Υπόθεση C‑13/15

Ποινική διαδικασία

κατά της

Cdiscount SA

[αίτηση του Cour de cassation (Γαλλία)

για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως]

«Προδικαστική παραπομπή — Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Οδηγία 2005/29/ΕΚ — Προστασία των καταναλωτών — Αθέμιτες εμπορικές πρακτικές — Μείωση τιμής — Επισήμανση ή ένδειξη της τιμής αναφοράς»

Περίληψη — Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 8ης Σεπτεμβρίου 2015

1. Προδικαστικά ερωτήματα – Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου – Ερμηνεία του εθνικού δικαίου – Δεν εμπίπτει

   (Άρθρο 267 ΣΛΕΕ)

2. Προστασία των καταναλωτών – Αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές – Οδηγία 2005/29 – Πεδίο εφαρμογής – Μειώσεις τιμών οι οποίες έχουν ως σκοπό να ενθαρρύνουν τους καταναλωτές να πραγματοποιήσουν αγορές μέσω της ιστοσελίδας ηλεκτρονικών αγορών – Εμπίπτουν

   (Οδηγία 2005/29 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 2, στοιχείο δʹ)

3. Προστασία των καταναλωτών – Αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές – Οδηγία 2005/29 – Αθέμιτη εμπορική πρακτική – Έννοια – Εθνική διάταξη προβλέπουσα γενική απαγόρευση των αναγγελιών μειώσεως τιμής χωρίς να επισημαίνεται η τιμή αναφοράς – Έλλειψη κατά περίπτωση ελέγχου του αθέμιτου χαρακτήρα των ως άνω αναγγελιών – Δεν επιτρέπεται

   (Οδηγία 2005/29 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 28, 29)

2.  Μειώσεις τιμών οι οποίες έχουν ως σκοπό να ενθαρρύνουν τους καταναλωτές να πραγματοποιήσουν αγορές μέσω της ιστοσελίδας ηλεκτρονικών αγορών αποτελούν εμπορικές πρακτικές κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο δʹ, της οδηγίας για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά και, κατά συνέπεια, εμπίπτουν στο καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής της.

   Πράγματι, οι εν λόγω μειώσεις εντάσσονται στο πλαίσιο της εμπορικής στρατηγικής ενός επιχειρηματία και αποβλέπουν άμεσα στην προώθηση των προϊόντων του και στη διάθεσή τους στην αγορά.

   (βλ. σκέψη 18)

3.  Η οδηγία 2005/29 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε διατάξεις του εθνικού δικαίου, όπως οι επίμαχες στην υπόθεση της κύριας δίκης, οι οποίες προβλέπουν γενική απαγόρευση χωρίς να προβαίνουν σε κατά περίπτωση αξιολόγηση ικανή να αποδείξει τον αθέμιτο χαρακτήρα των αναγγελιών μειώσεως τιμής στις οποίες δεν εμφανίζεται η τιμή αναφοράς κατά την ένδειξη ή την επισήμανση των τιμών, καθόσον με τις διατάξεις αυτές επιδιώκεται η προστασία των καταναλωτών· στο εθνικό δικαστήριο απόκειται να εκτιμήσει εάν τούτο ισχύει.

   Συναφώς, εφόσον η οδηγία 2005/29 προβαίνει σε πλήρη εναρμόνιση των κανόνων σχετικά με τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές, τα κράτη μέλη, όπως ρητώς ορίζει το άρθρο της 4, δεν δύνανται να λαμβάνουν μέτρα αυστηρότερα των οριζομένων από την εν λόγω οδηγία, ακόμη και αν σκοπός των μέτρων αυτών είναι η διασφάλιση υψηλότερου επιπέδου προστασίας των καταναλωτών.

   Στο παράρτημα I της ίδιας οδηγίας απαριθμούνται περιοριστικά 31 εμπορικές πρακτικές οι οποίες, κατά το άρθρο της 5, παράγραφος 5, θεωρούνται αθέμιτες «υπό οποιεσδήποτε περιστάσεις». Κατά συνέπεια, όπως ρητώς διευκρινίζει η αιτιολογική σκέψη 17 της οδηγίας, πρόκειται για τις μόνες εμπορικές πρακτικές που μπορούν να χαρακτηρίζονται αθέμιτες χωρίς να αξιολογούνται κατά περίπτωση βάσει των διατάξεων των άρθρων 5 έως 9 της οδηγίας 2005/29.

   Πρακτικές αναγγελίας μειώσεως τιμών προς τους καταναλωτές στις οποίες δεν εμφανίζεται η τιμή αναφοράς κατά την επισήμανση ή την ένδειξη των τιμών δεν περιλαμβάνονται στο παράρτημα I της οδηγίας. Κατά συνέπεια, δεν μπορούν να απαγορευθούν υπό οποιεσδήποτε περιστάσεις, αλλά μόνον κατόπιν ειδικής αναλύσεως καθιστώσας δυνατό να αποδειχθεί ο αθέμιτος χαρακτήρας τους.

   (βλ. σκέψεις 34, 38, 39, 41 και διατακτ.)