Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1. Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών – Περιορισμοί – Δικαιολόγηση με επίκληση λόγων δημοσίας τάξεως – Αναγκαιότητα και αναλογικότητα των μέτρων – Ύπαρξη διαφορετικών συστημάτων προστασίας σε άλλα κράτη μέλη – Στερείται σημασίας

(Άρθρα 46 ΕΚ και 49 ΕΚ)

2. Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών – Περιορισμοί – Εθνική κανονιστική ρύθμιση που απαγορεύει την εμπορική εκμετάλλευση παιγνίων προσομοιώσεως ανθρωποκτονιών – Δικαιολόγηση – Προστασία της δημοσίας τάξεως – Σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ως γενική αρχή του δικαίου

(Άρθρα 46 ΕΚ και 49 ΕΚ)

Περίληψη

1. Καίτοι μέτρα περιοριστικά της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών δεν μπορούν να δικαιολογηθούν για λόγους δημοσίας τάξεως παρά μόνον εφόσον είναι αναγκαία για την προστασία των συμφερόντων που αποσκοπούν να διασφαλίσουν και μόνο στο μέτρο που οι σκοποί αυτοί δεν μπορούν να επιτευχθούν με λιγότερο περιοριστικά μέτρα, εντούτοις δεν απαιτείται, σχετικώς, το περιοριστικό μέτρο που επέβαλαν οι αρχές κράτους μέλους να ανταποκρίνεται σε μια αντίληψη την οποία να συμμερίζονται όλα τα κράτη μέλη, όσον αφορά τον τρόπο προστασίας του θεμελιώδους δικαιώματος ή του συγκεκριμένου θεμιτού συμφέροντος. Για τον λόγο αυτό δεν αποκλείεται η αναγκαιότητα και η αναλογικότητα διατάξεων που έχουν θεσπιστεί σχετικώς, εκ του λόγου ότι ένα μόνο κράτος μέλος επέλεξε σύστημα προστασίας διαφορετικό από εκείνο που υιοθέτησε ένα άλλο κράτος μέλος.

(βλ. σκέψεις 36-38)

2. Το κοινοτικό δίκαιο δεν αποκλείει την απαγόρευση οικονομικής δραστηριότητας συνιστάμενης στην εμπορική εκμετάλλευση εικονικών φόνων στο πλαίσιο παιγνίου η οποία επιβλήθηκε με εθνικό μέτρο απαγορεύσεως ληφθέν για λόγους προστασίας της δημόσιας τάξεως, επειδή η δραστηριότητα αυτή θίγει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Πράγματι, το συγκεκριμένο μέτρο δεν μπορεί να θεωρηθεί ως μέτρο το οποίο προσβάλλει αδικαιολόγητα την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, εφόσον, αφενός, η προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων, με τη διευκρίνιση ότι η κοινοτική έννομη τάξη αποβλέπει αναμφισβητήτως στη διασφάλιση της προστασίας της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ως γενικής αρχής του δικαίου, συνιστά θεμιτό συμφέρον ικανό να δικαιολογήσει, κατ’ αρχήν, περιορισμό των υποχρεώσεων που επιβάλλονται από το κοινοτικό δίκαιο, ακόμα και δυνάμει μιας θεμελιώδους ελευθερίας την οποία εγγυάται η Συνθήκη, όπως η ελεύθερη παροχή υπηρεσιών και, αφετέρου, το συγκεκριμένο μέτρο ανταποκρίνεται στο επίπεδο προστασίας της ανθρώπινης αξιοπρέπειας που διασφαλίζει το εθνικό σύνταγμα στην επικράτεια του οικείου κράτους μέλους, χωρίς να βαίνει πέραν εκείνου που είναι αναγκαίο για την επίτευξη του επιδιωκομένου σκοπού.

(βλ. σκέψεις 34-35, 39-41 και διατακτ.)