Υπόθεση C‑583/12

Sintax Trading OÜ

κατά

Maksu- ja Tolliamet

(αίτηση του Riigikohus για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή — Κανονισμός (ΕΚ) 1383/2003 — Μέτρα που αποσκοπούν στην παρεμπόδιση της διαθέσεως στην αγορά εμπορευμάτων που φέρουν σήμα κατά παραποίηση/απομίμηση και πειρατικών εμπορευμάτων — Άρθρο 13, παράγραφος 1 — Αρμοδιότητα των τελωνειακών αρχών να διαπιστώνουν την προσβολή δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 9ης Απριλίου 2014

1. Κοινή εμπορική πολιτική – Μέτρα που αποσκοπούν στην παρεμπόδιση της διαθέσεως στην αγορά εμπορευμάτων που φέρουν σήμα κατά παραποίηση/απομίμηση και πειρατικών εμπορευμάτων – Κανονισμός 1383/2003 – Παρέμβαση των τελωνειακών αρχών – Αρμοδιότητα για τη διαπίστωση προσβολής δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας – Όρια – Υποχρέωση προβλέψεως ενδίκων βοηθημάτων κατά των αποφάσεων που έχουν ληφθεί

   (Κανονισμός 1383/2003 του Συμβουλίου, άρθρο 13 § 1)

2. Διεθνείς συμφωνίες – Συμφωνία για τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας στον τομέα του εμπορίου (TRIPs) – Προστασία δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας από τις διοικητικές αρχές – Υποχρέωση προβλέψεως της δυνατότητας ασκήσεως προσφυγής ενώπιον δικαστηρίου

   (Συμφωνία TRIPs, άρθρα 41 § 4 και 49)

1.  Το άρθρο 13, παράγραφος 1, του κανονισμού 1383/2003, για την παρέμβαση των τελωνειακών αρχών έναντι εμπορευμάτων που είναι ύποπτα ότι παραβιάζουν ορισμένα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας και για τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται έναντι των εμπορευμάτων που διαπιστώνεται ότι παραβιάζουν παρόμοια δικαιώματα, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται στη δυνατότητα των τελωνειακών αρχών να κινούν και να διεξάγουν, χωρίς πρωτοβουλία του δικαιούχου του δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας, την προβλεπόμενη με το άρθρο αυτό διαδικασία, υπό την προϋπόθεση ότι οι αποφάσεις τις οποίες λαμβάνουν σχετικώς οι εν λόγω αρχές μπορούν να προσβάλλονται με την άσκηση ενδίκων βοηθημάτων που διασφαλίζουν την προστασία των δικαιωμάτων που αντλούν τα υποκείμενα δικαίου από το δίκαιο της Ένωσης και, ειδικότερα, από τον ως άνω κανονισμό.

   Πράγματι, ούτε από το άρθρο 13, παράγραφος 1, ούτε από οποιαδήποτε άλλη διάταξη του κανονισμού 1383/2003 προκύπτει βούληση του νομοθέτη της Ένωσης να υποχρεώσει τα κράτη μέλη να αναθέσουν την αρμοδιότητα λήψεως αποφάσεων επί της ουσίας αποκλειστικά σε συγκεκριμένες αρχές. Ο νομοθέτης της Ένωσης, καθόσον αρκέστηκε να προβλέψει ότι για να διαπιστωθεί τυχόν προσβολή δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας εφαρμόζονται οι διατάξεις που ισχύουν στο οικείο κράτος μέλος, καταρχήν δεν απέκλεισε τη δυνατότητα να οριστεί ως αρμόδια αρχή για τη λήψη αποφάσεως επί της ουσίας όχι το δικαστήριο, αλλά μια διαφορετική αρχή.

   (βλ. σκέψεις 44, 46, 47, 53 και διατακτ.)

2.  Από τις διατάξεις της Συμφωνίας για τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας στον τομέα του εμπορίου (Συμφωνία TRIPs) και ιδίως από τις διατάξεις του άρθρου 49 αυτής, προκύπτει ότι η προστασία δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας μπορεί να διασφαλίζεται στο πλαίσιο διοικητικών διαδικασιών που αφορούν την ουσία της υποθέσεως, υπό την προϋπόθεση ότι οι διαδικασίες αυτές συνάδουν προς τις εγγυήσεις τις οποίες επιβάλλει, μεταξύ άλλων, το άρθρο 41 της ίδιας Συμφωνίας. Ειδικότερα, εναπόκειται στην εσωτερική έννομη τάξη κάθε κράτους μέλους, σύμφωνα με όσα ορίζουν οι διατάξεις του άρθρου 41, παράγραφος 4, της εν λόγω Συμφωνίας, να παρέχει στους μετέχοντες σε διαδικασία τη δυνατότητα να ζητούν τον έλεγχο των τελικών διοικητικών αποφάσεων από δικαιοδοτικό όργανο.

   (βλ. σκέψεις 48, 51)

Υπόθεση C‑583/12

Sintax Trading OÜ

κατά

Maksu- ja Tolliamet

(αίτηση του Riigikohus για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή — Κανονισμός (ΕΚ) 1383/2003 — Μέτρα που αποσκοπούν στην παρεμπόδιση της διαθέσεως στην αγορά εμπορευμάτων που φέρουν σήμα κατά παραποίηση/απομίμηση και πειρατικών εμπορευμάτων — Άρθρο 13, παράγραφος 1 — Αρμοδιότητα των τελωνειακών αρχών να διαπιστώνουν την προσβολή δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 9ης Απριλίου 2014

1. Κοινή εμπορική πολιτική — Μέτρα που αποσκοπούν στην παρεμπόδιση της διαθέσεως στην αγορά εμπορευμάτων που φέρουν σήμα κατά παραποίηση/απομίμηση και πειρατικών εμπορευμάτων — Κανονισμός 1383/2003 — Παρέμβαση των τελωνειακών αρχών — Αρμοδιότητα για τη διαπίστωση προσβολής δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας — Όρια — Υποχρέωση προβλέψεως ενδίκων βοηθημάτων κατά των αποφάσεων που έχουν ληφθεί

   (Κανονισμός 1383/2003 του Συμβουλίου, άρθρο 13 § 1)

2. Διεθνείς συμφωνίες — Συμφωνία για τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας στον τομέα του εμπορίου (TRIPs) — Προστασία δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας από τις διοικητικές αρχές — Υποχρέωση προβλέψεως της δυνατότητας ασκήσεως προσφυγής ενώπιον δικαστηρίου

   (Συμφωνία TRIPs, άρθρα 41 § 4 και 49)

1.  Το άρθρο 13, παράγραφος 1, του κανονισμού 1383/2003, για την παρέμβαση των τελωνειακών αρχών έναντι εμπορευμάτων που είναι ύποπτα ότι παραβιάζουν ορισμένα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας και για τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται έναντι των εμπορευμάτων που διαπιστώνεται ότι παραβιάζουν παρόμοια δικαιώματα, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται στη δυνατότητα των τελωνειακών αρχών να κινούν και να διεξάγουν, χωρίς πρωτοβουλία του δικαιούχου του δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας, την προβλεπόμενη με το άρθρο αυτό διαδικασία, υπό την προϋπόθεση ότι οι αποφάσεις τις οποίες λαμβάνουν σχετικώς οι εν λόγω αρχές μπορούν να προσβάλλονται με την άσκηση ενδίκων βοηθημάτων που διασφαλίζουν την προστασία των δικαιωμάτων που αντλούν τα υποκείμενα δικαίου από το δίκαιο της Ένωσης και, ειδικότερα, από τον ως άνω κανονισμό.

   Πράγματι, ούτε από το άρθρο 13, παράγραφος 1, ούτε από οποιαδήποτε άλλη διάταξη του κανονισμού 1383/2003 προκύπτει βούληση του νομοθέτη της Ένωσης να υποχρεώσει τα κράτη μέλη να αναθέσουν την αρμοδιότητα λήψεως αποφάσεων επί της ουσίας αποκλειστικά σε συγκεκριμένες αρχές. Ο νομοθέτης της Ένωσης, καθόσον αρκέστηκε να προβλέψει ότι για να διαπιστωθεί τυχόν προσβολή δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας εφαρμόζονται οι διατάξεις που ισχύουν στο οικείο κράτος μέλος, καταρχήν δεν απέκλεισε τη δυνατότητα να οριστεί ως αρμόδια αρχή για τη λήψη αποφάσεως επί της ουσίας όχι το δικαστήριο, αλλά μια διαφορετική αρχή.

   (βλ. σκέψεις 44, 46, 47, 53 και διατακτ.)

2.  Από τις διατάξεις της Συμφωνίας για τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας στον τομέα του εμπορίου (Συμφωνία TRIPs) και ιδίως από τις διατάξεις του άρθρου 49 αυτής, προκύπτει ότι η προστασία δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας μπορεί να διασφαλίζεται στο πλαίσιο διοικητικών διαδικασιών που αφορούν την ουσία της υποθέσεως, υπό την προϋπόθεση ότι οι διαδικασίες αυτές συνάδουν προς τις εγγυήσεις τις οποίες επιβάλλει, μεταξύ άλλων, το άρθρο 41 της ίδιας Συμφωνίας. Ειδικότερα, εναπόκειται στην εσωτερική έννομη τάξη κάθε κράτους μέλους, σύμφωνα με όσα ορίζουν οι διατάξεις του άρθρου 41, παράγραφος 4, της εν λόγω Συμφωνίας, να παρέχει στους μετέχοντες σε διαδικασία τη δυνατότητα να ζητούν τον έλεγχο των τελικών διοικητικών αποφάσεων από δικαιοδοτικό όργανο.

   (βλ. σκέψεις 48, 51)