Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T‑828/14 και T‑829/14

Antrax It Srl

κατά

Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

«Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα – Διαδικασία κηρύξεως της ακυρότητας – Καταχωρισμένα κοινοτικά σχέδια ή υποδείγματα που απεικονίζουν θερμοσυσσωρευτές για θερμαντικά σώματα – Προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα – Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας – Άρθρο 1δ του κανονισμού (ΕΚ) 216/96 – Άρθρο 41, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων – Αρχή της αμεροληψίας – Σύνθεση του τμήματος προσφυγών – Λόγος ακυρότητας – Απουσία ατομικού χαρακτήρα – Άρθρο 6 και άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 – Εκτέλεση από το EUIPO δικαστικής αποφάσεως με την οποία ακυρώνεται απόφαση των τμημάτων προσφυγών του EUIPO – Κορεσμός όσον αφορά την τεχνολογική εξέλιξη – Ημερομηνία εκτιμήσεως»

Περίληψη – Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2017

1. Ένδικη διαδικασία – Προβολή νέων ισχυρισμών κατά τη διάρκεια της διαδικασίας – Προϋποθέσεις – Συμπληρωματικός ισχυρισμός ο οποίος εμφανίζει στενή σχέση με ήδη προβληθέντα ισχυρισμό

   (Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 84 § 1)

2. Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα – Διαδικασία προσφυγής – Προσφυγή ενώπιον του δικαστή της Ένωσης – Προσφυγή ακυρώσεως – Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας – Παρεμπίπτων χαρακτήρας – Επιτρέπεται

   (Άρθρα 263 ΣΛΕΕ και 277 ΣΛΕΕ· κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρο 61 § 2)

3. Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα – Διαδικασία προσφυγής – Τμήματα προσφυγών – Χαρακτηρισμός του EUIPO ως διοικητικής αρχής – Δικαίωμα των μερών σε δίκαιη δίκη – Δεν υφίσταται

   (Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρο 41 § 1· κανονισμός 216/96 της Επιτροπής, άρθρο 1δ)

4. Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα – Λόγοι ακυρότητας – Απουσία ατομικού χαρακτήρα – Σχέδιο ή υπόδειγμα που δεν δημιουργεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση από εκείνη που δημιουργεί προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα – Συνολική εκτίμηση όλων των στοιχείων του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος

   (Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρο 6 §§ 1 και 2)

5. Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα – Λόγοι ακυρότητας – Απουσία ατομικού χαρακτήρα – Σχέδιο ή υπόδειγμα που δεν δημιουργεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση από εκείνη που δημιουργεί προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα – Κορεσμός όσον αφορά την τεχνολογική εξέλιξη – Λυσιτέλεια

   (Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρο 6 §§ 1 και 2)

6. Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα – Λόγοι ακυρότητας – Απουσία ατομικού χαρακτήρα – Σχέδιο ή υπόδειγμα που δεν δημιουργεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση από εκείνη που δημιουργεί προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα – Ενημερωμένος χρήστης – Έννοια

   (Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρα 6 § 1 και 25 § 1, στοιχείο βʹ)

7. Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα – Λόγοι ακυρότητας – Απουσία ατομικού χαρακτήρα – Σχέδιο ή υπόδειγμα που δεν δημιουργεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση από εκείνη που δημιουργεί προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα – Κορεσμός όσον αφορά την τεχνολογική εξέλιξη – Ημερομηνία εκτιμήσεως

   (Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρο 6 § 1)

8. Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα – Δικονομικές διατάξεις – Αιτιολόγηση των αποφάσεων

   (Άρθρο 296 ΣΛΕΕ· κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρο 62, 1η περίοδος)

9. Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα – Δικονομικές διατάξεις – Αυτεπάγγελτη εξέταση των πραγματικών περιστατικών – Καθήκον επιμέλειας – Προσφυγή ακυρώσεως – Εξέταση περιοριζόμενη στους προβαλλόμενους λόγους – Λαμβάνονται υπόψη τα παγκοίνως γνωστά πραγματικά περιστατικά

   (Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρο 63 § 1)

10. Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα – Αποφάσεις του EUIPO – Αρχή της ίσης μεταχειρίσεως – Αρχή της χρηστής διοικήσεως – Προγενέστερες αποφάσεις του EUIPO – Αρχή της νομιμότητας – Ανάγκη αυστηρής και πλήρους εξετάσεως σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση

    (Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 24)

2.  Το γεγονός ότι ο κανονισμός 6/2002 για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα δεν αναφέρει ρητά την ένσταση ελλείψεως νομιμότητας ως παρεμπίπτον μέσο έννομης προστασίας το οποίο οι πολίτες μπορούν να χρησιμοποιούν ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, όταν ζητούν την ακύρωση ή την αναθεώρηση αποφάσεως ενός τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν τους εμποδίζει να προβάλουν την ένσταση αυτή στο πλαίσιο μιας τέτοιας προσφυγής. Το εν λόγω δικαίωμα απορρέει από τη γενική αρχή κατά την οποία το άρθρο 277 ΣΛΕΕ διασφαλίζει σε κάθε διάδικο το δικαίωμα να αμφισβητήσει, προκειμένου να επιτύχει την ακύρωση αποφάσεως που τον αφορά άμεσα και ατομικά, το κύρος προγενεστέρων πράξεων θεσμικού οργάνου που αποτελούν τη νομική βάση της προσβαλλομένης αποφάσεως, σε περίπτωση που ο εν λόγω διάδικος δεν είχε το δικαίωμα να ασκήσει, δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, ευθεία προσφυγή κατά των πράξεων αυτών των οποίων υφίσταται, έτσι, τις συνέπειες χωρίς να του έχει παρασχεθεί η δυνατότητα να ζητήσει την ακύρωσή τους.

   (βλ. σκέψη 31)

3.  Η διαδικασία ενώπιον των τμημάτων προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχει δικαιοδοτικό αλλά διοικητικό χαρακτήρα. Έχει κριθεί ότι ουδείς κανόνας δικαίου και ουδεμία αρχή αντιτίθεται στο να αναθέτει η διοίκηση στους ίδιους υπαλλήλους την εκ νέου εξέταση μιας υποθέσεως, η οποία διενεργείται σε εκτέλεση δικαστικής αποφάσεως με την οποία ακυρώθηκε απόφαση, και ότι δεν είναι δυνατό να αναχθεί σε γενική αρχή απορρέουσα από το καθήκον αμεροληψίας το να έχει μια διοικητική ή δικαστική αρχή την υποχρέωση να παραπέμψει την υπόθεση σε άλλη αρχή ή σε όργανο της αρχής αυτής με διαφορετική σύνθεση. Επομένως, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η αναπομπή από το προεδρείο, σύμφωνα με το άρθρο 1δ του κανονισμού 216/96, σχετικά με τον κανονισμό διαδικασίας των τμημάτων προσφυγών του Γραφείου Εναρμόνισης στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς (σήματα, σχέδια και υποδείγματα), μιας υποθέσεως, κατόπιν ακυρώσεως, στο ίδιο τμήμα προσφυγών με εκείνο που είχε εκδώσει στο παρελθόν την απόφαση, χωρίς το προεδρείο να υποχρεούται να ορίσει διαφορετική σύνθεση του εν λόγω τμήματος, δεν παραβιάζει την κατά το άρθρο 41, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης υποχρέωση αμεροληψίας της διοικήσεως.

   (βλ. σκέψεις 38-40)

4.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 53, 54)

5.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 55)

6.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 56)

7.  Η ημερομηνία υποβολής της αιτήσεως καταχωρίσεως του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος είναι εκείνη η οποία συνιστά, σύμφωνα με το άρθρο 6, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002 για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα, το χρονικό σημείο κατά το οποίο πρέπει να εξετάζεται ο ατομικός χαρακτήρας του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος και να αποδεικνύεται ο τυχόν κορεσμός όσον αφορά την τεχνολογική εξέλιξη.

   (βλ. σκέψη 63)

8.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 74, 82)

9.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 90, 91)

10.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

    (βλ. σκέψη 93)