Υπόθεση C‑423/16 P

HX

κατά

Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

«Αίτηση αναιρέσεως – Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας – Περιοριστικά μέτρα κατά της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας – Περιοριστικά μέτρα κατά προσώπου του οποίου το όνομα περιλαμβάνεται σε παράρτημα αποφάσεως – Παράταση της ισχύος της αποφάσεως αυτής κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Υποβολή αιτήματος προσαρμογής της προσφυγής κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση και όχι με χωριστό δικόγραφο – Άρθρο 86 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου – Κείμενο στη βουλγαρική γλώσσα – Ακύρωση από το Γενικό Δικαστήριο της αρχικής αποφάσεως με την οποία ο ενδιαφερόμενος περιλήφθηκε στον κατάλογο των προσώπων επί των οποίων επιβάλλονται περιοριστικά μέτρα – Λήξη ισχύος της αποφάσεως παρατάσεως της ισχύος – Διατήρηση του αντικειμένου του αιτήματος προσαρμογής της προσφυγής»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 9ης Νοεμβρίου 2017

1. Ένδικη διαδικασία–Απόφαση ή κανονισμός που αντικαθιστά την προσβαλλόμενη πράξη κατά την εκκρεμοδικία–Αίτημα προσαρμογής της προσφυγής–Υποχρέωση του προσφεύγοντος να υποβάλει το εν λόγω αίτημα με χωριστό δικόγραφο–Αίτημα που υποβλήθηκε προφορικώς κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση–Κείμενο στη βουλγαρική γλώσσα του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου εμπεριέχον μια διφορούμενη διατύπωση ως προς το ζήτημα αυτό–Υποχρέωση του Γενικού Δικαστηρίου να επισημάνει στον προσφεύγοντα την ύπαρξη του σφάλματος, προκειμένου να του δώσει τη δυνατότητα να το διορθώσει

   (Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 86 § 2)

2. Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης–Ερμηνεία–Διατάξεις διατυπωμένες σε περισσότερες από μία γλώσσες–Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου–Αποκλίσεις μεταξύ των διαφόρων γλωσσικών αποδόσεων–Κανονισμός του οποίου το κείμενο είναι αυθεντικό σε όλες τις γλώσσες διαδικασίας–Πολίτης αναζητών ένδικη προστασία, ο οποίος θα υπείχε υποχρέωση να ανατρέχει στο σύνολο των γλωσσικών αποδόσεων–Δεν συντρέχει

   (Άρθρα 20 § 2, στοιχείο δʹ, ΣΛΕΕ και 24, εδ. 4, ΣΛΕΕ· Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρα 44, 45 και 227 § 1)

3. Αναίρεση–Έννομο συμφέρον–Προϋπόθεση–Αίτηση αναιρέσεως που μπορεί να αποφέρει κάποιο όφελος στον διάδικο που την άσκησε–Δεν χωρεί

   [Άρθρο 256 ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 56, εδ. 2· αποφάσεις 2014/488/ΚΕΠΠΑ και (ΚΕΠΠΑ) 2015/837 του Συμβουλίου· κανονισμός 793/2014 του Συμβουλίου]

1.  Στο μέτρο που το κείμενο του άρθρου 86, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου στη βουλγαρική γλώσσα είναι διφορούμενο, υπό την έννοια ότι, σε αντίθεση προς το κείμενο στην αγγλική γλώσσα και προς το κείμενο στη γαλλική γλώσσα της διατάξεως αυτής, στο κείμενο στη βουλγαρική γλώσσα της διατάξεως αυτής δεν χρησιμοποιείται ο όρος «έγγραφο», αλλά ο όρος «αίτημα», δεν είναι δυνατόν να αποκλεισθεί ότι η εν λόγω διφορούμενη διατύπωση θα μπορούσε να παρασύρει τον αναιρεσείοντα, ο οποίος έχει επιλέξει τη βουλγαρική γλώσσα ως γλώσσα διαδικασίας, στην εκτίμηση ότι θα ήταν παραδεκτό ένα αίτημα προσαρμογής της προσφυγής υποβαλλόμενο προφορικώς κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση. Στα ανωτέρω προστίθεται το ότι το εν λόγω αίτημα καταγράφηκε, εν συνεχεία, στα πρακτικά της επ’ ακροατηρίου συζητήσεως, που αποτελούν δημόσιο έγγραφο δυνάμει του άρθρου 102, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.

   Αν το Γενικό Δικαστήριο εκτιμά ότι το κατ’ αυτόν τον τρόπο υποβληθέν αίτημα προσαρμογής της προσφυγής δεν τηρεί τον τύπο που προβλέπεται από τον Κανονισμό Διαδικασίας του, τότε οφείλει, τουλάχιστον, να επισημάνει στον προσφεύγοντα το σφάλμα του και να του δώσει τη δυνατότητα να το διορθώσει.

   Πράγματι, μολονότι είναι απολύτως δικαιολογημένο να εξαρτάται η προσαρμογή της προσφυγής από την πλήρωση ορισμένων τυπικών απαιτήσεων, ωστόσο τέτοιες απαιτήσεις δεν αποτελούν αυτοσκοπό, αλλά αντιθέτως αποσκοπούν στη διασφάλιση του κατ’ αντιμωλίαν χαρακτήρα της διαδικασίας καθώς και στη διασφάλιση της ορθής απονομής της δικαιοσύνης.

   Συναφώς, το άρθρο 86, παράγραφοι 3 και 4, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου προβλέπει ότι η μη πλήρωση ορισμένων διατυπώσεων ως προς την υποβολή των αιτημάτων προσαρμογής της προσφυγής δεν καθιστά τα τελευταία αυτά αιτήματα κατ’ ανάγκην απαράδεκτα.

   (βλ. σκέψεις 20-24)

2.  Στην περίπτωση διατάξεως του Κανονισμού Διαδικασίας ενός δικαιοδοτικού οργάνου της Ένωσης, του οποίου το κείμενο θεσπίζεται εξάλλου και καθίσταται αυθεντικό σε όλες τις γλώσσες διαδικασίας από το ίδιο αυτό δικαιοδοτικό όργανο σύμφωνα με τις συνδυασμένες διατάξεις του άρθρου 44 και του άρθρου 227, παράγραφος 1, του Κανονισμού αυτού, το να αναμένεται από όσους αναζητούν ένδικη προστασία να ανατρέχουν στο σύνολο των γλωσσικών αποδόσεων του εν λόγω Κανονισμού, προκειμένου να αποφευχθεί το ενδεχόμενο απαραδέκτου λόγω απόκλισης του κειμένου του εν λόγω Κανονισμού στη γλώσσα διαδικασίας, θα ήταν αντίθετο στο δικαίωμά τους να απευθύνονται στον δικαστή της Ένωσης σε εκείνη από τις επίσημες γλώσσες την οποία αυτοί επιλέγουν, δικαίωμα το οποίο απορρέει τόσο από το άρθρο 20, παράγραφος 2, στοιχείο δʹ, ΣΛΕΕ και το άρθρο 24, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ όσο και από το άρθρο 45 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.

   (βλ. σκέψη 26)

3.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 30-33)