Υπόθεση C‑99/15

Christian Liffers

κατά

Producciones Mandarina SL

και

Mediaset España Comunicación SA

(αίτηση του Tribunal Supremo για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή — Διανοητική ιδιοκτησία — Οδηγία 2004/48/ΕΚ — Άρθρο 13, παράγραφος 1 — Οπτικοακουστικό έργο — Προσβολή του δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας — Αποζημίωση — Τρόπος υπολογισμού — Κατ’ αποκοπήν ποσό — Ηθική βλάβη — Περιλαμβάνεται»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 17ης Μαρτίου 2016

1. Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Ερμηνεία – Μέθοδοι – Γραμματική, συστηματική και τελολογική ερμηνεία

2. Προσέγγιση των νομοθεσιών – Σεβασμός των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας – Οδηγία 2004/48 – Μέτρα, διαδικασίες και μέσα παροχής έννομης προστασίας – Επιδίκαση αποζημιώσεως – Ζημία που είναι δυνατό να αποκατασταθεί – Έννοια – Ηθική βλάβη – Περιλαμβάνεται

   (Οδηγία 2004/48 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 13 § 1, εδ. 1)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 14)

2.  Το άρθρο 13, παράγραφος 1, της οδηγίας 2004/48, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, έχει την έννοια ότι επιτρέπει στον ζημιωθέντα λόγω προσβολής του δικαιώματός του διανοητικής ιδιοκτησίας, ο οποίος ζητεί αποζημίωση προς αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας του, υπολογιζόμενη, σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο, στοιχείο βʹ, της παραγράφου 1, του άρθρου αυτού, βάσει του ποσού των δικαιωμάτων ή των αμοιβών που θα του οφείλονταν αν ο παραβάτης του είχε ζητήσει την άδεια για να χρησιμοποιήσει το επίμαχο δικαίωμα διανοητικής ιδιοκτησίας, να ζητήσει, επιπλέον, χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη του, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 1, δεύτερο εδάφιο, στοιχείο αʹ, του εν λόγω άρθρου.

   Πράγματι, λαμβανομένων υπόψη των σκοπών της οδηγίας 2004/48, το άρθρο 13, παράγραφος l, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας αυτής έχει την έννοια ότι καθιερώνει την αρχή σύμφωνα με την οποία ο υπολογισμός του ποσού της αποζημιώσεως που πρέπει να καταβληθεί στον φορέα δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας πρέπει να σκοπεί στη διασφάλιση στον φορέα αυτόν της πλήρους αποκαταστάσεως της πραγματικής ζημίας που υπέστη, περιλαμβανομένης της ηθικής βλάβης που ενδεχομένως προκλήθηκε. Ο κατ’ αποκοπήν καθορισμός του ποσού της οφειλομένης αποζημιώσεως με βάση μόνον την υποθετική αμοιβή καλύπτει αποκλειστικώς την υλική ζημία την οποία υπέστη ο φορέας του οικείου δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας, οπότε, για να καταστεί δυνατή η πλήρης αποκατάσταση της ζημίας, ο δικαιούχος αυτός πρέπει να είναι σε θέση να ζητήσει, επιπλέον της κατά τον τρόπο αυτόν υπολογιζόμενης αποζημιώσεως, χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που ενδεχομένως υπέστη.

   (βλ. σκέψεις 25-27 και διατακτ.)