Υπόθεση C‑49/13

MF 7 a.s.

κατά

MAFRA a.s.

(αίτηση του Úřad průmyslového vlastnictví για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Άρθρο 267 ΣΛΕΕ — Έννοια του όρου “δικαστήριο” — Διαδικασία που πρόκειται να καταλήξει στην έκδοση αποφάσεως δικαιοδοτικού χαρακτήρα — Ανεξαρτησία — Πρόδηλη αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου»

Περίληψη — Διάταξη του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 14ης Νοεμβρίου 2013

Προδικαστικά ερωτήματα – Παραπομπή ζητήματος στο Δικαστήριο – Εθνικό δικαστήριο κατά την έννοια του άρθρου 267 ΣΛΕΕ – Έννοια – Úřad průmyslového vlastnictví (Γραφείο βιομηχανικής ιδιοκτησίας) – Δεν περιλαμβάνεται

(Άρθρο 267 ΣΛΕΕ)

Το Δικαστήριο, προκειμένου να εκτιμήσει αν το αιτούν όργανο είναι «δικαστήριο» κατά την έννοια του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, ζήτημα το οποίο εμπίπτει αποκλειστικώς στο δίκαιο της Ένωσης, λαμβάνει υπόψη μια σειρά στοιχείων, όπως είναι η ίδρυση του οργάνου αυτού με νόμο, η μονιμότητά του, ο δεσμευτικός χαρακτήρας της δικαιοδοσίας του, το ζήτημα αν η διαδικασία διέπεται από την αρχή της εκατέρωθεν ακροάσεως, η εκ μέρους του οργάνου αυτού εφαρμογή των κανόνων δικαίου, καθώς και η ανεξαρτησία του.

Ειδικότερα, ένα εθνικό όργανο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως «δικαστήριο» κατά την έννοια του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, υπό περιστάσεις κατά τις οποίες εκδίδει απόφαση κατά την άσκηση μη δικαιοδοτικής λειτουργίας, όπως η διοικητική λειτουργία.

Οι εγγυήσεις ανεξαρτησίας και αμεροληψίας, οι οποίες είναι απαραίτητες για να μπορεί ένα όργανο να χαρακτηριστεί ως «δικαστήριο», κατά την έννοια του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, απαιτούν την ύπαρξη κανόνων, ιδίως όσον αφορά τη σύνθεση του οργάνου, τον διορισμό των μελών του, τη διάρκεια της θητείας τους καθώς και τους λόγους εξαιρέσεως, παύσεως και ανακλήσεώς τους, ώστε οι πολίτες να μην έχουν καμία εύλογη αμφιβολία ως προς τη στεγανότητα του εν λόγω οργάνου έναντι εξωτερικών στοιχείων και ως προς την ουδετερότητά του έναντι των αντιμαχόμενων συμφερόντων.

(βλ. σκέψεις 15, 16, 23)

Υπόθεση C‑49/13

MF 7 a.s.

κατά

MAFRA a.s.

(αίτηση του Úřad průmyslového vlastnictví για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Άρθρο 267 ΣΛΕΕ — Έννοια του όρου “δικαστήριο” — Διαδικασία που πρόκειται να καταλήξει στην έκδοση αποφάσεως δικαιοδοτικού χαρακτήρα — Ανεξαρτησία — Πρόδηλη αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου»

Περίληψη — Διάταξη του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 14ης Νοεμβρίου 2013

Προδικαστικά ερωτήματα — Παραπομπή ζητήματος στο Δικαστήριο — Εθνικό δικαστήριο κατά την έννοια του άρθρου 267 ΣΛΕΕ — Έννοια — Úřad průmyslového vlastnictví (Γραφείο βιομηχανικής ιδιοκτησίας) — Δεν περιλαμβάνεται

(Άρθρο 267 ΣΛΕΕ)

Το Δικαστήριο, προκειμένου να εκτιμήσει αν το αιτούν όργανο είναι «δικαστήριο» κατά την έννοια του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, ζήτημα το οποίο εμπίπτει αποκλειστικώς στο δίκαιο της Ένωσης, λαμβάνει υπόψη μια σειρά στοιχείων, όπως είναι η ίδρυση του οργάνου αυτού με νόμο, η μονιμότητά του, ο δεσμευτικός χαρακτήρας της δικαιοδοσίας του, το ζήτημα αν η διαδικασία διέπεται από την αρχή της εκατέρωθεν ακροάσεως, η εκ μέρους του οργάνου αυτού εφαρμογή των κανόνων δικαίου, καθώς και η ανεξαρτησία του.

Ειδικότερα, ένα εθνικό όργανο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως «δικαστήριο» κατά την έννοια του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, υπό περιστάσεις κατά τις οποίες εκδίδει απόφαση κατά την άσκηση μη δικαιοδοτικής λειτουργίας, όπως η διοικητική λειτουργία.

Οι εγγυήσεις ανεξαρτησίας και αμεροληψίας, οι οποίες είναι απαραίτητες για να μπορεί ένα όργανο να χαρακτηριστεί ως «δικαστήριο», κατά την έννοια του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, απαιτούν την ύπαρξη κανόνων, ιδίως όσον αφορά τη σύνθεση του οργάνου, τον διορισμό των μελών του, τη διάρκεια της θητείας τους καθώς και τους λόγους εξαιρέσεως, παύσεως και ανακλήσεώς τους, ώστε οι πολίτες να μην έχουν καμία εύλογη αμφιβολία ως προς τη στεγανότητα του εν λόγω οργάνου έναντι εξωτερικών στοιχείων και ως προς την ουδετερότητά του έναντι των αντιμαχόμενων συμφερόντων.

(βλ. σκέψεις 15, 16, 23)