Υπόθεση C-215/17

Nova Kreditna Banka Maribor d.d.

κατά

Republika Slovenija

(αίτηση του Vrhovno sodišče
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή – Προσέγγιση των νομοθεσιών – Περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα – Οδηγία 2003/98/ΕΚ – Άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχείο γʹ, τρίτο εδάφιο – Απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας για πιστωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις επενδύσεων – Κανονισμός (ΕΕ) 575/2013 – Δημοσιοποίηση πληροφοριών από τα πιστωτικά ιδρύματα και τις επιχειρήσεις επενδύσεων – Άρθρο 432, παράγραφος 2 – Εξαιρέσεις από την υποχρέωση δημοσιοποίησης – Εμπορικές πληροφορίες που θεωρούνται αποκλειστικές ή εμπιστευτικές – Δυνατότητα εφαρμογής – Πιστωτικά ιδρύματα που ανήκουν κατά πλειοψηφία στο κράτος – Εθνική κανονιστική ρύθμιση που προβλέπει τον δημόσιο χαρακτήρα ορισμένων εμπορικών πληροφοριών που κατέχουν τα εν λόγω ιδρύματα»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα)
της 14ης Νοεμβρίου 2018

1. Προσέγγιση των νομοθεσιών – Περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα – Οδηγία 2003/98 – Πεδίο εφαρμογής – Οργανισμοί δημοσίου δικαίου – Έννοια

   (Οδηγία 2003/98 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2013/37, αιτιολογική σκέψη 10 και άρθρο 2,σημείο 2, στοιχεία αʹ έως γʹ)

2. Προσέγγιση των νομοθεσιών – Περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα – Οδηγία 2003/98 – Πεδίο εφαρμογής – Δυνατότητα εφαρμογής επί αιτήσεως προσβάσεως σε πληροφορίες τις οποίες κατέχει ιδιωτική εμπορική τράπεζα που παρέχει τραπεζικές υπηρεσίες στην εθνική τραπεζική αγορά – Δεν υφίσταται

   (Οδηγία 2003/98 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2013/37, άρθρο 1)

3. Οικονομική και νομισματική πολιτική – Οικονομική πολιτική – Εποπτεία του χρηματοπιστωτικού τομέα της Ένωσης – Απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας για πιστωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις επενδύσεων – Δημοσιοποίηση πληροφοριών από τα πιστωτικά ιδρύματα – Ατομικό δικαίωμα πρόσβασης στις πληροφορίες – Δεν υφίσταται

   (Κανονισμός 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρα 431 §§ 1 και 3, 432 § 2 και 433, εδ. 1)

4. Θεμελιώδη δικαιώματα – Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Πεδίο εφαρμογής – Εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης – Διαφορά της οποίας όλα τα στοιχεία περιορίζονται στο εσωτερικό ενός μόνο κράτους μέλους – Απουσία ενδείξεων περί του ότι υφίσταται συμφέρον επιχειρήσεων εγκατεστημένων σε άλλα κράτη μέλη να κάνουν χρήση των επίμαχων θεμελιωδών ελευθεριών – Δεν εμπίπτει

   (Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρο 51 § 1)

5. Οικονομική και νομισματική πολιτική – Οικονομική πολιτική – Εποπτεία του χρηματοπιστωτικού τομέα της Ένωσης – Απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας για πιστωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις επενδύσεων – Δημοσιοποίηση πληροφοριών από τα πιστωτικά ιδρύματα – Οδηγία 2003/98 για την περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα – Πεδίο εφαρμογής – Εθνική κανονιστική ρύθμιση που προβλέπει τον δημόσιο χαρακτήρα ορισμένων εμπορικών πληροφοριών που κατέχουν πιστωτικά ιδρύματα τα οποία ανήκουν κατά πλειοψηφία στο κράτος – Δεν εμπίπτει

   (Κανονισμός 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 432 § 2· οδηγία 2003/98 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2013/37, άρθρο 1 § 2, στοιχείο γʹ, εδ. 3)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 28)

2.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 31-33)

3.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 35, 36, 39)

4.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 40, 41, 44, 45)

5.  Το άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχείο γʹ, τρίτο εδάφιο, της οδηγίας 2003/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Νοεμβρίου 2003, για την περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα, και το άρθρο 432, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με τις απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας για πιστωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις επενδύσεων και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012, έχουν την έννοια ότι δεν εφαρμόζονται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία επιβάλλει σε τράπεζα που τέλεσε υπό τη δεσπόζουσα επιρροή προσώπου δημοσίου δικαίου την υποχρέωση να δημοσιοποιεί δεδομένα που αφορούν συμβάσεις παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών, δικηγορικών υπηρεσιών και υπηρεσιών διανοητικής φύσεως τις οποίες συνήψε το διάστημα κατά το οποίο τελούσε υπό τη δεσπόζουσα αυτή επιρροή, χωρίς να αναγνωρίζεται καμία εξαίρεση για την προστασία του επιχειρηματικού απορρήτου της τράπεζας αυτής, και, ως εκ τούτου, οι ανωτέρω διατάξεις δεν αντιτίθενται σε μια τέτοια εθνική κανονιστική ρύθμιση.

   (βλ. σκέψη 46 και διατακτ.)