Υπόθεση C-379/17

Διαδικασία που κίνησε η Società Immobiliare Al Bosco Srl

(αίτηση του Bundesgerichtshof
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή – Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις – Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 – Αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις – Προθεσμία για την εκτέλεση αποφάσεως συντηρητικής κατασχέσεως προβλεπόμενη στο δίκαιο του κράτους μέλους εκτελέσεως – Εφαρμογή της προθεσμίας αυτής επί τίτλου συντηρητικής κατασχέσεως ο οποίος εκδόθηκε σε άλλο κράτος μέλος και κηρύχθηκε εκτελεστός στο κράτος μέλος εκτελέσεως»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα)
της 4ης Οκτωβρίου 2018

Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις – Διεθνής δικαιοδοσία και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις – Κανονισμός 44/2001 – Αναγνώριση και εκτέλεση των αποφάσεων – Εφαρμογή των δικονομικών κανόνων του κράτους μέλους εκτελέσεως στην καθαυτό εκτέλεση – Περιεχόμενο – Ρύθμιση του κράτους μέλους εκτελέσεως η οποία προβλέπει ορισμένη προθεσμία για την εκτέλεση αποφάσεως συντηρητικής κατασχέσεως – Περιλαμβάνεται

(Κανονισμός 44/2001 του Συμβουλίου, άρθρο 38)

Το άρθρο 38 του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται στην εφαρμογή ρυθμίσεως κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία προβλέπει ορισμένη προθεσμία για την εκτέλεση αποφάσεως συντηρητικής κατασχέσεως, στην περίπτωση τέτοιας αποφάσεως η οποία εκδόθηκε σε άλλο κράτος μέλος και κηρύχθηκε εκτελεστή στο κράτος μέλος εκτελέσεως.

Πράγματι, καθόσον η καθαυτό εκτέλεση μιας αποφάσεως η οποία εκδόθηκε από δικαστήριο κράτους μέλους άλλου από το κράτος μέλος εκτελέσεως και κηρύχθηκε εκτελεστή σ’ αυτό το κράτος μέλος δεν έχει αποτελέσει αντικείμενο εναρμονίσεως από τον νομοθέτη της Ένωσης, εφαρμόζονται οι δικονομικοί κανόνες του κράτους μέλους εκτελέσεως που αφορούν την εκτέλεση. Ειδικότερα, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι, στο μέτρο που ο κανονισμός 44/2001 δεν θέσπισε κανόνες για την εκτέλεση αποφάσεων που έχουν εκδοθεί από δικαστήριο κράτους μέλους άλλου από το κράτος μέλος εκτελέσεως, το κράτος μέλος εκτελέσεως εξακολουθεί να έχει την ευχέρεια να προβλέψει, στην έννομη τάξη του, την εφαρμογή προθεσμίας για την εκτέλεση των ως άνω αποφάσεων που αναγνωρίσθηκαν και κηρύχθηκαν εκτελεστές στο κράτος μέλος εκτελέσεως. Συναφώς, κατά πάγια νομολογία, από τη στιγμή που η απόφαση αυτή ενσωματώνεται στην έννομη τάξη του κράτους μέλους εκτελέσεως, οι εθνικοί κανόνες του κράτους αυτού σχετικά με την εκτέλεση εφαρμόζονται με τον ίδιο τρόπο που ισχύουν για τις αποφάσεις που εκδίδονται από τα εθνικά δικαστήρια (απόφαση της 13ης Οκτωβρίου 2011, Prism Investments,C-139/10, EU:C:2011:653, σκέψη 40 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία). Εφαρμοστέες είναι μόνον οι δικονομικές διατάξεις του κράτους μέλους εκτελέσεως. Πράγματι, τα δικαστήρια του κράτους μέλους εκτελέσεως δεν οφείλουν να εφαρμόσουν τυχόν διατάξεις του εθνικού δικαίου του κράτους μέλους προελεύσεως που προβλέπουν, για την εκτέλεση των αποφάσεων που εκδίδονται από τα δικαστήρια του κράτους μέλους προελεύσεως, διαφορετικές προθεσμίες από τις προβλεπόμενες στο δίκαιο του κράτους μέλους εκτελέσεως.

(βλ. σκέψεις 33-36, 51 και διατακτ.)