Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1. Γεωργία — Κοινή οργάνωση των αγορών — Επιστροφές κατά την εξαγωγή — Διαφοροποιημένη επιστροφή λόγω εξαγωγής

(Κανονισμός 3665/87 της Επιτροπής)

2. Ίδιοι πόροι των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων — Κανονισμός σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας

(Κανονισμός 2988/95 του Συμβουλίου, άρθρο 3 § 1, εδ. 2)

Περίληψη

1. Στο πλαίσιο μιας διαδικασίας ανακλήσεως και ανακτήσεως διαφοροποιημένων επιστροφών λόγω εξαγωγής που καταβλήθηκαν οριστικά βάσει του κανονισμού 3665/87 για κοινές λεπτομέρειες εφαρμογής του καθεστώτος των επιστροφών κατά την εξαγωγή για τα γεωργικά προϊόντα, η διαπίστωση του αχρεωστήτου των πιο πάνω επιστροφών πρέπει να στηρίζεται με την απόδειξη καταχρηστικής πρακτικής του εξαγωγέα, προσκομισθείσα σύμφωνα με τους κανόνες του εθνικού δικαίου.

Η απόδειξη αυτή περιλαμβάνει, αφενός, ένα σύνολο αντικειμενικών περιστάσεων από το οποίο προκύπτει ότι, παρά την τυπική τήρηση των προϋποθέσεων της κοινοτικής ρυθμίσεως, δεν επιτεύχθηκε ο επιδιωκόμενος από τη ρύθμιση αυτή σκοπός και, αφετέρου, ένα υποκειμενικό στοιχείο που συνίσταται στη βούληση να ληφθεί όφελος από την κοινοτική ρύθμιση με τεχνητή δημιουργία των προϋποθέσεων που απαιτούνταν για τη λήψη του οφέλους αυτού. Η ύπαρξη του υποκειμενικού αυτού στοιχείου μπορεί να στοιχειοθετηθεί, μεταξύ άλλων, με την απόδειξη συμπαιγνίας μεταξύ του εξαγωγέα, λήπτη των επιστροφών, και του εισαγωγέα του προϊόντος σε τρίτη χώρα διαφορετική από τη χώρα εισαγωγής.

Το αν στη διαφορά της κύριας δίκης υπάρχουν τα στοιχεία που συνιστούν καταχρηστική πρακτική πρέπει να εξακριβωθεί από το αιτούν δικαστήριο σύμφωνα με τους κατά το εθνικό δίκαιο κανόνες αποδείξεως, αρκεί να μη θιγεί η αποτελεσματικότητα του κοινοτικού δικαίου.

(βλ. σκέψεις 33-34, 38, διατακτ. 1)

2. Κατά το άρθρο 3, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού 2988/95 σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, μια «παρατυπία» είναι διαρκής ή επαναλαμβανόμενη όταν έχει γίνει από κοινοτικό επιχειρηματία ο οποίος αντλεί οικονομικά οφέλη από ένα σύνολο όμοιων πράξεων που συνιστούν παράβαση της ίδιας διατάξεως του κοινοτικού δικαίου. Εν προκειμένω, δεν ασκεί επιρροή το γεγονός ότι η «παρατυπία» αφορά ένα σχετικά μικρό μέρος όλων των συναλλαγών σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και ότι οι συναλλαγές σχετικά με τις οποίες διαπιστώθηκε η «παρατυπία» αφορούν πάντοτε διαφορετικές παρτίδες.

(βλ. σκέψεις 41-42, 44, διατακτ. 2)