Υπόθεση C‑193/15 P

Tarif Akhras

κατά

Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

«Αίτηση αναιρέσεως — Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) — Περιοριστικά μέτρα κατά της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας — Μέτρα κατά προσώπων και οντοτήτων που επωφελούνται από τις πολιτικές του καθεστώτος ή το υποστηρίζουν — Απόδειξη του βασίμου της καταχωρίσεως στους καταλόγους — Σύνολο ενδείξεων — Παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 7ης Απριλίου 2016

1. Αναίρεση – Λόγοι – Αιτήματα που έχουν ως αντικείμενο την αντικατάσταση του σκεπτικού – Απαράδεκτο των εν λόγω αιτημάτων – Αίτηση αναιρέσεως η οποία δεν αφορά μεν ρητώς ένα στοιχείο του διατακτικού της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, πλην όμως η οποία έχει ως αντικείμενο τη μερική αναίρεση της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως – Παραδεκτό της εν λόγω αιτήσεως αναιρέσεως

   (Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 169 § 1)

2. Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας – Ειδικά περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων με γνώμονα την κατάσταση στη Συρία – Απόφαση 2011/782/ΚΕΠΠΑ και κανονισμός 36/2012 – Τεκμήριο στηρίξεως στο συριακό καθεστώς έναντι των διευθυνόντων συμβούλων των κυριότερων επιχειρήσεων της Συρίας – Δεν υφίσταται

   (Απόφαση 2011/782/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου· κανονισμός 36/2012 του Συμβουλίου)

3. Ευρωπαϊκή Ένωση – Δικαστικός έλεγχος της νομιμότητας των πράξεων των θεσμικών οργάνων – Περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας – Έκταση του ελέγχου

   (Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρο 47· απόφαση 2011/782/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου· κανονισμός 36/2012 του Συμβουλίου)

4. Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας – Περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας – Δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων – Προσφυγή ακυρώσεως ασκηθείσα από πρόσωπο επωφελούμενο από τις πολιτικές του συριακού καθεστώτος, πρόσωπο το οποίο αφορά μια απόφαση περί δεσμεύσεως κεφαλαίων – Κατανομή του βάρους αποδείξεως – Απόφαση στηριζόμενη σε ένα σύνολο ενδείξεων – Επιτρέπεται – Προϋποθέσεις

   (Απόφαση 2011/782/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου· κανονισμός 36/2012 του Συμβουλίου)

5. Αναίρεση – Λόγοι – Εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών – Απαράδεκτο – Έλεγχος από το Δικαστήριο της εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων – Αποκλείεται, εκτός αν συντρέχει παραμόρφωση αυτών

   (Άρθρο 256 § 1 ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 58, εδ. 1)

1.  Μια αίτηση αναιρέσεως η οποία θα επιδίωκε απλώς την αντικατάσταση του σκεπτικού επί του οποίου στήριξε τις κρίσεις του το Γενικό Δικαστήριο, χωρίς να έχει ως αντικείμενο την ολική ή μερική αναίρεση αυτών, θα πρέπει να κριθεί, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 169, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, ως απαράδεκτη.

   Καίτοι τα αιτήματα της αναιρέσεως δεν αφορούν μεν ρητώς ένα στοιχείο του διατακτικού της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως αλλά αφορούν ορισμένα σημεία της αιτιολογίας επί της οποίας στηρίχθηκε το Γενικό Δικαστήριο προς δικαιολόγηση του διατακτικού αυτού, παρά ταύτα, η αίτηση αναιρέσεως είναι παραδεκτή εφόσον έχει ως αντικείμενο τη μερική αναίρεση των κριθέντων με την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου, όπως αυτά εκτίθενται στο διατακτικό της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, και εφόσον τα τυπικά ελαττώματα τα οποία πάσχει η διατύπωση των αιτημάτων της αναιρέσεως δεν παρεμποδίζουν το Δικαστήριο να ασκήσει έλεγχο νομιμότητας.

   (βλ. σκέψεις 32, 33, 35)

2.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 52, 53)

3.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 56, 57)

4.  Λαμβανομένης υπόψη της δυσκολίας την οποία αντιμετωπίζει το Συμβούλιο ως προς την προσκόμιση αποδεικτικών στοιχείων λόγω της εμπόλεμης κατάστασης που επικρατεί στη Συρία, το εν λόγω θεσμικό όργανο ανταποκρίνεται στο βάρος αποδείξεως που φέρει, εφόσον προβάλλει ενώπιον του δικαστή της Ένωσης ένα σύνολο επαρκώς συγκεκριμένων, σαφών και συγκλινουσών ενδείξεων βάσει των οποίων μπορεί να αποδειχθεί η ύπαρξη επαρκούς συνδέσμου μεταξύ του προσώπου που υπόκειται σε μέτρο δεσμεύσεως των κεφαλαίων του και του συριακού καθεστώτος.

   Ως εκ τούτου, υπό το πρίσμα του πλαισίου στο οποίο εντάσσονται τα αποδεικτικά στοιχεία που προβάλλει το Συμβούλιο, το Γενικό Δικαστήριο ορθώς έκρινε ότι η θέση του νυν αναιρεσείοντος στην οικονομική ζωή της Συρίας και τα σημαντικά καθήκοντά του, κατά το παρελθόν ή επί του παρόντος, στο εμπορικό και βιομηχανικό επιμελητήριο της πόλεως Homs καθώς και στο διοικητικό συμβούλιο της ομοσπονδίας συριακών εμπορικών επιμελητηρίων αποτελούσαν ένα σύνολο επαρκώς συγκεκριμένων, σαφών και συγκλινουσών ενδείξεων βάσει των οποίων μπορούσε να αποδειχθεί ότι ο νυν αναιρεσείων παρείχε οικονομική στήριξη στο συριακό καθεστώς ή ωφελούνταν από το καθεστώς αυτό. Δεν είναι δυνατό να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο ότι άλλες επαρκώς συγκεκριμένες και σαφείς ενδείξεις θα μπορούσαν να θέσουν υπό αμφισβήτηση το υποστατό της οικονομικής στηρίξεως που ο νυν αναιρεσείων φέρεται ότι παρέσχε στο εν λόγω καθεστώς ή των οφελών που αυτός φέρεται ότι άντλησε από το εν λόγω καθεστώς.

   Όσον αφορά την υποχρέωση του Γενικού Δικαστηρίου να εξετάζει τα αποδεικτικά στοιχεία όχι κατά τρόπο μεμονωμένο, αλλά αναγόμενα στο πλαίσιο εντός του οποίου εντάσσονται, η εν λόγω υποχρέωση δεν παρεμποδίζει το Γενικό Δικαστήριο να προβαίνει σε επιμέρους εξέταση του υποστατού των διαφόρων πραγματικών ισχυρισμών του προσφεύγοντος, εφόσον λαμβάνεται υπόψη, κατά την εξέταση καθενός εξ αυτών και κατά τη σφαιρική εκτίμησή τους ως συνόλου ενδείξεων, το πλαίσιο που συνίσταται στην ειδική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Συρία.

   Επομένως, εφόσον το Γενικό Δικαστήριο έχει εξετάσει το βάσιμο της καταχωρίσεως ενός προσώπου στους καταλόγους των υποκείμενων σε περιοριστικά μέτρα προσώπων βάσει ενός συνόλου ενδείξεων σχετικών με την κατάστασή του, τις ιδιότητές του και τις σχέσεις του στο πλαίσιο του συριακού καθεστώτος, οι οποίες δεν αντικρούστηκαν από τον ενδιαφερόμενο, η αναφορά που κάνει η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση σε τεκμήριο στηρίξεως προς το προαναφερθέν καθεστώς –παρά το γεγονός ότι οι προσβληθείσες ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου πράξεις σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της καταστάσεως στη Συρία δεν καθιερώνουν τέτοιο τεκμήριο– δεν είναι ικανή να επηρεάσει τη νομιμότητα της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, καθόσον από τις διαπιστώσεις του Γενικού Δικαστηρίου προκύπτει ότι αυτό έχει εξετάσει επαρκώς κατά νόμον την ύπαρξη αρκούντως στέρεας πραγματικής βάσεως για την καταχώριση του εν λόγω προσώπου στους σχετικούς καταλόγους.

   (βλ. σκέψεις 61, 62, 65, 79, 80, 82)

5.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 67, 68)