Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1. Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων — Εργαζόμενοι — Κανονισμός 1612/68 — Έννοια του όρου «διακινούμενος εργαζόμενος»

(Κανονισμός 1612/68 του Συμβουλίου)

2. Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων — Εργαζόμενοι — Ίση μεταχείριση — Κοινωνικά πλεονεκτήματα

(Κανονισμός 1612/68 του Συμβουλίου, άρθρο 7 § 2)

Περίληψη

1. Ο υπήκοος κράτους μέλους που, ενώ διατηρεί την εργασία του στο κράτος αυτό, έχει μεταφέρει την κατοικία του σε άλλο κράτος μέλος και ασκεί έκτοτε την επαγγελματική του δραστηριότητα ως μεθοριακός εργαζόμενος μπορεί να αξιώσει να αναγνωριστεί ως «διακινούμενος εργαζόμενος», κατά την έννοια του κανονισμού 1612/68, περί της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων στο εσωτερικό της Κοινότητας.

(βλ. σκέψη 20, διατακτ. 1)

2. Αντιβαίνει στο άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 1612/68, περί της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων στο εσωτερικό της Κοινότητας, η μη χορήγηση ενός επιδόματος ανατροφής τέκνων στον σύζυγο του διακινούμενου εργαζομένου που ασκεί επαγγελματική δραστηριότητα σε ένα κράτος μέλος, σύζυγο ο οποίος δεν εργάζεται και κατοικεί σε άλλο κράτος μέλος, με το αιτιολογικό ότι ο σύζυγος αυτός ούτε κατοικεί ούτε έχει τη συνήθη διαμονή του στο πρώτο κράτος μέλος, καθόσον η χορήγηση του επιδόματος αυτού στον σύζυγο του εργαζομένου αποβαίνει προς όφελος ολόκληρης της οικογένειας, ανεξάρτητα από το ποιος από τους γονείς ζητεί τη χορήγησή του, οδηγεί σε ελάφρυνση της υποχρέωσης του εργαζομένου να συνεισφέρει στα οικογενειακά βάρη και επομένως αποτελεί γι’ αυτόν «κοινωνικό πλεονέκτημα» κατά την έννοια της εν λόγω διατάξεως.

Μια τέτοια προϋπόθεση κατοικίας πρέπει να θεωρείται ότι συνεπάγεται εμμέσως δυσμενείς διακρίσεις, καθόσον είναι, από τη φύση της, ικανή να θίξει περισσότερο τους διακινούμενους εργαζομένους ή τους συζύγους τους, οι οποίοι κατοικούν συνηθέστερα σε άλλο κράτος μέλος, απ’ ό,τι τους ημεδαπούς εργαζομένους και ενέχει, συνεπώς, τον κίνδυνο να θέσει σε δυσμενέστερη μοίρα ειδικότερα τους διακινούμενους εργαζομένους.

Αν με βάση την εθνική νομοθεσία η οποία επιδιώκει ορισμένους σκοπούς στον τομέα της οικογένειας χορηγείται επίδομα ανατροφής υπέρ των προσώπων που έχουν δημιουργήσει πραγματικό δεσμό με την εθνική κοινωνία και προβλέπεται ότι η σημαντική συνεισφορά στην εθνική αγορά εργασίας αποτελεί επίσης βάσιμο στοιχείο ένταξης στην κοινωνία, δεν επιτρέπεται να προβάλλεται άρνηση χορήγησης του επίμαχου επιδόματος σε ένα ζεύγος που δεν κατοικεί ούτε διαμένει στην εθνική επικράτεια, αλλά του οποίου το ένα σκέλος ασκεί στο κράτος αυτό επαγγελματική δραστηριότητα πλήρους απασχόλησης.

(βλ. σκέψεις 26, 30-33, 36-38, διατακτ. 2)