This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62020CO0641
Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 5ης Μαΐου 2021.
VT κατά Centre public d'action sociale de Líège (CPAS).
Προδικαστική παραπομπή – Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης – Οδηγία 2008/115/ΕΚ – Επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών – Απόφαση περί επιστροφής – Ένδικη προσφυγή – Δικαίωμα προσωρινής διαμονής και δικαίωμα κοινωνικών παροχών κατά το χρονικό διάστημα κατά το οποίο εκκρεμεί η προσφυγή.
Υπόθεση C-641/20.
Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 5ης Μαΐου 2021.
VT κατά Centre public d'action sociale de Líège (CPAS).
Προδικαστική παραπομπή – Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης – Οδηγία 2008/115/ΕΚ – Επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών – Απόφαση περί επιστροφής – Ένδικη προσφυγή – Δικαίωμα προσωρινής διαμονής και δικαίωμα κοινωνικών παροχών κατά το χρονικό διάστημα κατά το οποίο εκκρεμεί η προσφυγή.
Υπόθεση C-641/20.
ECLI identifier: ECLI:EU:C:2021:374
Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 5ης Μαΐου 2021 –
CPAS de Liège
(Υπόθεση C-641/20) ( 1 )
«Προδικαστική παραπομπή – Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης – Οδηγία 2008/115/ΕΚ – Επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών – Απόφαση περί επιστροφής – Ένδικη προσφυγή – Δικαίωμα προσωρινής διαμονής και δικαίωμα κοινωνικών παροχών κατά το χρονικό διάστημα κατά το οποίο εκκρεμεί η προσφυγή»
|
1. |
Προδικαστικά ερωτήματα – Απάντηση ως προς την οποία δεν υπάρχει περιθώριο εύλογης αμφιβολίας – Απάντηση που μπορεί να συναχθεί σαφώς από τη νομολογία – Εφαρμογή του άρθρου 99 του Κανονισμού Διαδικασίας (Άρθρο 267 ΣΛΕΕ· Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 99) (βλ. σκέψεις 20, 21) |
|
2. |
Συνοριακοί έλεγχοι, άσυλο και μετανάστευση – Μεταναστευτική πολιτική – Επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών – Οδηγία 2008/115 – Προσφυγή κατά της αποφάσεως περί επιστροφής – Εθνική νομοθεσία βάσει της οποίας δεν αναγνωρίζεται ανασταλτικό αποτέλεσμα σε προσφυγή κατά τέτοιας αποφάσεως εκδοθείσας, κατόπιν ανακλήσεως του καθεστώτος του πρόσφυγα, εις βάρος υπηκόου τρίτης χώρας ο οποίος πάσχει από σοβαρή ασθένεια – Εκτέλεση της εν λόγω αποφάσεως δυνάμενη να εκθέσει τον υπήκοο αυτόν σε σοβαρό κίνδυνο οξείας και μη αναστρέψιμης επιδείνωσης της υγείας του – Δεν επιτρέπεται – Έλλειψη δικαιώματος προσωρινής διαμονής και καλύψεως των βασικών αναγκών του συγκεκριμένου υπηκόου μέχρι να εκδικασθεί η προσφυγή – Δεν επιτρέπεται – Αυτοδίκαιο ανασταλτικό αποτέλεσμα της ασκήσεως τέτοιας προσφυγής ενώπιον δικαστηρίου – Υποχρεώσεις του εθνικού δικαστηρίου – Περιεχόμενο (Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρα 19 § 2, και 47· οδηγία 2008/115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρα 3, σημείο 4, 5, 13 και 14 § 1, στοιχείο βʹ· οδηγία 2011/95 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 11) (βλ. σκέψεις 26-29, 32 και διατακτ.) |
Διατακτικό
Το Δικαστήριο διατάσσει:
Τα άρθρα 5 και 13 της οδηγίας 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών, ερμηνευόμενα με γνώμονα το άρθρο 19, παράγραφος 2, και το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, της εν λόγω οδηγίας, έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική νομοθεσία βάσει της οποίας δεν αναγνωρίζεται αυτοδικαίως ανασταλτικό αποτέλεσμα στην προσφυγή που ασκεί υπήκοος τρίτης χώρας κατά αποφάσεως περί επιστροφής, κατά την έννοια του άρθρου 3, σημείο 4, της εν λόγω οδηγίας, η οποία εκδόθηκε εις βάρος του κατόπιν της εκ μέρους της αρμόδιας αρχής ανακλήσεως του καθεστώτος του πρόσφυγα που του είχε χορηγηθεί, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 11 της οδηγίας 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας, και, συνακόλουθα, δικαίωμα προσωρινής διαμονής και καλύψεως των βασικών αναγκών του μέχρι να εκδικασθεί η προσφυγή αυτή, στην εξαιρετική περίπτωση κατά την οποία ο συγκεκριμένος υπήκοος, που πάσχει από σοβαρή ασθένεια, ενδέχεται, συνεπεία της εκτελέσεως της αποφάσεως αυτής, να διατρέξει σοβαρό κίνδυνο οξείας και μη αναστρέψιμης επιδείνωσης της υγείας του. Στο πλαίσιο αυτό, το εθνικό δικαστήριο, επιληφθέν διαφοράς της οποίας η έκβαση συνδέεται με ενδεχόμενη αναστολή των αποτελεσμάτων της αποφάσεως περί επιστροφής, πρέπει να κρίνει ότι η ασκηθείσα κατά της συγκεκριμένης αποφάσεως προσφυγή έχει αυτοδικαίως ανασταλτικό αποτέλεσμα, καθόσον η προσφυγή αυτή περιέχει επιχειρήματα τα οποία δεν προκύπτει ότι είναι προδήλως αβάσιμα και με τα οποία επιδιώκεται να αποδειχθεί ότι η εκτέλεση της εν λόγω αποφάσεως θα εξέθετε τον υπήκοο τρίτης χώρας σε σοβαρό κίνδυνο οξείας και μη αναστρέψιμης επιδείνωσης της υγείας του.
( 1 ) ΕΕ C 44 της 8.2.2021.