1. 

Ενισχύσεις χορηγούμενες από τα κράτη–Ανάκτηση παράνομης ενισχύσεως–Υποχρέωση–Καθήκον άμεσης και ουσιαστικής εκτελέσεως της αποφάσεως της Επιτροπής

(Άρθρα 108 § 2 ΣΛΕΕ και 288 ΣΛΕΕ· κανονισμός 659/1999 του Συμβουλίου, άρθρο 14 § 3)

(βλ. σκέψεις 23, 24)

2. 

Ενισχύσεις χορηγούμενες από τα κράτη–Ανάκτηση παράνομης ενισχύσεως–Υποχρέωση–Δικαιούχοι που είναι προβληματικές επιχειρήσεις ή έχουν κηρυχθεί σε πτώχευση–Δεν ασκεί επιρροή

(Άρθρο 108 § 2 ΣΛΕΕ)

(βλ. σκέψη 25)

3. 

Ενισχύσεις χορηγούμενες από τα κράτη–Ανάκτηση παράνομης ενισχύσεως–Δικαιούχοι των ενισχύσεων επιχειρήσεις που έχουν κηρυχθεί σε πτώχευση–Εγγραφή των ενισχύσεων στον πίνακα κατατάξεως των απαιτήσεων των δανειστών με σκοπό την επαναφορά των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση

(Άρθρο 108 § 2 ΣΛΕΕ)

(βλ. σκέψεις 26, 27)

4. 

Προσφυγή λόγω παραβάσεως–Μη τήρηση της υποχρεώσεως ανακτήσεως των παρανόμων ενισχύσεων–Μέσα άμυνας–Απόλυτη αδυναμία εκτελέσεως–Κριτήρια εκτιμήσεως–Δυσχέρειες κατά την εκτέλεση–Υποχρέωση του κράτους μέλους να προβεί σε ουσιαστικές ενέργειες έναντι των οικείων επιχειρήσεων και να προτείνει στην Επιτροπή εναλλακτικές λύσεις, οι οποίες καθιστούν δυνατή την υπέρβαση των δυσχερειών αυτών

(Άρθρο 108 § 2 ΣΛΕΕ)

(βλ. σκέψεις 28, 29, 40)

1) 

Η Ελληνική Δημοκρατία, μη έχοντας λάβει, εντός των ταχθεισών προθεσμιών, όλα τα απαραίτητα μέτρα για την εκτέλεση της αποφάσεως 2014/539/ΕΕ της Επιτροπής, της 27ης Μαρτίου 2014, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.34572 (13/C) (πρώην 13/NN) που χορήγησε η Ελλάδα στη Λάρκο Γενική Μεταλλευτική και Μεταλλουργική ΑΕ, και μη έχοντας ενημερώσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τα μέτρα που ελήφθησαν κατ’ εφαρμογήν της αποφάσεως αυτής, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 3 έως 5 της εν λόγω αποφάσεως και από τη Συνθήκη ΛΕΕ.

2) 

Καταδικάζει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.