Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1. Προσέγγιση των νομοθεσιών — Μηχανές — Οδηγία 98/37— Εμπόδια για τη διάθεση στην αγορά μηχανών που τεκμαίρεται ότι πληρούν τις προδιαγραφές της οδηγίας

(Οδηγία 98/37του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρα 4 § 1 και 7 § 1)

2. Προσέγγιση των νομοθεσιών — Μηχανές — Οδηγία 98/37 — Εμπόδια για τη διάθεση στην αγορά μηχανών που τεκμαίρονται σύμφωνες με τις προδιαγραφές της οδηγίας

(Οδηγία 98/37του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρα 4 § 1 και 7)

3. Κοινοτικό δίκαιο — Δικαιώματα των ιδιωτών — Προσβολή εκ μέρους κράτους μέλους

(Οδηγία 98/37του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 4 § 1)

4. Κοινοτικό δίκαιο — Δικαιώματα των ιδιωτών — Προσβολή εκ μέρους κράτους μέλους

5. Κοινοτικό δίκαιο — Δικαιώματα των ιδιωτών — Προσβολή εκ μέρους κράτους μέλους

Περίληψη

1. Μπορούν να καταλογιστούν στο Δημόσιο οι δηλώσεις δημοσίου υπαλλήλου οι οποίες, λόγω της μορφής τους και των περιστάσεων, δημιουργούν στους αποδέκτες τους την εντύπωση ότι πρόκειται για επίσημες κρατικές θέσεις και όχι για προσωπικές απόψεις του δημοσίου υπαλλήλου. Το καθοριστικό στοιχείο για τον καταλογισμό των δηλώσεων ενός δημοσίου υπαλλήλου στο Δημόσιο είναι το αν οι αποδέκτες των δηλώσεων αυτών μπορούν ευλόγως να υποθέσουν, εντός του δεδομένου πλαισίου, ότι πρόκειται για θέσεις που ο δημόσιος υπάλληλος λαμβάνει με το κύρος της ιδιότητάς του.

Οι δηλώσεις δημοσίου υπαλλήλου, με τις οποίες μια μηχανή για την οποία έχει πιστοποιηθεί ότι είναι σύμφωνη με την οδηγία 98/37 σχετικά με τις μηχανές παρουσιάζεται ως αντίθετη προς το σχετικό εναρμονισμένο πρότυπο και επικίνδυνη, αποτελούν, καθόσον μπορούν να καταλογιστούν στο Δημόσιο, παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 1, της οδηγίας αυτής. Πράγματι, τέτοιες δηλώσεις είναι ικανές να παρακωλύσουν, έστω και έμμεσα και δυνητικά, τη διάθεση μιας τέτοιας μηχανής στην αγορά.

Πάντως, η απαγόρευση του άρθρου 4, παράγραφος 1, της οδηγίας ισχύει μόνον αν η εν λόγω μηχανή είναι σύμφωνη προς τις διατάξεις της οδηγίας αυτής. Συναφώς, το τεκμήριο συμφωνίας το οποίο προβλέπει το άρθρο 5, παράγραφος 1, της οδηγίας όσον αφορά μηχανές για τις οποίες έχει πιστοποιηθεί η συμφωνία αυτή και οι οποίες φέρουν τη σήμανση πιστότητας «CE» που προβλέπεται στο άρθρο 10 της οδηγίας αυτής, δεν στερεί από τα κράτη μέλη τη δυνατότητα να επεμβαίνουν στην περίπτωση εμφανίσεως κινδύνων. Αντιθέτως, δυνάμει του άρθρου 7, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας, όταν ένα κράτος μέλος διαπιστώσει ότι μία μηχανή που χρησιμοποιείται σύμφωνα με τον προορισμό της ενδέχεται να θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια προσώπων ή αγαθών, υποχρεούται να λάβει κάθε αναγκαίο μέτρο προκειμένου να την αποσύρει από την αγορά. Σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας, στην περίπτωση αυτή, το κράτος μέλος υποχρεούται να ενημερώσει αμέσως την Επιτροπή για το μέτρο αυτό και να αναφέρει τους λόγους της αποφάσεώς του.

Αφ’ ης στιγμής οι αρμόδιες αρχές του εν λόγω κράτους μέλους δεν διαπίστωσαν την ύπαρξη κινδύνου ούτε έλαβαν μέτρα για την απόσυρση από την αγορά των μηχανών αυτών ούτε, βέβαια, ενημέρωσαν την Επιτροπή σχετικά με τα μέτρα αυτά, το ως άνω κράτος οφείλει να σεβαστεί την απαγόρευση των περιορισμών στην ελεύθερη κυκλοφορία τους, σύμφωνα με το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας.

(βλ. σκέψεις 61-66, διατακτ. 1)

2. Η παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 98/37 σχετικά με τις μηχανές λόγω της συμπεριφοράς δημοσίου υπαλλήλου, στο μέτρο που η συμπεριφορά αυτή μπορεί να καταλογιστεί στο κράτος μέλος του οποίου είναι υπήκοος, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ούτε από τον σκοπό της προστασίας της υγείας ούτε βάσει της ελευθερίας εκφράσεως των δημοσίων υπαλλήλων.

Συγκεκριμένα, αφενός, λαμβανομένου υπόψη ότι οι κανόνες που αφορούν τις απαιτήσεις ασφαλείας προ της διαθέσεως των μηχανών στην αγορά και που επηρεάζουν την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων έχουν εναρμονιστεί πλήρως σε κοινοτικό επίπεδο, τα κράτη μέλη δεν μπορούν να επικαλούνται ως δικαιολογητικό λόγο την προστασία της υγείας εκτός του πλαισίου του άρθρου 7 της οδηγίας.

Αφετέρου, μολονότι η ελευθερία εκφράσεως είναι εξασφαλισμένη σε όλους όσοι εμπίπτουν στη δικαιοδοσία των κρατών μελών και αποτελεί βασικό θεμέλιο κάθε δημοκρατικής κοινωνίας, τα κράτη μέλη δεν μπορούν να επικαλούνται την ελευθερία εκφράσεως των δημοσίων υπαλλήλων τους για να δικαιολογούν τα εμπόδια και, ως εκ τούτου, να απεκδύονται τις ευθύνες που υπέχουν από το κοινοτικό δίκαιο.

(βλ. σκέψεις 70, 72-73, διατακτ. 2)

3. Το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 98/37 σχετικά με τις μηχανές έχει την έννοια ότι, αφενός, παρέχει στους ιδιώτες δικαιώματα και, αφετέρου, δεν αφήνει στα κράτη μέλη κανένα περιθώριο εκτιμήσεως, όσον αφορά τις μηχανές που είναι ή που τεκμαίρεται ότι είναι σύμφωνες προς την οδηγία αυτή. Η παράβαση της διατάξεως αυτής που προκύπτει από δηλώσεις δημοσίου υπαλλήλου κράτους μέλους, εφόσον οι δηλώσεις αυτές μπορούν να καταλογιστούν στο κράτος αυτό, συνιστά αρκούντως κατάφωρη παράβαση του κοινοτικού δικαίου, ώστε να στοιχειοθετείται ευθύνη του εν λόγω κράτους.

(βλ. σκέψη 86, διατακτ. 3)

4. Δεν αντιβαίνει στο κοινοτικό δίκαιο το γεγονός ότι το εθνικό δίκαιο κράτους μέλους θέτει ειδικές προϋποθέσεις όσον αφορά την αποκατάσταση των ζημιών, εκτός από όσες προξενούνται σε πρόσωπα ή σε αγαθά, υπό τον όρο ότι οι προϋποθέσεις αυτές είναι διαμορφωμένες κατά τρόπον ώστε να μην καθίσταται πρακτικά αδύνατη ή εξαιρετικά δυσχερής η αποκατάσταση της ζημίας που προκαλείται από παράβαση του κοινοτικού δικαίου. Έτσι, ειδικά όσον αφορά τις διαφορές οικονομικής ή εμπορικής φύσεως, ο ολοσχερής αποκλεισμός της δυνατότητας ιδιωτών να αποζημιώνονται για το διαφυγόν κέρδος τους δεν μπορεί να γίνει δεκτός σε περίπτωση παραβάσεως του κοινοτικού δικαίου.

(βλ. σκέψεις 95-96, διατακτ. 4)

5. Σε περίπτωση παραβάσεως του κοινοτικού δικαίου, δεν απαγορεύεται, αλλ’ ούτε επιβάλλεται, σύμφωνα με το δίκαιο αυτό, η στοιχειοθέτηση ευθύνης όχι μόνο του κράτους μέλους, αλλά και του δημοσίου υπαλλήλου.

(βλ. σκέψη 99, διατακτ. 5)