Υπόθεση C‑453/14

Vorarlberger Gebietskrankenkasse και Alfred Knauer

κατά

Landeshauptmann von Vorarlberg

(αίτηση του Verwaltungsgerichtshof για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή — Κανονισμός (ΕΚ) 883/2004 — Άρθρο 5 — Έννοια των “ισοδύναμων παροχών” — Εξομοίωση των παροχών γήρατος δύο κρατών μελών του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου — Εθνική κανονιστική διάταξη η οποία, για τον υπολογισμό του ποσού των εισφορών κοινωνικής ασφαλίσεως, λαμβάνει υπόψη τις παροχές γήρατος που λαμβάνονται σε άλλα κράτη μέλη»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 21ης Ιανουαρίου 2016

1. Κοινωνική ασφάλιση — Διακινούμενοι εργαζόμενοι — Νομοθεσία της Ένωσης — Καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής — Δηλώσεις των κρατών μελών σχετικά με παροχές γήρατος — Περιεχόμενο

   (Κανονισμός 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 9)

2. Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Ερμηνεία — Μέθοδοι — Γραμματική, συστηματική και τελολογική ερμηνεία

3. Κοινωνική ασφάλιση — Διακινούμενοι εργαζόμενοι — Νομοθεσία της Ένωσης — Καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής — Παροχές γήρατος — Παροχές που χορηγούνται βάσει επαγγελματικού συνταξιοδοτικού συστήματος κράτους μέλους και παροχές που χορηγούνται βάσει εκ του νόμου συνταξιοδοτικού συστήματος άλλου κράτους μέλους — Ισοδύναμες παροχές

   (Κανονισμός 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 5, στοιχείο αʹ)

1.  Οσάκις παροχές γήρατος περιελήφθησαν σε δήλωση κράτους μέλους κατά το άρθρο 9 του κανονισμού 883/2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του εν λόγω κανονισμού.

   Συναφώς, εφόσον επαγγελματικό συνταξιοδοτικό σύστημα αποτέλεσε, στο σύνολό του, το αντικείμενο δηλώσεως υποβληθείσας, σύμφωνα με το άρθρο 9 του κανονισμού 883/2004, από το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν το οποίο, για τις ανάγκες εφαρμογής του κανονισμού αυτού, πρέπει να εξομοιωθεί με κράτος μέλος, οι χορηγούμενες βάσει του συστήματος αυτού παροχές γήρατος πρέπει να θεωρείται ότι εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του εν λόγω κανονισμού.

   (βλ. σκέψεις 23, 24)

2.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 27)

3.  Το άρθρο 5, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 883/2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, έχει την έννοια ότι παροχές γήρατος που χορηγούνται βάσει επαγγελματικού συνταξιοδοτικού συστήματος κράτους μέλους και παροχές γήρατος που χορηγούνται βάσει εκ του νόμου συνταξιοδοτικού συστήματος άλλου κράτους μέλους, τα οποία αμφότερα υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού αυτού, συνιστούν ισοδύναμες παροχές κατά την έννοια της ανωτέρω διατάξεως, στο μέτρο που αμφότερες οι εν λόγω κατηγορίες παροχών επιδιώκουν τον ίδιο σκοπό, ήτοι να επιτρέψουν στους δικαιούχους τους να διατηρήσουν ένα βιοτικό επίπεδο ανάλογο εκείνου του οποίου απολάμβαναν πριν τη συνταξιοδότησή τους.

   Από την άποψη αυτή, το γεγονός ότι υφίστανται διαφορές σχετικά, μεταξύ άλλων, με τον τρόπο με τον οποίο αποκτήθηκαν τα δικαιώματα επί των εν λόγω παροχών ή με τις δυνατότητες των δικαιούχων να λαμβάνουν, σε προαιρετική βάση, συμπληρωματικές παροχές δεν δικαιολογεί διαφορετικό συμπέρασμα.

   Αντικειμενικοί λόγοι οι οποίοι να δικαιολογούν τη διαφορετική μεταχείριση των επίδικων παροχών γήρατος θα υφίσταντο, ενδεχομένως, σε περίπτωση που εισφορές λόγω παροχών ασθενείας καταβάλλονταν σε κράτος μέλος επί των συντάξεων γήρατος που χορηγούνται βάσει του επαγγελματικού συνταξιοδοτικού συστήματος του άλλου κράτους μέλους, μολονότι τέτοιες εισφορές είχαν ήδη καταβληθεί στο τελευταίο αυτό κράτος μέλος.

   (βλ. σκέψεις 36-38 και διατακτ.)