Υπόθεση C-592/15

Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs

κατά

British Film Institute

[αίτηση του Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division)
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως]

«Προδικαστική παραπομπή – Φόρος προστιθέμενης αξίας – Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ – Άρθρο 13, A, παράγραφος 1, στοιχείο ιδʹ – Απαλλαγές ορισμένων παροχών υπηρεσιών πολιτιστικού χαρακτήρα – Δεν υφίσταται άμεσο αποτέλεσμα – Καθορισμός των απαλλασσόμενων παροχών υπηρεσιών πολιτιστικού χαρακτήρα – Εξουσία εκτιμήσεως των κρατών μελών»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα)
της 15ης Φεβρουαρίου 2017

Εναρμόνιση των φορολογικών νομοθεσιών – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας – Απαλλαγές προβλεπόμενες από την έκτη οδηγία – Απαλλαγές ορισμένων δραστηριοτήτων γενικού συμφέροντος – Άρθρο 13, A, παράγραφος 1, στοιχείο ιδʹ – Απαλλαγή ορισμένων παροχών υπηρεσιών πολιτιστικού χαρακτήρα – Άμεσο αποτέλεσμα – Δεν υφίσταται

(Οδηγία 77/388 του Συμβουλίου, άρθρο 13, Α, § 1, στοιχείο ιδʹ)

Το άρθρο 13, Α, παράγραφος 1, στοιχείο δʹ, της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών – Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, το οποίο προβλέπει ότι απαλλάσσονται «ορισμένες παροχές υπηρεσιών πολιτιστικού χαρακτήρος», πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν παράγει άμεσο αποτέλεσμα, οπότε, ελλείψει μεταφοράς στην εσωτερική έννομη τάξη, δεν είναι δυνατή η απευθείας επίκληση της διατάξεως αυτής από οργανισμό δημοσίου δικαίου ή άλλον οργανισμό πολιτιστικού χαρακτήρα, αναγνωρισμένο από το οικείο κράτος μέλος και παρέχοντα υπηρεσίες πολιτιστικού χαρακτήρα.

Η γραμματική ερμηνεία του άρθρου 13, A, παράγραφος 1, στοιχείο ιδʹ, της έκτης οδηγίας επιρρωννύεται από τις νομοπαρασκευαστικές εργασίες της οδηγίας αυτής καθώς και από τους σκοπούς που επιδιώκει ο νομοθέτης της Ένωσης.

Έτσι, πρέπει να γίνει δεκτό ότι, αναφερόμενο σε «ορισμένες παροχές υπηρεσιών πολιτιστικού χαρακτήρος», το άρθρο 13, A, παράγραφος 1, στοιχείο ιδʹ, της έκτης οδηγίας δεν απαιτεί την απαλλαγή όλων των παροχών υπηρεσιών πολιτιστικού χαρακτήρα, οπότε τα κράτη μέλη μπορούν να απαλλάσσουν «ορισμένες» από τις υπηρεσίες αυτές, υπάγοντας ορισμένες άλλες στον ΦΠΑ.

(βλ. σκέψεις 19, 23, 28 και διατακτ.)