετρήσεων και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να χρησιμοποιείται εφόσον δεν έχει υποβληθεί, μαζί με την εν λόγω συσκευή, σε μετρολογικό έλεγχο ως σύστημα μετρήσεων.

   (βλ. σκέψεις 34, 35, 39, 40, 56 και διατακτ.)

2.  Το άρθρο 34 ΣΛΕΕ αντίκειται σε εθνική νομοθετική ρύθμιση και πρακτική κατά την οποία μετρητής ζεστού νερού ο οποίος πληροί όλες τις απαιτήσεις της οδηγίας 2004/22, για τα όργανα μετρήσεων, και είναι συνδεδεμένος με συσκευή διαβιβάσεως δεδομένων εξ αποστάσεως (συσκευή τηλεμέτρησης) θεωρείται ότι συνιστά σύστημα μετρήσεων και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να χρησιμοποιείται εφόσον δεν έχει υποβληθεί, μαζί με την εν λόγω συσκευή, σε μετρολογικό έλεγχο ως σύστημα μετρήσεων.

   Μια τέτοια ρύθμιση και πρακτική επιβάλλει να υπόκεινται οι συσκευές διαβιβάσεως δεδομένων εξ αποστάσεως (συσκευές τηλεμέτρησης) που έχουν νομίμως κατασκευαστεί σε άλλα κράτη μέλη σε μετρολογικό έλεγχό, μολονότι δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2004/22. Συνιστά, επομένως, περιορισμό στην πρόσβαση στην αγορά του κράτους μέλους εισαγωγής και θεωρείται μέτρο ισοδυνάμου αποτελέσματος προς ποσοτικό περιορισμό επί των εισαγωγών κατά την έννοια του άρθρου 34 ΣΛΕΕ.

   Δεδομένου ότι ο μετρολογικός έλεγχος καθιστά δυνατή την αποτροπή των παρεμβολών και των παραποιήσεων κατά τη διαβίβαση των δεδομένων, ένα τέτοιο μέτρο θεωρείται πρόσφορο για την εξασφάλιση της προστασίας των καταναλωτών. Ωστόσο, η εν λόγω εθνική νομοθετική ρύθμιση και πρακτική υπερβαίνει το αναγκαίο μέτρο για την επίτευξη του σκοπού αυτού.

   (βλ. σκέψεις 47, 48, 51, 52, 56 και διατακτ.)