Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62014CJ0373

    Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 20ής Ιανουαρίου 2016.
    Toshiba Corporation κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
    Αίτηση αναιρέσεως – Ανταγωνισμός – Συμπράξεις – Άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ – Αγορά των μετασχηματιστών ισχύος – Προφορική συμφωνία κατανομής των αγορών (“Gentlemen’s Agreement”) – Περιορισμός του ανταγωνισμού “εξ αντικειμένου” – Φραγμοί εισόδου – Τεκμήριο συμμετοχής σε παράνομη σύμπραξη – Πρόστιμα – Κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων (2006) – Σημείο 18.
    Υπόθεση C-373/14 P.

    Court reports – general

    Υπόθεση C‑373/14 P

    Toshiba Corporation

    κατά

    Ευρωπαϊκής Επιτροπής

    «Αίτηση αναιρέσεως — Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ — Αγορά των μετασχηματιστών ισχύος — Προφορική συμφωνία κατανομής των αγορών (“Gentlemen’s Agreement”) — Περιορισμός του ανταγωνισμού “εξ αντικειμένου” — Φραγμοί εισόδου — Τεκμήριο συμμετοχής σε παράνομη σύμπραξη — Πρόστιμα — Κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων (2006) — Σημείο 18»

    Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 20ής Ιανουαρίου 2016

    1. Συμπράξεις — Νόθευση του ανταγωνισμού — Κριτήρια εκτιμήσεως — Περιεχόμενο και σκοπός μιας συμπράξεως καθώς και οικονομικό και νομικό πλαίσιο αυτής — Διάκριση μεταξύ παραβάσεων εξ αντικειμένου και παραβάσεων εκ του αποτελέσματος — Εξ αντικειμένου παράβαση — Συμφωνίες κατανομής των αγορών — Ιδιαιτέρως σοβαρή παράβαση — Έκταση της αναλύσεως του οικονομικού και νομικού πλαισίου

      (Άρθρο 101 § 1 ΣΛΕΕ· Συμφωνία ΕΟΧ, άρθρο 53)

    2. Αναίρεση — Λόγοι — Εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών — Απαράδεκτο — Έλεγχος από το Δικαστήριο της εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων — Αποκλείεται πλην της περιπτώσεως παραμορφώσεως του περιεχομένου τους

      (Άρθρο 256 § 1, εδ. 2, ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 58, εδ. 1)

    3. Συμπράξεις — Συμμετοχή σε συναντήσεις επιχειρήσεων που είχαν ως αντικείμενο τη νόθευση του ανταγωνισμού — Αρκεί, προς θεμελίωση της ευθύνης της επιχειρήσεως, η σιωπηρή έγκριση χωρίς δημόσια αποστασιοποίηση — Δημόσια αποστασιοποίηση έχουσα λειτουργία αντίθετης αποδείξεως — Έλεγχος από το Δικαστήριο της εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων — Αποκλείεται πλην της περιπτώσεως παραμορφώσεως του περιεχομένου τους — Παραβίαση της αρχής της προσωπικής ευθύνης — Δεν συντρέχει

      (Άρθρα 101 § 1 ΣΛΕΕ και 256 § 1, εδ. 2, ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 58, εδ. 1)

    4. Ανταγωνισμός — Πρόστιμα — Ύψος — Καθορισμός — Αποτρεπτικός χαρακτήρας — Κριτήρια — Μέγεθος και συνολικοί πόροι της επιχειρήσεως στην οποία επιβάλλεται πρόστιμο — Κύκλος εργασιών από τις πωλήσεις που έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με την παράβαση

      (Άρθρο 101 § 1 ΣΛΕΕ· Συμφωνία ΕΟΧ, άρθρο 53· κανονισμός 1/2003 του Συμβουλίου, άρθρο 23 § 2· ανακοίνωση 2006/C 210/02 της Επιτροπής, σημεία 4, 13 και 18)

    1.  Δεδομένου ότι οι συμφωνίες κατανομής των αγορών συνιστούν ιδιαιτέρως σοβαρή παράβαση του ανταγωνισμού, η ανάλυση του οικονομικού και νομικού πλαισίου εντός του οποίου εντάσσονται οι ως άνω πρακτικές μπορεί να περιορίζεται στα όσα είναι απολύτως απαραίτητα προκειμένου να διαπιστωθεί η ύπαρξη περιορισμού του ανταγωνισμού εξ αντικειμένου.

      (βλ. σκέψεις 28, 29)

    2.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

      (βλ. σκέψεις 35, 40-44)

    3.  Στο πλαίσιο του δικαίου ανταγωνισμού της Ένωσης, η συμμετοχή επιχειρήσεως σε σύσκεψη έχουσα ως αντικείμενο τη νόθευση του ανταγωνισμού συνιστά τεκμήριο υπέρ του παράνομου χαρακτήρα της συμμετοχής αυτής, το οποίο η ως άνω επιχείρηση οφείλει να ανατρέψει αποδεικνύοντας τη δημόσια αποστασιοποίηση, η οποία πρέπει να γίνει αντιληπτή ως τέτοια από τους λοιπούς μετέχοντες στη σύμπραξη.

      Στο πλαίσιο αυτό, η έννοια της δημόσιας αποστασιοποιήσεως απηχεί μια πραγματική κατάσταση, την ύπαρξη της οποίας διαπιστώνει το Γενικό Δικαστήριο κατά περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψη ορισμένο αριθμό συμπτώσεων και ενδείξεων που του έχουν υποβληθεί και κατόπιν συνολικής εκτιμήσεως όλων των κρίσιμων αποδεικτικών στοιχείων και ενδείξεων. Εφόσον η προσκόμιση των αποδεικτικών αυτών στοιχείων ήταν νομότυπη και τηρήθηκαν οι γενικές αρχές του δικαίου και οι διαδικαστικοί κανόνες που διέπουν τη διεξαγωγή των αποδείξεων και το βάρος αποδείξεως, το Γενικό Δικαστήριο είναι το μόνο αρμόδιο να εκτιμά την αξία που πρέπει να προσδοθεί στα στοιχεία τα οποία του έχουν υποβληθεί. Επομένως η εκτίμηση αυτή δεν αποτελεί νομικό ζήτημα υποκείμενο στον έλεγχο του Δικαστηρίου, εκτός αν συντρέχει παραμόρφωση του περιεχομένου των στοιχείων αυτών.

      (βλ. σκέψεις 63, 71)

    4.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

      (βλ. σκέψεις 83-87)

    Top