EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62002CJ0116

Περίληψη της αποφάσεως

Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1. Σύμβαση για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις — Πρωτόκολλο για την ερμηνεία της συμβάσεως από το Δικαστήριο — Προδικαστικά ερωτήματα — Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου — Ερώτημα στηριζόμενο στους ισχυρισμούς ενός από τους διαδίκους της κύριας δίκης — Παραδεκτό — Προϋποθέσεις — (Σύμβαση των Βρυξελλών της 27ης Σεπτεμβρίου 1968· πρωτόκολλο της 3ης Ιουνίου 1971)

2. Σύμβαση για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις — Εκκρεμοδικία — Αγωγές ασκηθείσες ενώπιον δικαστηρίων διαφορετικών συμβαλλομένων κρατών — Διεθνής δικαιοδοσία του δεύτερου επιληφθέντος δικαστηρίου, η οποία προβάλλεται βάσει ρήτρας περί διεθνούς δικαιοδοσίας — Δεν επηρεάζει την υποχρέωση αναστολής της διαδικασίας — (Σύμβαση των Βρυξελλών, της 27ης Σεπτεμβρίου 1968, άρθρο 21)

3. Σύμβαση για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις — Εκκρεμοδικία — Αγωγές ασκηθείσες ενώπιον των δικαστηρίων διαφορετικών συμβαλλομένων κρατών — Υπερβολικά μεγάλη διάρκεια των διαδικασιών ενώπιον των δικαστηρίων του συμβαλλομένου κράτους εντός του οποίου εδρεύει το πρώτο επιληφθέν δικαστήριο — Δεν επηρεάζει την εφαρμογή του άρθρου 21 της Συμβάσεως — (Σύμβαση των Βρυξελλών, της 27ης Σεπτεμβρίου 1968, άρθρο 21)

Περίληψη

1. Εθνικό δικαστήριο έχει τη δυνατότητα, δυνάμει του πρωτοκόλλου της 3ης Ιουνίου 1971 για την ερμηνεία από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της Συμβάσεως της 27ης Σεπτεμβρίου 1968 για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, όπως τροποποιήθηκε με τη Σύμβαση της 9ης Οκτωβρίου 1978 για την προσχώρηση του Βασιλείου της Δανίας, της Ιρλανδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, με τη Σύμβαση της 25ης Οκτωβρίου 1982 για την προσχώρηση της Ελληνικής Δημοκρατίας, με τη Σύμβαση της 26ης Μαΐου 1989 για την προσχώρηση του Βασιλείου της Ισπανίας και της Πορτογαλικής Δημοκρατίας και με τη Σύμβαση της 29ης Νοεμβρίου 1996 για την προσχώρηση της Δημοκρατίας της Αυστρίας, της Δημοκρατίας της Φινλανδίας και του Βασιλείου της Σουηδίας, να υποβάλει στο Δικαστήριο αίτηση ερμηνείας της Συμβάσεως των Βρυξελλών, έστω και στηριζόμενο επί ισχυρισμών ενός από τους διαδίκους της κύριας δίκης το βάσιμο των οποίων δεν έχει ακόμα εξετάσει το εν λόγω δικαστήριο, αν κρίνει, ενόψει των ιδιομορφιών της υποθέσεως, ότι απαιτείται προδικαστική απόφαση προκειμένου να μπορέσει να εκδώσει τη δική του απόφαση και ότι είναι λυσιτελή τα υποβαλλόμενα στο Δικαστήριο προδικαστικά ερωτήματα. Πάντως, οφείλει να παράσχει στο Δικαστήριο τα πραγματικά και νομικά στοιχεία που θα του επιτρέψουν να δώσει μια χρήσιμη ερμηνεία αυτής της Συμβάσεως, αλλά και να προσδιορίσει για ποιους λόγους κρίνει ότι η απάντηση στα ερωτήματα αυτά είναι αναγκαία για την επίλυση της διαφοράς.

βλ. σκέψη 27, διατακτ. 1

2. Tο άρθρο 21 της Συμβάσεως της 27ης Σεπτεμβρίου 1968 έχει την έννοια ότι το δεύτερο επιληφθέν δικαστήριο, η διεθνής δικαιοδοσία του οποίου προβάλλεται βάσει ρήτρας περί διεθνούς δικαιοδοσίας, οφείλει, παρά ταύτα, να αναστείλει τη διαδικασία μέχρι να διαπιστώσει το πρώτο επιληφθέν δικαστήριο την έλλειψη διεθνούς δικαιοδοσίας του.

Πράγματι, το στοιχείο αυτό δεν μπορεί να θέσει υπό αμφισβήτηση την εφαρμογή του δικονομικού κανόνα που θέτει το άρθρο 21 της εν λόγω Συμβάσεως, ο οποίος σαφώς και αποκλειστικώς στηρίζεται επί της χρονολογικής σειράς κατά την οποία επελήφθησαν της υποθέσεως τα συγκεκριμένα δικαστήρια.

βλ. σκέψεις 47, 54, διατακτ. 2

3. Το άρθρο 21 της Συμβάσεως της 27ης Σεπτεμβρίου 1968 έχει την έννοια ότι δεν επιτρέπεται παρέκκλιση από τις διατάξεις της στην περίπτωση κατά την οποία, κατά κανόνα, η διάρκεια των δικών ενώπιον των δικαστηρίων του συμβαλλομένου κράτους εντός του οποίου εδρεύει το πρώτο επιληφθέν δικαστήριο είναι υπερβολικά μεγάλη.

Πράγματι, ερμηνεία κατά την οποία η εφαρμογή του άρθρου αυτού αποκλείεται σε μια τέτοια περίπτωση θα αντέβαινε προφανώς στο γράμμα, την οικονομία και τον σκοπό της Συμβάσεως.

βλ. σκέψεις 70, 73, διατακτ. 3

Top