Υπόθεση C‑472/14

Canadian Oil Company Sweden AB και Rantén

κατά

Riksåklagaren

[αίτηση του Högsta domstolen για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως]

«Προδικαστική παραπομπή — Καταχώριση, αξιολόγηση και αδειοδότηση των χημικών προϊόντων — Κανονισμός (ΕΚ) 1907/2006 (κανονισμός REACH) — Έκταση της εναρμονίσεως — Καταχώριση των ουσιών στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Χημικών Προϊόντων πριν από τη διάθεσή τους στην αγορά — Άρθρο 5 — Εθνικό μητρώο χημικών προϊόντων — Υποχρέωση κοινοποιήσεως για την καταχώριση — Συμβατότητα με τον κανονισμό REACH — Άρθρα 34 ΣΛΕΕ και 36 ΣΛΕΕ — Ποσοτικός περιορισμός επί των εισαγωγών»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 17ης Μαρτίου 2016

1. Προσέγγιση των νομοθεσιών – Καταχώριση και αξιολόγηση των χημικών προϊόντων και χορήγηση αδειών για αυτά – Κανονισμός REACH – Υποχρέωση καταχωρίσεως στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Χημικών Προϊόντων (ECHA) – Εθνική κανονιστική ρύθμιση προβλέπουσα παράλληλη υποχρέωση καταχωρίσεως των χημικών προϊόντων που κατασκευάζονται ή εισάγονται σε κράτος μέλος για επαγγελματικούς σκοπούς – Επιτρέπεται – Προϋποθέσεις

   (Κανονισμός 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 552/2009)

2. Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων – Ποσοτικοί περιορισμοί – Μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος – Εθνική κανονιστική ρύθμιση προβλέπουσα υποχρέωση καταχωρίσεως των χημικών προϊόντων που κατασκευάζονται ή εισάγονται σε κράτος μέλος για επαγγελματικούς σκοπούς – Δεν επιτρέπεται – Δικαιολόγηση – Προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος – Συμβατότητα με τον κανονισμό REACH – Επιτρέπεται

   (Άρθρα 34 ΣΛΕΕ και 36 ΣΛΕΕ· κανονισμός 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 552/2009)

1.  Ο κανονισμός 1907/2006, για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH), όπως προκύπτει από τον κανονισμό 552/2009, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία υποχρεώνει τους εισαγωγείς χημικών προϊόντων να καταχωρίζουν τα προϊόντα αυτά στην αρμόδια εθνική αρχή, ενώ οι εισαγωγείς αυτοί υπέχουν ήδη υποχρέωση καταχωρίσεως των ίδιων αυτών προϊόντων κατ’ εφαρμογήν του κανονισμού αυτού στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Χημικών Προϊόντων, υπό τον όρο ότι η καταχώριση στην αρμόδια εθνική αρχή δεν συνιστά προϋπόθεση για τη διάθεση στην αγορά των εν λόγω προϊόντων, ότι αφορά πληροφορίες διαφορετικές από εκείνες που απαιτεί ο κανονισμός αυτός και ότι συμβάλλει στην επίτευξη των σκοπών που επιδιώκει ο εν λόγω κανονισμός, ειδικότερα των σκοπών διασφαλίσεως υψηλού επιπέδου προστασίας της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος, καθώς και της ελεύθερης κυκλοφορίας των ουσιών αυτών στην εσωτερική αγορά, ιδίως με την εφαρμογή ενός συστήματος ελέγχων της ασφαλούς διαχειρίσεως των προϊόντων αυτών εντός του οικείου κράτους μέλους και με την αξιολόγηση της διαχειρίσεως αυτής, πράγμα που εναπόκειται στο εθνικό δικαστήριο να εξακριβώσει.

   Συγκεκριμένα, η εναρμόνιση στην οποία προβαίνουν οι διατάξεις του κανονισμού 1907/2006 σχετικά με την υποχρέωση κοινοποίησης και καταχώρισης των χημικών ουσιών, όσο ευρεία και αν είναι για τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου συστήματος ελέγχου των ουσιών αυτών στην επικράτεια της Ένωσης που να καθιστά δυνατή τη διασφάλιση της ασφαλούς διαχείρισης των ουσιών αυτών, δεν είναι ικανή να αποκλείσει μια άλλη καταχώριση, όπως αυτή που αποσκοπεί κατ’ ουσίαν στο να παράσχει στις εθνικές αρχές τη δυνατότητα να διαθέτουν μια βάση δεδομένων που είναι απαραίτητη για την εποπτεία των χημικών προϊόντων στο έδαφος του οικείου κράτους μέλους και συμβάλλει, μεταξύ άλλων, στην εφαρμογή ενός συστήματος ελέγχων της διαχείρισης αυτής εντός του οικείου κράτους μέλους και στην αξιολόγηση της διαχείρισης αυτής, προκειμένου, ειδικότερα, να μπορούν να προτείνονται, στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όλες οι χρήσιμες βελτιώσεις.

   (βλ. σκέψεις 34, 38, 41, διατακτ. 1)

2.  Ο συνδυασμός των διατάξεων των άρθρων 34 ΣΛΕΕ και 36 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται στην υποχρέωση κοινοποιήσεως και καταχωρίσεως των χημικών προϊόντων, όπως αυτή προβλέπεται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση, η οποία απαιτεί πληροφορίες που αφορούν κυρίως τις ποσότητες των ουσιών και των παρασκευασμάτων που βρίσκονται στο έδαφος του οικείου κράτους μέλους, στον συγκεκριμένο τόπο που βρίσκονται στο έδαφος αυτό, στους ειδικούς τομείς εφαρμογής τους και στα εμπλεκόμενα πρόσωπα.

   Πράγματι, μολονότι ο υποχρεωτικός χαρακτήρας της καταχωρίσεως των χημικών προϊόντων στην αρμόδια εθνική αρχή συνιστά μέτρο ισοδυνάμου αποτελέσματος προς ποσοτικό περιορισμό κατά την έννοια του άρθρου 34 ΣΛΕΕ, καταχώριση επιδιώκουσα σκοπό συνδεόμενο με τον σκοπό του κανονισμού 1907/2006, για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH), για τη διασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος δύναται να δικαιολογήσει ενδεχόμενα εμπόδια στην ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων. Το αυτό ισχύει όταν η απαιτούμενη από την εθνική κανονιστική ρύθμιση καταχώριση αποσκοπεί στην απόκτηση των δεδομένων τα οποία, αφενός, είναι ουσιαστικά συμπληρωματικά προς εκείνα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού 1907/2006 και, αφετέρου, συμβάλλουν, στο οικείο κράτος μέλος, μεταξύ άλλων, στην εφαρμογή του συστήματος ελέγχων της ασφαλούς διαχείρισης των χημικών προϊόντων που καλύπτονται από τον κανονισμό αυτό, και στην αξιολόγηση αυτής της διαχείρισης, προκειμένου, ειδικότερα, να προτείνονται σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης όλες οι χρήσιμες βελτιώσεις.

   (βλ. σκέψεις 37, 44, 46, 48, διατακτ. 2)