Υπόθεση C‑498/13

Αγροοικοσυστήματα ΕΠΕ

κατά

Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών κ.λπ.

(αίτηση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή — Γεωργία — Κοινή γεωργική πολιτική — Κανονισμός (ΕΟΚ) 2078/92 — Μέθοδοι γεωργικής παραγωγής σύμφωνες με τις απαιτήσεις της προστασίας του περιβάλλοντος και της διατηρήσεως της υπαίθρου — Μακροχρόνια παύση της καλλιέργειας γεωργικών γαιών για περιβαλλοντικούς λόγους — Συγχρηματοδοτούμενες από την Ευρωπαϊκή Ένωση γεωργοπεριβαλλοντικές ενισχύσεις προς κατόχους γεωργικών εκμεταλλεύσεων — Ιδιότητα του δικαιούχου τέτοιων ενισχύσεων»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 5ης Φεβρουαρίου 2015

1. Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Ερμηνεία – Διατάξεις διατυπωμένες σε περισσότερες από μία γλώσσες – Ομοιόμορφη ερμηνεία – Απόκλιση μεταξύ των διάφορων γλωσσικών αποδόσεων – Συνεκτίμηση της γενικής οικονομίας και του σκοπού της επίμαχης ρυθμίσεως

2. Γεωργία – Κοινή γεωργική πολιτική – Ανάπτυξη μεθόδων παραγωγής σύμφωνων με τις περιβαλλοντικές απαιτήσεις – Κανονισμός 2078/92 – Καθεστώς ενισχύσεων υπέρ των γεωργών σε αντιστάθμισμα για τη μακροχρόνια παύση της καλλιέργειας – Επιλέξιμοι δικαιούχοι – Πρόσωπα που δραστηριοποιούνταν ήδη στη γεωργική παραγωγή

   (Κανονισμός 2078/92, αιτιολογικές σκέψεις 2, 10 και 12 και άρθρο 2 § 1, στοιχείο στʹ)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 33)

2.  Ο κανονισμός 2078/92, σχετικά με μεθόδους γεωργικής παραγωγής που συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις προστασίας του περιβάλλοντος καθώς και με τη διατήρηση του φυσικού χώρου, έχει την έννοια ότι μόνον πρόσωπα τα οποία δραστηριοποιούνταν ήδη στη γεωργική παραγωγή μπορούσαν να υπαχθούν σε πρόγραμμα μακροπρόθεσμης παύσεως της καλλιέργειας γεωργικών εκτάσεων, δυνάμει του άρθρου 2, παράγραφος 1, στοιχείο στʹ, του κανονισμού αυτού.

   Ειδικότερα, όπως καθίσταται σαφές από τη δεύτερη, τη δέκατη και τη δωδέκατη αιτιολογική σκέψη του κανονισμού 2078/92, βασικός σκοπός του θεσπιζόμενου κοινοτικού καθεστώτος ενισχύσεων ήταν να ρυθμιστεί η γεωργική παραγωγή, οπότε μόνον πρόσωπα που είχαν την ιδιότητα του γεωργού μπορούσαν να ζητήσουν να υπαχθούν σε πρόγραμμα για τη μακροχρόνια παύση της καλλιέργειας γεωργικών γαιών. Ως εκ τούτου, η υλοποίηση των γεωργοπεριβαλλοντικών σκοπών τους οποίους επιδιώκει ο εν λόγω κανονισμός δεν αρκεί, αυτή και μόνον, για να δικαιολογήσει τη χορήγηση της προβλεπόμενης από τον εν λόγω κανονισμό ενισχύσεως και σε άλλα πρόσωπα, που δεν είναι γεωργοί.

   (βλ. σκέψεις 37, 38, 44, 45 και διατακτ.)

Υπόθεση C‑498/13

Αγροοικοσυστήματα ΕΠΕ

κατά

Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών κ.λπ.

(αίτηση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή — Γεωργία — Κοινή γεωργική πολιτική — Κανονισμός (ΕΟΚ) 2078/92 — Μέθοδοι γεωργικής παραγωγής σύμφωνες με τις απαιτήσεις της προστασίας του περιβάλλοντος και της διατηρήσεως της υπαίθρου — Μακροχρόνια παύση της καλλιέργειας γεωργικών γαιών για περιβαλλοντικούς λόγους — Συγχρηματοδοτούμενες από την Ευρωπαϊκή Ένωση γεωργοπεριβαλλοντικές ενισχύσεις προς κατόχους γεωργικών εκμεταλλεύσεων — Ιδιότητα του δικαιούχου τέτοιων ενισχύσεων»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 5ης Φεβρουαρίου 2015

1. Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Ερμηνεία — Διατάξεις διατυπωμένες σε περισσότερες από μία γλώσσες — Ομοιόμορφη ερμηνεία — Απόκλιση μεταξύ των διάφορων γλωσσικών αποδόσεων — Συνεκτίμηση της γενικής οικονομίας και του σκοπού της επίμαχης ρυθμίσεως

2. Γεωργία — Κοινή γεωργική πολιτική — Ανάπτυξη μεθόδων παραγωγής σύμφωνων με τις περιβαλλοντικές απαιτήσεις — Κανονισμός 2078/92 — Καθεστώς ενισχύσεων υπέρ των γεωργών σε αντιστάθμισμα για τη μακροχρόνια παύση της καλλιέργειας — Επιλέξιμοι δικαιούχοι — Πρόσωπα που δραστηριοποιούνταν ήδη στη γεωργική παραγωγή

   (Κανονισμός 2078/92, αιτιολογικές σκέψεις 2, 10 και 12 και άρθρο 2 § 1, στοιχείο στʹ)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 33)

2.  Ο κανονισμός 2078/92, σχετικά με μεθόδους γεωργικής παραγωγής που συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις προστασίας του περιβάλλοντος καθώς και με τη διατήρηση του φυσικού χώρου, έχει την έννοια ότι μόνον πρόσωπα τα οποία δραστηριοποιούνταν ήδη στη γεωργική παραγωγή μπορούσαν να υπαχθούν σε πρόγραμμα μακροπρόθεσμης παύσεως της καλλιέργειας γεωργικών εκτάσεων, δυνάμει του άρθρου 2, παράγραφος 1, στοιχείο στʹ, του κανονισμού αυτού.

   Ειδικότερα, όπως καθίσταται σαφές από τη δεύτερη, τη δέκατη και τη δωδέκατη αιτιολογική σκέψη του κανονισμού 2078/92, βασικός σκοπός του θεσπιζόμενου κοινοτικού καθεστώτος ενισχύσεων ήταν να ρυθμιστεί η γεωργική παραγωγή, οπότε μόνον πρόσωπα που είχαν την ιδιότητα του γεωργού μπορούσαν να ζητήσουν να υπαχθούν σε πρόγραμμα για τη μακροχρόνια παύση της καλλιέργειας γεωργικών γαιών. Ως εκ τούτου, η υλοποίηση των γεωργοπεριβαλλοντικών σκοπών τους οποίους επιδιώκει ο εν λόγω κανονισμός δεν αρκεί, αυτή και μόνον, για να δικαιολογήσει τη χορήγηση της προβλεπόμενης από τον εν λόγω κανονισμό ενισχύσεως και σε άλλα πρόσωπα, που δεν είναι γεωργοί.

   (βλ. σκέψεις 37, 38, 44, 45 και διατακτ.)