EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62013CJ0007

Skandia America (USA)

Υπόθεση C‑7/13

Skandia America Corp. (USA), filial Sverige

κατά

Skatteverket

(αίτηση του förvaltningsrätten i Stockholm για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή — Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας — Οδηγία 2006/112/EΚ — Όμιλος ΦΠΑ — Εσωτερική τιμολόγηση για τις υπηρεσίες που παρέχονται από εδρεύουσα σε τρίτη χώρα κύρια εταιρία προς υποκατάστημά της το οποίο ανήκει σε όμιλο ΦΠΑ εντός κράτους μέλους — Φορολογητέος ή μη χαρακτήρας των παρεχομένων υπηρεσιών»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 17ης Σεπτεμβρίου 2014

  1. Εναρμόνιση των φορολογικών νομοθεσιών – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας – Πράξεις υποκείμενες στον φόρο – Παροχή υπηρεσιών που πραγματοποιείται εξ επαχθούς αιτίας – Έννοια – Υπηρεσίες παρεχόμενες από εδρεύουσα σε τρίτη χώρα κύρια εταιρία προς υποκατάστημά εγκατεστημένο εντός κράτους μέλους – Υποκατάστημα μέλος ομίλου προσώπων που μπορούν να θεωρηθούν ως ενιαίος υποκείμενος στον φόρο προστιθέμενης αξίας – Εμπίπτει

    (Οδηγία 2006/112 του Συμβουλίου, άρθρα 2 § 1, 9 και 11)

  2. Εναρμόνιση των φορολογικών νομοθεσιών – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας – Υπόχρεοι του φόρου – Υποκείμενος στον φόρο λήπτης υπηρεσιών παρεχόμενων από υποκείμενο στον φόρο εγκατεστημένο σε τρίτη χώρα – Έννοια – Λήπτης υπηρεσιών παρεχόμενων από κύρια εταιρία εδρεύουσα σε τρίτη χώρα προς υποκατάστημά της εγκατεστημένο σε κράτος μέλος – Υποκατάστημά μέλος ομίλου προσώπων που μπορούν να θεωρηθούν ως ενιαίος υποκείμενος στον φόρο προστιθέμενης αξίας – Εμπίπτει

    (Οδηγία 2006/112 του Συμβουλίου, άρθρα 56, 193 και 196)

  1.  Τα άρθρα 2, παράγραφος 1, 9 και 11 της οδηγίας 2006/112 σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας έχουν την έννοια ότι οι παροχές υπηρεσιών στις οποίες προβαίνει η ευρισκόμενη σε τρίτη χώρα κύρια εγκατάσταση εταιρίας προς το εγκατεστημένο σε κράτος μέλος υποκατάστημά της αποτελούν φορολογητέες πράξεις όταν το υποκατάστημα είναι μέλος ομίλου προσώπων που μπορούν να θεωρηθούν ως ενιαίος υποκείμενος στον φόρο προστιθέμενης αξίας.

    Ειδικότερα, η εξομοίωση προς ένα και μόνον υποκείμενο στον φόρο αποκλείει το ενδεχόμενο να εξακολουθούν να υποβάλλουν χωριστά φορολογικές δηλώσεις και να αντιμετωπίζονται, εντός και εκτός του ομίλου τους, ως υποκείμενοι στον φόρο, καθόσον μόνον ο ένας και μοναδικός υποκείμενος στον φόρο νομιμοποιείται να υποβάλλει τις εν λόγω δηλώσεις. Επομένως, σε τέτοια περίπτωση, οι παρεχόμενες από τρίτο προς μέλος ομίλου υπηρεσίες πρέπει να θεωρηθούν, όσον αφορά τον φόρο προστιθέμενης αξίας, ότι παρασχέθηκαν όχι στο συγκεκριμένο μέλος αλλά σε αυτόν καθεαυτόν τον όμιλο στον οποίο ανήκει το μέλος.

    (βλ. σκέψεις 29, 32, διατακτ. 1)

  2.  Τα άρθρα 56, 193 και 196 της οδηγίας 2006/112 σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας έχουν την έννοια ότι σε περίπτωση κατά την οποία η ευρισκόμενη σε τρίτη χώρα κύρια εγκατάσταση παρέχει υπηρεσίες εξ επαχθούς αιτίας προς το εγκατεστημένο σε κράτος μέλος υποκατάστημά της και το εν λόγω υποκατάστημα είναι μέλος ομίλου προσώπων που μπορούν να θεωρηθούν ως ενιαίος υποκείμενος στον φόρο προστιθέμενης αξίας στο συγκεκριμένο κράτος μέλος, ο εν λόγω όμιλος υποχρεούται, ως λήπτης των υπηρεσιών αυτών, να καταβάλλει τον οφειλόμενο φόρο προστιθέμενης αξίας.

    Ειδικότερα, το άρθρο 196 της οδηγίας 2006/112 προβλέπει ότι, κατ’ εξαίρεση από τον γενικό κανόνα του άρθρου 193 της εν λόγω οδηγίας, κατά το οποίο ο φόρος προστιθέμενης αξίας οφείλεται σε κράτος μέλος από τον υποκείμενο στον φόρο ο οποίος πραγματοποιεί φορολογητέα παροχή υπηρεσιών, ο φόρος προστιθέμενης αξίας οφείλεται από τον υποκείμενο στον φόρο λήπτη προς τον οποίο παρέχονται οι εν λόγω υπηρεσίες, εφόσον οι υπηρεσίες του άρθρου 56 της εν λόγω οδηγίας παρέχονται από υποκείμενο στον φόρο μη εγκατεστημένο στο εν λόγω κράτος μέλος.

    Η παροχή των υπηρεσιών αυτών συνιστά φορολογητέα πράξη, δυνάμει του άρθρου 2, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2006/112 και ο όμιλος στον οποίο ανήκει το υποκατάστημα που είναι ο αποδέκτης των υπηρεσιών αυτών, θεωρείται, όσον αφορά τον φόρο προστιθέμενης αξίας, λήπτης των εν λόγω υπηρεσιών.

    (βλ. σκέψεις 34, 35, 37, 38, διατακτ. 2)

Top