Υπόθεση C‑633/16

Ernst & Young P/S

κατά

Konkurrencerådet

(αίτηση του Sø- og Handelsretten για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή – Έλεγχος των συγκεντρώσεων επιχειρήσεων – Κανονισμός (ΕΚ) 139/2004 – Άρθρο 7, παράγραφος 1 – Πραγματοποίηση της συγκέντρωσης πριν από την κοινοποίησή της στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την κήρυξη του συμβατού της με την κοινή αγορά – Απαγορεύεται – Περιεχόμενο – Έννοια της “συγκέντρωσης” – Καταγγελία συμφωνίας συνεργασίας με τρίτον εκ μέρους μιας εκ των συμμετεχουσών στη συγκέντρωση επιχειρήσεων»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 31ης Μαΐου 2018

Συγκεντρώσεις μεταξύ επιχειρήσεων – Εξέτασή τους από την Επιτροπή – Υποχρέωση αναστολής της συγκέντρωσης – Έννοια της «συγκέντρωσης» – Πραγματοποίηση πράξης που συμβάλλει στη μεταβολή του ελέγχου της επιχείρησης-στόχου – Καταγγελία συμφωνίας συνεργασίας με τρίτον εκ μέρους μιας εκ των συμμετεχουσών στη συγκέντρωση επιχειρήσεων – Δεν εμπίπτει – Έλεγχος από τον εθνικό δικαστή

(Κανονισμός 139/2004 του Συμβουλίου, άρθρο 7 § 1)

Το άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 139/2004 του Συμβουλίου, της 20ής Ιανουαρίου 2004, για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων μεταξύ επιχειρήσεων («Κοινοτικός κανονισμός συγκεντρώσεων»), έχει την έννοια ότι συγκέντρωση πραγματοποιείται μόνο μέσω μιας πράξης η οποία, εν όλω ή εν μέρει, de facto ή de jure, συμβάλλει στη μεταβολή του ελέγχου της επιχείρησης-στόχου. Η καταγγελία της συμφωνίας συνεργασίας υπό περιστάσεις όπως αυτές της κύριας δίκης, των οποίων η εξέταση απόκειται στο αιτούν δικαστήριο, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως συνεπαγόμενη την πραγματοποίηση συγκέντρωσης, τούτο δε ανεξαρτήτως του ζητήματος αν η καταγγελία αυτή παρήγαγε αποτελέσματα στην αγορά.

(βλ. σκέψη 62 και διατακτ.)