Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

++++

1. Γεωργία * Νομισματικά εξισωτικά ποσά * Καθορισμός * Παράγωγα προϊόντα * 'Αθροισμα εξισωτικών ποσών που ισχύουν για τα παράγωγα προϊόντα ανώτερο του εξισωτικού ποσού που ισχύει για το βασικό προϊόν * Ακατάλληλη επιλογή της τιμής που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη

(Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρο 43 PAR 3 κανονισμός του Συμβουλίου 974/71 κανονισμός 2719/75 της Επιτροπής)

2. Προδικαστικά ερωτήματα * Εκτίμηση του κύρους πράξεως κοινοτικού οργάνου * Αναγνώριση του ανισχύρου ενός κανονισμού * Αποτελέσματα * Κατ' αναλογίαν εφαρμογή του άρθρου 174, εδάφιο 2, της Συνθήκης * Αποφασιζόμενος από το Δικαστήριο χρονικός περιορισμός των αποτελεσμάτων της αναγνωρίσεως του ανισχύρου * Εξαίρεση υπέρ επιχειρηματία που έχει ασκήσει ένδικο μέσο ή έχει υποβάλει διοικητική ένσταση ενώπιον των εθνικών αρχών

(Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρα 174, εδ. 2, και 177)

Περίληψη

1. O κανονισμός 2719/75, περί καθορισμού των νομισματικών εξισωτικών ποσών καθώς και ορισμένων συντελεστών απαραιτήτων για την εφαρμογή τους, είναι ανίσχυρος, καθόσον καθορίζει τα νομισματικά εξισωτικά ποσά που εφαρμόζονται σε κάθε προϊόν που προκύπτει από τη μεταποίηση αραβοσίτου εντός ορισμένης αλυσίδας παραγωγής σε επίπεδο τέτοιο, ώστε το άθροισμα των ποσών αυτών να ανέρχεται σε συνολικό ύψος σαφώς ανώτερο από το νομισματικό εξισωτικό ποσό που ισχύει για τη χρησιμοποιηθείσα ποσότητα αραβοσίτου και καθόσον καθορίζει τα νομισματικά εξισωτικά ποσά που εφαρμόζονται στο άμυλο αραβοσίτου και στα παράγωγά του προϊόντα επί άλλης βάσεως αντί επί της τιμής παρεμβάσεως του αραβοσίτου μειωμένης κατά το ποσό της επιστροφής κατά την παραγωγή του αμύλου, όπως επίσης είναι ανίσχυροι και οι κανονισμοί οι οποίοι τον τροποποιούν ή τον αντικαθιστούν και οι οποίοι πάσχουν από το ίδιο εμφανές σφάλμα στον υπολογισμό των νομισματικών εξισωτικών ποσών που εφαρμόζονται στα επίδικα παράγωγα προϊόντα.

2. Παρ' όλον ότι οι προδικαστικές αποφάσεις του Δικαστηρίου, οι οποίες αναγνωρίζουν το ανίσχυρο πράξεων κοινοτικών οργάνων, έχουν κατ' αρχήν αναδρομικό αποτέλεσμα, όπως οι ακυρωτικές αποφάσεις, το Δικαστήριο διαθέτει ωστόσο την ευχέρεια να περιορίσει χρονικώς τα αποτελέσματα της αναγνωρίσεως, με προδικαστική απόφαση, του ανισχύρου ενός κοινοτικού κανονισμού. Η δυνατότητα αυτή δικαιολογείται από την ερμηνεία του άρθρου 174 της Συνθήκης, λαμβανομένης υπόψη της αναγκαίας συνοχής μεταξύ της προδικαστικής παραπομπής και της προσφυγής ακυρώσεως, οι οποίες αποτελούν τους δύο τρόπους εφαρμογής του ελέγχου νομιμότητας που προβλέπει η Συνθήκη. Η ευχέρεια περί χρονικού περιορισμού των αποτελεσμάτων του ανισχύρου ενός κοινοτικού κανονισμού, είτε στα πλαίσια του άρθρου 173 είτε στα πλαίσια του άρθρου 177, αποτελεί αρμοδιότητα η οποία έχει επιφυλαχθεί στο Δικαστήριο από τη Συνθήκη, χάριν της ομοιόμορφης εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου σ' ολόκληρη την Κοινότητα.

Εναπόκειται στο Δικαστήριο, όταν κάνει χρήση, για λόγους ασφαλείας δικαίου, της δυνατότητάς του να περιορίσει ως προς το παρελθόν τα αποτελέσματα της αναγνωρίσεως, με προδικαστική απόφαση, ενός κοινοτικού κανονισμού ως ανισχύρου, να προσδιορίσει αν η εξαίρεση από αυτόν τον περιορισμό του διαχρονικού αποτελέσματος, στην οποία μπορεί να προβεί με την απόφασή του, μπορεί να προβλεφθεί υπέρ του διαδίκου της κύριας δίκης που άσκησε την προσφυγή ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου κατά της εθνικής πράξεως εφαρμογής του κανονισμού, ή αν, αντιστρόφως, η αναγνώριση του ανισχύρου του κανονισμού, η οποία έχει αποτελέσματα μόνο στο μέλλον, συνιστά επαρκή θεραπεία, ακόμα και ως προς τους επιχειρηματίες που εγκαίρως κινήθηκαν για να διαφυλάξουν τα δικαίωματά τους.

Στην περίπτωση που διάδικος της κύριας δίκης έχει προσβάλει ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου μια απόφαση εισπράξεως νομισματικών εξισωτικών ποσών εκδοθείσα βάσει ανισχύρου κοινοτικού κανονισμού, ένας τέτοιος περιορισμός ως προς το παρελθόν των αποτελεσμάτων της αναγνωρίσεως του ανισχύρου με προδικαστική απόφαση θα είχε ως συνέπεια την απόρριψη από το εθνικό δικαστήριο της προσφυγής κατά της επίδικης αποφάσεως εισπράξεως, ενώ ο κανονισμός βάσει του οποίου εκδόθηκε η απόφαση αυτή έχει αναγνωριστεί ως ανίσχυρος από το Δικαστήριο στο πλαίσιο της ίδιας δίκης. Επομένως, ο επιχειρηματίας θα εστερείτο του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, σε περίπτωση παραβιάσεως της κοινοτικής νομιμότητας από τα όργανα, και θα διακυβευόταν το χρήσιμο αποτέλεσμα του άρθρου 177 της Συνθήκης. Κατά συνέπεια, ένας επιχειρηματίας, ο οποίος, πριν από την ημερομηνία εκδόσεως της αποφάσεως του Δικαστηρίου, άσκησε ενώπιον εθνικού δικαστηρίου προσφυγή στρεφομένη κατά της εν λόγω αποφάσεως εισπράξεως, δικαιούται να επικαλεστεί στο πλαίσιο της κύριας δίκης το ανίσχυρο που έχει αναγνωριστεί από το Δικαστήριο.

Το ίδιο δικαίωμα έχουν οι επιχειρηματίες, οι οποίοι πριν από την ως άνω ημερομηνία υπέβαλαν διοικητική ένσταση προκειμένου να τους επιστραφούν τα νομισματικά εξισωτικά ποσά που κατέβαλαν βάσει του κανονισμού αυτού.