Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

++++

1 . Κοινωνική πολιτική - Κοινή πολιτική επαγγελματικής εκπαιδεύσεως - Επαγγελματική εκπαίδευση - 'Εννοια - Πανεπιστημιακές σπουδές κτηνιατρικής - Περιλαμβάνονται

( Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρο 128 )

2 . Κοινοτικό δίκαιο - Αρχές - 'Ιση μεταχείριση - Διάκριση λόγω ιθαγενείας - Πανεπιστημιακές σπουδές παρέχουσες εντός κράτους μέλους τυπικό προσόν για την άσκηση επαγγέλματος - Δικαίωμα εγγραφής ή "δίδακτρα", απαιτούμενο μόνο από τους υπηκόους των άλλων κρατών μελών - Απαγορεύεται - Αναγνώριση μέσω προδικαστικής αποφάσεως - Ερμηνεία μη δυνάμενη να εφαρμοστεί επί αιτήσεων για πρόσβαση σε πανεπιστημιακές σπουδές που υποβλήθηκαν πριν από την έκδοση της απόφασης

( Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρα 7 και 177 )

3 . Προδικαστικά ερωτήματα - Ερμηνεία - Διαχρονικά αποτελέσματα των αποφάσεων περί ερμηνείας - Αναδρομικό αποτέλεσμα - 'Ορια - Ασφάλεια δικαίου - Εξουσία εκτιμήσεως του Δικαστηρίου

( Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρο 177 )

Περίληψη

1 . Κάθε μορφή εκπαίδευσης που προετοιμάζει για την απόκτηση τυπικού προσόντος για συγκεκριμένο επάγγελμα ή απασχόληση ή που παρέχει την ιδιαίτερη ικανότητα για την άσκησή τους περιλαμβάνεται στην επαγγελματική εκπαίδευση η οποία εμπίπτει, όσον αφορά τις προϋποθέσεις προσβάσεως σ' αυτήν, στο πεδίο εφαρμογής της Συνθήκης . 'Οσον αφορά την πανεπιστημιακή εκπαίδευση, αυτό συμβαίνει όχι μόνο στην περίπτωση κατά την οποία με τις πτυχιακές εξετάσεις απονέμεται το άμεσο τυπικό προσόν για την άσκηση συγκεκριμένου επαγγέλματος ή απασχολήσεως που προϋποθέτει το προσόν αυτό, αλλά και όταν με τις σπουδές αυτές παρέχεται ιδιαίτερη ικανότητα, την οποία οι φοιτητές έχουν ανάγκη για την άσκηση ενός επαγγέλματος ή απασχόλησης, έστω και αν η απόκτηση των εν λόγω γνώσεων δεν επιβάλλεται, για την άσκηση αυτή, από νομοθετικές, κανονιστικές ή διοικητικές διατάξεις . Κατά συνέπεια, η έννοια της επαγγελματικής εκπαιδεύσεως περιλαμβάνει τις πανεπιστημιακές σπουδές κτηνιατρικής .

2 . Η επιβολή τελών, δικαιώματος εγγραφής ή διδάκτρων, ως προϋποθέσεως για την πρόσβαση σε κύκλους μαθημάτων επαγγελματικής εκπαιδεύσεως που προετοιμάζουν για την απόκτηση τυπικού προσόντος για συγκεκριμένο επάγγελμα ή απασχόληση, στους φοιτητές υπηκόους άλλων κρατών μελών, ενώ η ίδια επιβάρυνση δεν επιβάλλεται στους εντόπιους σπουδαστές, συνιστά διάκριση λόγω ιθαγενείας απαγορευόμενη από το άρθρο 7 της Συνθήκης .

Ωστόσο, δεδομένου ότι μόνο βάσει της προοδευτικής εξελίξεως της κοινής πολιτικής επαγγελματικής εκπαιδεύσεως, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 128 της Συνθήκης, κατέστη δυνατή η υπαγωγή τέτοιων πανεπιστημιακών σπουδών στην έννοια της επαγγελματικής εκπαιδεύσεως σύμφωνα με το νόημα του κοινοτικού δικαίου, εξελίξεως η οποία αντικατοπτρίζεται στις ενέργειες της Επιτροπής οι οποίες είχαν ως συνέπεια η στάση της τελευταίας να ωθήσει τους ενδιαφερόμενους κύκλους στο Βέλγιο να θεωρήσουν δικαιολογημένα ότι μια εθνική νομοθεσία που ρύθμιζε κατά τρόπο εισάγοντα διακρίσεις τις προϋποθέσεις προσβάσεως στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση ήταν σύμφωνη προς το κοινοτικό δίκαιο, επιτακτικοί λόγοι ασφάλειας του δικαίου αντιτίθενται στο να τίθενται υπό αμφισβήτηση έννομες σχέσεις που έχουν εξαντλήσει τα αποτελέσματά τους κατά το παρελθόν, εφόσον η αμφισβήτηση αυτή θα ανέτρεπε αναδρομικώς το σύστημα χρηματοδοτήσεως της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και θα μπορούσε να συνεπάγεται απρόβλεπτες συνέπειες για την εύρυθμη λειτουργία των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων .

Εξ αυτού έπεται ότι δεν μπορεί να γίνει επίκληση του άμεσου αποτελέσματος του άρθρου 7 της Συνθήκης ΕΟΚ, όσον αφορά την πρόσβαση σε πανεπιστημιακές σπουδές, προς στήριξη διεκδικήσεων σχετικών με πρόσθετα τέλη εγγραφής που καταβλήθηκαν αχρεωστήτως πριν από την ημερομηνία εκδόσεως της απόφασης με την οποία αναγνωρίστηκε, στο πλαίσιο της διαδικασίας εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως, η δυνατότητα εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου όσον αφορά τις προϋποθέσεις πρόσβασης στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση, εκτός αν πρόκειται για σπουδαστές οι οποίοι, πριν απ' αυτή την ημερομηνία, είχαν ασκήσει σχετική αγωγή ή είχαν υποβάλει αντίστοιχη διοικητική ένσταση .

3 . Η ερμηνεία που το Δικαστήριο δίδει σε κανόνα του κοινοτικού δικαίου, ασκώντας την αρμοδιότητα που του έχει αναγνωριστεί με το άρθρο 177, διαφωτίζει και διευκρινίζει, εφόσον παρίσταται ανάγκη, την έννοια και το περιεχόμενο του κανόνα αυτού, όπως πρέπει ή θα έπρεπε να νοείται και να εφαρμόζεται αφότου τέθηκε σε ισχύ . Από τα πιο πάνω προκύπτει ότι ο κανόνας που έχει κατ' αυτόν τον τρόπο ερμηνευθεί μπορεί και πρέπει να εφαρμόζεται από τα δικαστήρια ακόμα και επί εννόμων σχέσεων που γεννήθηκαν και συστάθηκαν πριν από την έκδοση της αποφάσεως επί της αιτήσεως ερμηνείας, εφόσον, εξάλλου, συντρέχουν οι προϋποθέσεις που επιτρέπουν να αχθεί ενώπιον των αρμόδιων δικαστηρίων η σχετική με την εφαρμογή του εν λόγω κανόνα διαφορά .

Μόνο κατ' εξαίρεση το Δικαστήριο μπορεί, κατ' εφαρμογή της γενικής αρχής της ασφάλειας δικαίου που είναι συμφυής με την κοινοτική έννομη τάξη, να αποφασίσει τον περιορισμό της δυνατότητας επικλήσεως από κάθε ενδιαφερόμενο της κατ' αυτό τον τρόπο ερμηνευθείσας διάταξης προκειμένου να τεθούν υπό αμφισβήτηση έννομες σχέσεις που έχουν καλόπιστα συσταθεί . Πρέπει, εν προκειμένω, να λαμβάνεται υπόψη ότι, καίτοι οι πρακτικές συνέπειες κάθε δικαστικής αποφάσεως πρέπει να σταθμίζονται με προσοχή, δεν μπορεί, εντούτοις, μια τέτοια μέριμνα να καταλήγει στο να περιορίζεται η αντικειμενικότητα του δικαίου και να διακυβεύεται η μελλοντική του εφαρμογή λόγω των επιπτώσεων που μια δικαστική απόφαση μπορεί να συνεπάγεται για το παρελθόν .