Υπόθεση C-40/11

Yoshikazu Iida

κατά

Stadt Ulm

(αίτηση του Verwaltungsgerichtshof Baden-Württemberg για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Άρθρα 20 ΣΛΕΕ και 21 ΣΛΕΕ — Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Άρθρο 51 — Οδηγία 2003/109/ΕΚ — Υπήκοοι τρίτης χώρας — Δικαίωμα διαμονής σε κράτος μέλος — Οδηγία 2004/38/ΕΚ — Υπήκοοι τρίτης χώρας μέλη της οικογενείας πολιτών της Ένωσης — Υπήκοος τρίτης χώρας ο οποίος δεν συνοδεύει ούτε πηγαίνει να συναντήσει πολίτη της Ένωσης στο κράτος μέλος υποδοχής και ο οποίος διαμένει στο κράτος μέλος καταγωγής του πολίτη — Δικαίωμα διαμονής υπηκόου τρίτης χώρας στο κράτος μέλος καταγωγής πολίτη ο οποίος διαμένει εντός άλλου κράτους μέλους — Ιθαγένεια της Ένωσης — Θεμελιώδη δικαιώματα»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 8ης Νοεμβρίου 2012

1. Έλεγχοι στα σύνορα, άσυλο και μετανάστευση – Μεταναστευτική πολιτική – Καθεστώς υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι είναι επί μακρόν διαμένοντες – Οδηγία 2003/109 – Χορήγηση τίτλου διαμονής με καθεστώς επί μακρόν διαμένοντος – Προϋποθέσεις – Υποχρέωση υποβολής αιτήσεως για χορήγηση τίτλου διαμονής – Υπήκοος τρίτης χώρας ο οποίος απέσυρε εκουσίως την αίτησή του – Συνέπεια

   (Οδηγία 2003/109 του Συμβουλίου, άρθρα 5 και 7 § 1)

2. Ιθαγένεια της Ένωσης – Δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και ελεύθερης διαμονής στο έδαφος των κρατών μελών – Οδηγία 2004/38 – Δικαιούχοι – Μέλη της οικογένειας – Έννοια – Ανιών μη συντηρούμενος από πολίτη της Ένωσης – Δεν εμπίπτει

   (Οδηγία 2004/38 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρα 2, σημείο 2, στοιχείο δʹ, και 3 § 1)

3. Ιθαγένεια της Ένωσης – Δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και ελεύθερης διαμονής στο έδαφος των κρατών μελών – Οδηγία 2004/38 – Δικαιούχοι – Μέλη της οικογένειας – Έννοια – Σύζυγος – Σύζυγοι που ζουν χωριστά – Εμπίπτουν

   (Οδηγία 2004/38 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρα 2, σημείο 2, στοιχείο αʹ, και 3 § 1)

4. Ιθαγένεια της Ένωσης – Δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και ελεύθερης διαμονής στο έδαφος των κρατών μελών – Οδηγία 2004/38 – Δικαιούχοι – Μέλος της οικογένειας το οποίο ούτε συνόδευσε ούτε πήγε να συναντήσει πολίτη της Ένωσης – Δεν εμπίπτει

   (Οδηγία 2004/38 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 3 § 1)

5. Ιθαγένεια της Ένωσης – Διατάξεις της Συνθήκης – Πεδίο εφαρμογής – Πολίτης της Ένωσης που άσκησε το δικαίωμά του ελεύθερης κυκλοφορίας – Προϋποθέσεις υπό τις οποίες εμπίπτει – Εφαρμογή μέτρων που έχουν ως αποτέλεσμα να στερήσουν από την έμπρακτη απόλαυση του ουσιώδους μέρους των δικαιωμάτων που συνδέονται με την ιδιότητά τους του πολίτη της Ένωσης – Άρνηση του κράτους μέλους καταγωγής ενός πολίτη της Ένωσης να αναγνωρίσει δικαίωμα διαμονής βάσει της οδηγίας 2004/38 σε μέλος της οικογένειας που είναι υπήκοος τρίτης χώρας – Γεγονός που δεν αρκεί για να αποδειχθεί η εν λόγω στέρηση – Εκτίμηση με γνώμονα το άρθρο 51 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων – Κατάσταση μη εμπίπτουσα στο πεδίο εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης

   (Άρθρα 20 ΣΛΕΕ και 21 ΣΛΕΕ· Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρο 51· οδηγία 2004/38 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου· οδηγία 2003/109 του Συμβουλίου)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 36-48)

2.  Δυνάμει του άρθρου 2, σκέψη 2, στοιχείο δʹ, της οδηγίας 2004/38, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, που τροποποίησε τον κανονισμό 1612/68 και κατάργησε τις οδηγίες 64/221, 68/360, 72/194, 73/148, 75/34, 75/35, 90/364, 90/365 και 93/96, η ιδιότητα του μέλους της οικογενείας το οποίο «συντηρείται» από τον πολίτη της Ένωσης που είναι κάτοχος του δικαιώματος διαμονής απορρέει από μια πραγματική κατάσταση χαρακτηριζόμενη από το ότι η υλική υποστήριξη του μέλους της οικογενείας εξασφαλίζεται από τον κάτοχο του δικαιώματος διαμονής, οπότε, όταν συντρέχει ακριβώς η αντίστροφη περίπτωση, δηλαδή όταν ο κάτοχος του δικαιώματος διαμονής συντηρείται από υπήκοο τρίτης χώρας, ο τελευταίος αυτός δεν μπορεί να επικαλεστεί την ιδιότητα του ανιόντος που «συντηρείται» από τον εν λόγω κάτοχο του δικαιώματος, ώστε να του αναγνωριστεί δικαίωμα διαμονής στο κράτος μέλος υποδοχής.

   (βλ. σκέψη 55)

3.  Δυνάμει του άρθρου 2, σημείο 2, στοιχείο αʹ, της οδηγίας 2004/38, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, που τροποποίησε τον κανονισμό 1612/68 και κατάργησε τις οδηγίες 64/221, 68/360, 72/194, 73/148, 75/34, 75/35, 90/364, 90/365 και 93/96, ο σύζυγος ενός πολίτη της Ένωσης ο οποίος άσκησε το δικαίωμά του της ελεύθερης κυκλοφορίας θεωρείται «μέλος της οικογενείας» του εν λόγω πολίτη. Δεν απαιτεί το ενδιαφερόμενο πρόσωπο να πληροί άλλες προϋποθέσεις πέραν της ιδιότητας του συζύγου. Συνεπώς, ο σύζυγος δεν πρέπει οπωσδήποτε να κατοικεί μόνιμα με τον πολίτη της Ένωσης για να είναι κάτοχος παρεπομένου δικαιώματος διαμονής. Συγκεκριμένα, ο συζυγικός δεσμός δεν μπορεί να θεωρηθεί λυμένος εφόσον δεν έχει τεθεί τέρμα σε αυτόν από την αρμόδια αρχή. Τούτο δεν έχει συμβεί στην περίπτωση των συζύγων που ζουν απλώς χωριστά, ακόμα και αν έχουν την πρόθεση να διαζευχθούν προσεχώς.

   (βλ. σκέψεις 57, 58)

4.  Το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 2004/38, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, που τροποποίησε τον κανονισμό 1612/68 και κατάργησε τις οδηγίες 64/221, 68/360, 72/194, 73/148, 75/34, 75/35, 90/364, 90/365 και 93/96, χορηγεί παρεπόμενο δικαίωμα διαμονής στα μέλη και μόνο της οικογενείας ενός πολίτη της Ένωσης οι οποίοι συνοδεύουν ή πηγαίνουν να συναντήσουν το πρόσωπο αυτό. Μια τέτοια απαίτηση αντιστοιχεί στον σκοπό των παρεπομένων δικαιωμάτων εισόδου και διαμονής που προβλέπει η οδηγία 2004/38 για τα μέλη της οικογενείας των πολιτών της Ένωσης, δεδομένου ότι, άλλως, η μη δυνατότητα της οικογενείας του πολίτη της Ένωσης να τον συνοδεύει ή να πηγαίνει να τον συναντήσει θίγει το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας του εν λόγω πολίτη, καθώς τον αποτρέπει από την άσκηση του δικαιώματος εισόδου και διαμονής στο κράτος μέλος αυτό. Συνεπώς, δεν μπορεί να παρασχεθεί δικαίωμα διαμονής βάσει της οδηγίας 2004/38 σε υπήκοο τρίτης χώρας ο οποίος ούτε συνόδευσε ούτε πήγε να συναντήσει, στο κράτος μέλος υποδοχής, το μέλος της οικογενείας του που είναι πολίτης της Ένωσης και έχει ασκήσει το δικαίωμά του ελεύθερης κυκλοφορίας.

   (βλ. σκέψεις 61-63)

5.  Εφόσον δεν πρόκειται για κατάσταση διεπόμενη από την οδηγία 2004/38, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, που τροποποίησε τον κανονισμό 1612/68 και κατάργησε τις οδηγίες 64/221, 68/360, 72/194, 73/148, 75/34, 75/35, 90/364, 90/365 και 93/96, και αν επίσης δεν υφίσταται άλλο συνδετικό στοιχείο με τις διατάξεις του δικαίου της Ένωσης που αφορούν την ιθαγένεια, υπήκοος τρίτης χώρας δεν μπορεί να αξιώνει να του αναγνωρισθεί παρεπόμενο δικαίωμα διαμονής απορρέον από σχέση με πολίτη της Ένωσης.

   Δεν αποδεικνύεται η ύπαρξη τέτοιου στοιχείου οσάκις η άρνηση χορηγήσεως τίτλου διαμονής σε υπήκοο τρίτης χώρας μέλος της οικογένειας ενός πολίτη της Ένωσης δεν ενέχει τον κίνδυνο να στερήσει τον πολίτη της Ένωσης από την έμπρακτη απόλαυση του ουσιώδους μέρους των δικαιωμάτων που συνδέονται με την ιδιότητά του του πολίτη της Ένωσης ή να παρακωλύσει την άσκηση του δικαιώματός του να κυκλοφορεί και να διαμένει ελεύθερα στο έδαφος των κρατών μελών. Συναφώς, αμιγώς υποθετικές προοπτικές παρακωλύσεως του εν λόγω δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας δεν συνιστά επαρκή δεσμό με το δίκαιο της Ένωσης που να δικαιολογεί την εφαρμογή των διατάξεών του.

   Περαιτέρω, προκειμένου να καθοριστεί αν η εν λόγω άρνηση εμπίπτει στην εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης κατά την έννοια του άρθρου 51 του Χάρτη, πρέπει να εξεταστεί, μεταξύ άλλων στοιχείων, αν η επίμαχη εθνική κανονιστική ρύθμιση αποσκοπεί στην εφαρμογή μιας διατάξεως του δικαίου της Ένωσης, ο χαρακτήρας της ρυθμίσεως αυτής και αν αυτή επιδιώκει σκοπούς διαφορετικούς από αυτούς που καλύπτει το δίκαιο της Ένωσης, έστω και αν ενδέχεται να επηρεάσει άμεσα το τελευταίο αυτό, καθώς και αν υφίσταται ρύθμιση του δικαίου της Ένωσης ειδική στον τομέα αυτό ή δυνάμενη να τον επηρεάσει.

   Εφόσον η άρνηση χορηγήσεως τίτλου διαμονής δεν εμπίπτει στην εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης κατά την έννοια του άρθρου 51 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι η κατάσταση του αιτούντος τον τίτλο διαμονής δεν διέπεται από το δίκαιο της Ένωσης, η συμφωνία της αρνήσεως αυτής προς τα θεμελιώδη δικαιώματα δεν μπορεί να εξεταστεί υπό το πρίσμα των δικαιωμάτων που ο Χάρτης αυτός θεσπίζει.

   (βλ. σκέψεις 76, 77, 79-82 και διατακτ.)

Υπόθεση C-40/11

Yoshikazu Iida

κατά

Stadt Ulm

(αίτηση του Verwaltungsgerichtshof Baden-Württemberg για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Άρθρα 20 ΣΛΕΕ και 21 ΣΛΕΕ — Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Άρθρο 51 — Οδηγία 2003/109/ΕΚ — Υπήκοοι τρίτης χώρας — Δικαίωμα διαμονής σε κράτος μέλος — Οδηγία 2004/38/ΕΚ — Υπήκοοι τρίτης χώρας μέλη της οικογενείας πολιτών της Ένωσης — Υπήκοος τρίτης χώρας ο οποίος δεν συνοδεύει ούτε πηγαίνει να συναντήσει πολίτη της Ένωσης στο κράτος μέλος υποδοχής και ο οποίος διαμένει στο κράτος μέλος καταγωγής του πολίτη — Δικαίωμα διαμονής υπηκόου τρίτης χώρας στο κράτος μέλος καταγωγής πολίτη ο οποίος διαμένει εντός άλλου κράτους μέλους — Ιθαγένεια της Ένωσης — Θεμελιώδη δικαιώματα»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 8ης Νοεμβρίου 2012

1. Έλεγχοι στα σύνορα, άσυλο και μετανάστευση — Μεταναστευτική πολιτική — Καθεστώς υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι είναι επί μακρόν διαμένοντες — Οδηγία 2003/109 — Χορήγηση τίτλου διαμονής με καθεστώς επί μακρόν διαμένοντος — Προϋποθέσεις — Υποχρέωση υποβολής αιτήσεως για χορήγηση τίτλου διαμονής — Υπήκοος τρίτης χώρας ο οποίος απέσυρε εκουσίως την αίτησή του — Συνέπεια

   (Οδηγία 2003/109 του Συμβουλίου, άρθρα 5 και 7 § 1)

2. Ιθαγένεια της Ένωσης — Δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και ελεύθερης διαμονής στο έδαφος των κρατών μελών — Οδηγία 2004/38 — Δικαιούχοι — Μέλη της οικογένειας — Έννοια — Ανιών μη συντηρούμενος από πολίτη της Ένωσης — Δεν εμπίπτει

   (Οδηγία 2004/38 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρα 2, σημείο 2, στοιχείο δʹ, και 3 § 1)

3. Ιθαγένεια της Ένωσης — Δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και ελεύθερης διαμονής στο έδαφος των κρατών μελών — Οδηγία 2004/38 — Δικαιούχοι — Μέλη της οικογένειας — Έννοια — Σύζυγος — Σύζυγοι που ζουν χωριστά — Εμπίπτουν

   (Οδηγία 2004/38 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρα 2, σημείο 2, στοιχείο αʹ, και 3 § 1)

4. Ιθαγένεια της Ένωσης — Δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και ελεύθερης διαμονής στο έδαφος των κρατών μελών — Οδηγία 2004/38 — Δικαιούχοι — Μέλος της οικογένειας το οποίο ούτε συνόδευσε ούτε πήγε να συναντήσει πολίτη της Ένωσης — Δεν εμπίπτει

   (Οδηγία 2004/38 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 3 § 1)

5. Ιθαγένεια της Ένωσης — Διατάξεις της Συνθήκης — Πεδίο εφαρμογής — Πολίτης της Ένωσης που άσκησε το δικαίωμά του ελεύθερης κυκλοφορίας — Προϋποθέσεις υπό τις οποίες εμπίπτει — Εφαρμογή μέτρων που έχουν ως αποτέλεσμα να στερήσουν από την έμπρακτη απόλαυση του ουσιώδους μέρους των δικαιωμάτων που συνδέονται με την ιδιότητά τους του πολίτη της Ένωσης — Άρνηση του κράτους μέλους καταγωγής ενός πολίτη της Ένωσης να αναγνωρίσει δικαίωμα διαμονής βάσει της οδηγίας 2004/38 σε μέλος της οικογένειας που είναι υπήκοος τρίτης χώρας — Γεγονός που δεν αρκεί για να αποδειχθεί η εν λόγω στέρηση — Εκτίμηση με γνώμονα το άρθρο 51 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων — Κατάσταση μη εμπίπτουσα στο πεδίο εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης

   (Άρθρα 20 ΣΛΕΕ και 21 ΣΛΕΕ· Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρο 51· οδηγία 2004/38 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου· οδηγία 2003/109 του Συμβουλίου)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 36-48)

2.  Δυνάμει του άρθρου 2, σκέψη 2, στοιχείο δʹ, της οδηγίας 2004/38, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, που τροποποίησε τον κανονισμό 1612/68 και κατάργησε τις οδηγίες 64/221, 68/360, 72/194, 73/148, 75/34, 75/35, 90/364, 90/365 και 93/96, η ιδιότητα του μέλους της οικογενείας το οποίο «συντηρείται» από τον πολίτη της Ένωσης που είναι κάτοχος του δικαιώματος διαμονής απορρέει από μια πραγματική κατάσταση χαρακτηριζόμενη από το ότι η υλική υποστήριξη του μέλους της οικογενείας εξασφαλίζεται από τον κάτοχο του δικαιώματος διαμονής, οπότε, όταν συντρέχει ακριβώς η αντίστροφη περίπτωση, δηλαδή όταν ο κάτοχος του δικαιώματος διαμονής συντηρείται από υπήκοο τρίτης χώρας, ο τελευταίος αυτός δεν μπορεί να επικαλεστεί την ιδιότητα του ανιόντος που «συντηρείται» από τον εν λόγω κάτοχο του δικαιώματος, ώστε να του αναγνωριστεί δικαίωμα διαμονής στο κράτος μέλος υποδοχής.

   (βλ. σκέψη 55)

3.  Δυνάμει του άρθρου 2, σημείο 2, στοιχείο αʹ, της οδηγίας 2004/38, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, που τροποποίησε τον κανονισμό 1612/68 και κατάργησε τις οδηγίες 64/221, 68/360, 72/194, 73/148, 75/34, 75/35, 90/364, 90/365 και 93/96, ο σύζυγος ενός πολίτη της Ένωσης ο οποίος άσκησε το δικαίωμά του της ελεύθερης κυκλοφορίας θεωρείται «μέλος της οικογενείας» του εν λόγω πολίτη. Δεν απαιτεί το ενδιαφερόμενο πρόσωπο να πληροί άλλες προϋποθέσεις πέραν της ιδιότητας του συζύγου. Συνεπώς, ο σύζυγος δεν πρέπει οπωσδήποτε να κατοικεί μόνιμα με τον πολίτη της Ένωσης για να είναι κάτοχος παρεπομένου δικαιώματος διαμονής. Συγκεκριμένα, ο συζυγικός δεσμός δεν μπορεί να θεωρηθεί λυμένος εφόσον δεν έχει τεθεί τέρμα σε αυτόν από την αρμόδια αρχή. Τούτο δεν έχει συμβεί στην περίπτωση των συζύγων που ζουν απλώς χωριστά, ακόμα και αν έχουν την πρόθεση να διαζευχθούν προσεχώς.

   (βλ. σκέψεις 57, 58)

4.  Το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 2004/38, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, που τροποποίησε τον κανονισμό 1612/68 και κατάργησε τις οδηγίες 64/221, 68/360, 72/194, 73/148, 75/34, 75/35, 90/364, 90/365 και 93/96, χορηγεί παρεπόμενο δικαίωμα διαμονής στα μέλη και μόνο της οικογενείας ενός πολίτη της Ένωσης οι οποίοι συνοδεύουν ή πηγαίνουν να συναντήσουν το πρόσωπο αυτό. Μια τέτοια απαίτηση αντιστοιχεί στον σκοπό των παρεπομένων δικαιωμάτων εισόδου και διαμονής που προβλέπει η οδηγία 2004/38 για τα μέλη της οικογενείας των πολιτών της Ένωσης, δεδομένου ότι, άλλως, η μη δυνατότητα της οικογενείας του πολίτη της Ένωσης να τον συνοδεύει ή να πηγαίνει να τον συναντήσει θίγει το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας του εν λόγω πολίτη, καθώς τον αποτρέπει από την άσκηση του δικαιώματος εισόδου και διαμονής στο κράτος μέλος αυτό. Συνεπώς, δεν μπορεί να παρασχεθεί δικαίωμα διαμονής βάσει της οδηγίας 2004/38 σε υπήκοο τρίτης χώρας ο οποίος ούτε συνόδευσε ούτε πήγε να συναντήσει, στο κράτος μέλος υποδοχής, το μέλος της οικογενείας του που είναι πολίτης της Ένωσης και έχει ασκήσει το δικαίωμά του ελεύθερης κυκλοφορίας.

   (βλ. σκέψεις 61-63)

5.  Εφόσον δεν πρόκειται για κατάσταση διεπόμενη από την οδηγία 2004/38, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, που τροποποίησε τον κανονισμό 1612/68 και κατάργησε τις οδηγίες 64/221, 68/360, 72/194, 73/148, 75/34, 75/35, 90/364, 90/365 και 93/96, και αν επίσης δεν υφίσταται άλλο συνδετικό στοιχείο με τις διατάξεις του δικαίου της Ένωσης που αφορούν την ιθαγένεια, υπήκοος τρίτης χώρας δεν μπορεί να αξιώνει να του αναγνωρισθεί παρεπόμενο δικαίωμα διαμονής απορρέον από σχέση με πολίτη της Ένωσης.

   Δεν αποδεικνύεται η ύπαρξη τέτοιου στοιχείου οσάκις η άρνηση χορηγήσεως τίτλου διαμονής σε υπήκοο τρίτης χώρας μέλος της οικογένειας ενός πολίτη της Ένωσης δεν ενέχει τον κίνδυνο να στερήσει τον πολίτη της Ένωσης από την έμπρακτη απόλαυση του ουσιώδους μέρους των δικαιωμάτων που συνδέονται με την ιδιότητά του του πολίτη της Ένωσης ή να παρακωλύσει την άσκηση του δικαιώματός του να κυκλοφορεί και να διαμένει ελεύθερα στο έδαφος των κρατών μελών. Συναφώς, αμιγώς υποθετικές προοπτικές παρακωλύσεως του εν λόγω δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας δεν συνιστά επαρκή δεσμό με το δίκαιο της Ένωσης που να δικαιολογεί την εφαρμογή των διατάξεών του.

   Περαιτέρω, προκειμένου να καθοριστεί αν η εν λόγω άρνηση εμπίπτει στην εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης κατά την έννοια του άρθρου 51 του Χάρτη, πρέπει να εξεταστεί, μεταξύ άλλων στοιχείων, αν η επίμαχη εθνική κανονιστική ρύθμιση αποσκοπεί στην εφαρμογή μιας διατάξεως του δικαίου της Ένωσης, ο χαρακτήρας της ρυθμίσεως αυτής και αν αυτή επιδιώκει σκοπούς διαφορετικούς από αυτούς που καλύπτει το δίκαιο της Ένωσης, έστω και αν ενδέχεται να επηρεάσει άμεσα το τελευταίο αυτό, καθώς και αν υφίσταται ρύθμιση του δικαίου της Ένωσης ειδική στον τομέα αυτό ή δυνάμενη να τον επηρεάσει.

   Εφόσον η άρνηση χορηγήσεως τίτλου διαμονής δεν εμπίπτει στην εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης κατά την έννοια του άρθρου 51 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι η κατάσταση του αιτούντος τον τίτλο διαμονής δεν διέπεται από το δίκαιο της Ένωσης, η συμφωνία της αρνήσεως αυτής προς τα θεμελιώδη δικαιώματα δεν μπορεί να εξεταστεί υπό το πρίσμα των δικαιωμάτων που ο Χάρτης αυτός θεσπίζει.

   (βλ. σκέψεις 76, 77, 79-82 και διατακτ.)