Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1. Κοινωνική πολιτική - ροστασία της ασφαλείας και της υγείας των εργαζομένων - Έγκυοι, λεχώνες και γαλουχούσες εργαζόμενες - Οδηγία 92/85 - Απαγόρευση απολύσεως - Άμεσο αποτέλεσμα

(Οδηγία 92/85 του Συμβουλίου, άρθρο 10)

2. Κοινωνική πολιτική - ροστασία της ασφαλείας και της υγείας των εργαζομένων - Έγκυοι, λεχώνες και γαλουχούσες εργαζόμενες - Οδηγία 92/85 - Απαγόρευση απολύσεως - αρεκκλίσεις - Υποχρέωση για τα κράτη μέλη να εξειδικεύουν τους λόγους απολύσεως που γίνονται δεκτοί - Δεν υπάρχει

(Οδηγία 92/85 του Συμβουλίου, άρθρο 10)

3. Κοινωνική πολιτική - ροστασία της ασφαλείας και της υγείας των εργαζομένων - Έγκυοι, λεχώνες και γαλουχούσες εργαζόμενες - Οδηγία 92/85 - Απαγόρευση απολύσεως - εριεχόμενο - Μη ανανέωση συμβάσεως εργασίας ορισμένου χρόνου αιτιολογηθείσα από την κατάσταση εγκυμοσύνης της εργαζομένης - Άμεση δυσμενής διάκριση λόγω φύλου

(Οδηγίες του Συμβουλίου 76/207, άρθρα 2 § 1 και 3 § 1, και 92/85, άρθρο 10)

4. Κοινωνική πολιτική - ροστασία της ασφαλείας και της υγείας των εργαζομένων - Έγκυοι, λεχώνες και γαλουχούσες εργαζόμενες - Οδηγία 92/85 - Απαγόρευση απολύσεως - αρεκκλίσεις - Υποχρέωση για τα κράτη μέλη να προβλέπουν την παρέμβαση της αρμόδιας εθνικής αρχής προκειμένου αυτή να συναινέσει προηγουμένως στην απόφαση περί απολύσεως - Δεν υφίσταται

(Οδηγία 92/85 του Συμβουλίου, άρθρο 10)

Περίληψη

1. Το άρθρο 10 της οδηγίας 92/85, σχετικά με την εφαρμογή μέτρων που αποβλέπουν στη βελτίωση της υγείας και της ασφάλειας κατά την εργασία των εγκύων, λεχώνων και γαλουχουσών εργαζομένων, έχει άμεσο αποτέλεσμα και πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, ελλείψει μέτρων μεταφοράς της οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο ληφθέντων από κράτος μέλος εντός της προθεσμίας που επιβάλλει η οδηγία αυτή, παρέχει στους πολίτες δικαιώματα που αυτοί μπορούν να επικαλούνται ενώπιον εθνικού δικαστηρίου κατά των αρχών του κράτους αυτού.

( βλ. σκέψη 34, διατακτ. 1 )

2. Επιτρέποντας παρεκκλίσεις από την απαγόρευση απολύσεως των εγκύων, λεχώνων ή γαλουχουσών εργαζομένων στις περιπτώσεις «που δεν συνδέονται με την κατάστασή τους και γίνονται δεκτές από τις εθνικές νομοθεσίες ή/και πρακτικές», το άρθρο 10, σημείο 1, της οδηγίας 92/85, σχετικά με την εφαρμογή μέτρων που αποβλέπουν στη βελτίωση της υγείας και της ασφάλειας κατά την εργασία των εγκύων, λεχώνων και γαλουχουσών εργαζομένων, δεν επιβάλλει στα κράτη μέλη να εξειδικεύουν τους λόγους απολύσεως των εργαζομένων αυτών γυναικών.

( βλ. σκέψη 38, διατακτ. 2 )

3. Μολονότι η απαγόρευση απολύσεως που προβλέπει το άρθρο 10 της οδηγίας 92/85, σχετικά με την εφαρμογή μέτρων που αποβλέπουν στη βελτίωση της υγείας και της ασφάλειας κατά την εργασία των εγκύων, λεχώνων και γαλουχουσών εργαζομένων, έχει εφαρμογή τόσο στις συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου όσο και στις συναφθείσες για ορισμένο χρόνο, η μη ανανέωση μιας τέτοιας συμβάσεως, κατά την προβλεπόμενη λήξη της ισχύος της, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως απόλυση απαγορευόμενη από την εν λόγω διάταξη. Ωστόσο, στο μέτρο που η μη ανανέωση μιας συμβάσεως εργασίας ορισμένου χρόνου αιτιολογείται από την κατάσταση εγκυμοσύνης της εργαζομένης, συνιστά άμεση δυσμενή διάκριση βασιζόμενη στο φύλο, αντίθετη προς τα άρθρα 2, παράγραφος 1, και 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 76/207, περί της εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως ανδρών και γυναικών, όσον αφορά την πρόσβαση σε απασχόληση, την επαγγελματική εκπαίδευση και προώθηση και τις συνθήκες εργασίας.

( βλ. σκέψη 47, διατακτ. 3 )

4. ροβλέποντας ότι η απόλυση εγκύου, λεχώνας ή γαλουχούσας εργαζομένης μπορεί, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, να πραγματοποιηθεί, «ενδεχομένως, εφόσον το εγκρίνει η αρμόδια αρχή», το άρθρο 10, σημείο 1, της οδηγίας 92/85, σχετικά με την εφαρμογή μέτρων που αποβλέπουν στη βελτίωση της υγείας και της ασφάλειας κατά την εργασία των εγκύων, λεχώνων και γαλουχουσών εργαζομένων, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να προβλέπουν την παρέμβαση εθνικής αρχής η οποία, αφού διαπιστώσει την ύπαρξη εξαιρετικής περιπτώσεως ικανής να αιτιολογήσει την απόλυση αυτής της εργαζομένης, παρέχει συναφώς την έγκρισή της πριν από τη σχετική απόφαση του εργοδότη.

( βλ. σκέψη 52, διατακτ. 4 )