Υπόθεση C-109/07

Jonathan Pilato

κατά

Jean-Claude Bourgault

(αίτηση του prud’homie de pêche de Martigues για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Έννοια της εθνικής δικαιοδοσίας — Έλλειψη αρμοδιότητας του Δικαστηρίου»

Διάταξη του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 14ης Μαΐου 2008   I - 3505

Περίληψη της διατάξεως

Προδικαστικά ερωτήματα – Υποβολή τους στο Δικαστήριο – Εθνικό δικαστήριο κατά την έννοια του άρθρου 234 ΕΚ – Έννοια

(Άρθρο 234 ΕΚ)

Το Δικαστήριο, προκειμένου να εκτιμήσει αν το αιτούν όργανο είναι δικαστήριο κατά την έννοια του άρθρου 234 ΕΚ, ζήτημα που εμπίπτει αποκλειστικά στο κοινοτικό δίκαιο, λαμβάνει υπόψη μια σειρά στοιχείων, όπως είναι η ίδρυση του οργάνου αυτού με νόμο, η μονιμότητά του, ο δεσμευτικός χαρακτήρας της δικαιοδοσίας του, ο κατ’ αντιμωλία χαρακτήρας της ενώπιόν του διαδικασίας, η εκ μέρους του οργάνου αυτού εφαρμογή των κανόνων δικαίου, καθώς και η ανεξαρτησία του.

Όσον αφορά, ειδικότερα, την ανεξαρτησία του αιτούντος οργάνου, η προϋπόθεση αυτή απαιτεί ότι το οικείο όργανο προστατεύεται από εξωτερικές παρεμβάσεις ή πιέσεις που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την ανεξάρτητη κρίση των μελών του ως προς τις διαφορές που υποβάλλονται στην κρίση του. Αυτές οι εγγυήσεις ανεξαρτησίας και αμεροληψίας απαιτούν την ύπαρξη κανόνων, ιδίως όσον αφορά τη σύνθεση του οργάνου, τον διορισμό των μελών του, τη διάρκεια της θητείας τους και τους λόγους εξαίρεσης ή παύσης τους, ώστε οι πολίτες να μην έχουν καμία εύλογη αμφιβολία ως προς τη στεγανότητα του εν λόγω οργάνου έναντι των εξωτερικών στοιχείων και ως προς την ουδετερότητά του έναντι των αντιμαχόμενων συμφερόντων. Συναφώς, για να θεωρηθεί ότι η σχετική με την ανεξαρτησία του αιτούντος οργάνου προϋπόθεση πληρούται, η νομολογία απαιτεί ιδίως να καθορίζονται οι περιπτώσεις ανακλήσεως των μελών του εν λόγω οργάνου από ρητές νομοθετικές διατάξεις.

Το prud’homie de pêche de Martigues (Γαλλία) δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι πληροί τη σχετική με την ανεξαρτησία του αιτούντος οργάνου προϋπόθεση και, συνεπώς, δεν αποτελεί δικαστήριο κατά την έννοια του άρθρου 234 ΕΚ. Πράγματι, αφενός, οι prud’hommes για ζητήματα αλιείας υπόκεινται, τουλάχιστον για ορισμένες εκ των δραστηριοτήτων τους, στην εποπτεία της διοικήσεως. Αφετέρου, δεν φαίνεται να υπάρχουν ειδικές εγγυήσεις όσον αφορά την ανάκληση των prud’hommes pêcheurs, οι οποίες να αποκλείουν οποιαδήποτε θεμιτή αμφιβολία ως προς τη μη δυνατότητα επηρεασμού του εν λόγω οργάνου από εξωτερικά στοιχεία.

(βλ. σκέψεις 22-25, 28, 30-31)