Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C‑446/12 έως C‑449/12

W. P. Willems

κατά

Burgemeester van Nuth

και

H. J. Kooistra

κατά

Burgemeester van Skarsterlân

και

M. Roest

κατά

Burgemeester van Amsterdam

και

L. J. A. van Luijk

κατά

Burgemeester van Den Haag

(αιτήσεις του Raad van State για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή — Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης — Βιομετρικό διαβατήριο — Βιομετρικά δεδομένα — Κανονισμός (ΕΚ) 2252/2004 — Άρθρο 1, παράγραφος 3 — Άρθρο 4, παράγραφος 3 — Χρήση των δεδομένων που συγκεντρώθηκαν για σκοπούς άλλους από την έκδοση διαβατηρίων και ταξιδιωτικών εγγράφων — Κατάρτιση και χρήση βάσεων δεδομένων οι οποίες περιλαμβάνουν βιομετρικά δεδομένα — Νόμιμες εγγυήσεις — Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Άρθρα 7 και 8 — Οδηγία 95/46/ΕΚ — Άρθρα 6 και 7 — Δικαίωμα στον σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής — Δικαίωμα προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα — Εφαρμογή στα δελτία ταυτότητας»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 16ης Απριλίου 2015

1. Συνοριακοί έλεγχοι, άσυλο και μετανάστευση – Διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών – Κοινοί κανόνες σχετικά με τις προδιαγραφές και τις διαδικασίες ελέγχου – Διαβατήρια και ταξιδιωτικά έγγραφα χορηγούμενα από τα κράτη μέλη – Κανονισμός 2252/2004 σχετικά με την καθιέρωση προτύπων για τα χαρακτηριστικά ασφαλείας και τη χρήση βιομετρικών στοιχείων στα διαβατήρια και τα ταξιδιωτικά έγγραφα των κρατών μελών – Πεδίο εφαρμογής – Δελτία ταυτότητας – Δεν εμπίπτουν

   (Κανονισμός 2252/2004 του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 444/2009, άρθρο 1 § 3)

2. Συνοριακοί έλεγχοι, άσυλο και μετανάστευση – Διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών – Κοινοί κανόνες σχετικά με τις προδιαγραφές και τις διαδικασίες ελέγχου – Διαβατήρια και ταξιδιωτικά έγγραφα χορηγούμενα από τα κράτη μέλη – Κανονισμός 2252/2004 σχετικά με την καθιέρωση προτύπων για τα χαρακτηριστικά ασφαλείας και τη χρήση βιομετρικών στοιχείων στα διαβατήρια και τα ταξιδιωτικά έγγραφα των κρατών μελών – Χρήση των συλλεγέντων δεδομένων για σκοπούς άλλους από την έκδοση διαβατηρίων και ταξιδιωτικών εγγράφων – Υποχρέωση των κρατών μελών να διασφαλίζουν, στη νομοθεσία τους, την απουσία τέτοιας χρήσεως – Δεν υφίσταται

   (Κανονισμός 2252/2004 του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 444/2009, άρθρο 4 § 3)

1.  Το άρθρο 1, παράγραφος 3, του κανονισμού 2252/2004 του Συμβουλίου, σχετικά με την καθιέρωση προτύπων για τα χαρακτηριστικά ασφαλείας και τη χρήση βιομετρικών στοιχείων στα διαβατήρια και τα ταξιδιωτικά έγγραφα των κρατών μελών, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 444/2009, έχει την έννοια ότι ο κανονισμός αυτός δεν εφαρμόζεται στα δελτία ταυτότητας τα οποία εκδίδονται από κράτος μέλος για τους πολίτες του, όπως τα ολλανδικά δελτία ταυτότητας, ανεξαρτήτως τόσο της διάρκειας ισχύος τους όσο και της δυνατότητας χρήσεώς τους για ταξίδια πραγματοποιούμενα εκτός του οικείου κράτους.

   (βλ. σκέψη 42, διατακτ. 1)

2.  Το άρθρο 4, παράγραφος 3, του κανονισμού 2252/2004, σχετικά με την καθιέρωση προτύπων για τα χαρακτηριστικά ασφαλείας και τη χρήση βιομετρικών στοιχείων στα διαβατήρια και τα ταξιδιωτικά έγγραφα των κρατών μελών, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 444/2009, έχει την έννοια ότι δεν υποχρεώνει τα κράτη μέλη να διασφαλίζουν, μέσω της νομοθεσίας τους, ότι τα βιομετρικά δεδομένα τα οποία συλλέγονται και αποθηκεύονται σύμφωνα με τον κανονισμό αυτόν δεν θα συλλέγονται, υφίστανται επεξεργασία και χρησιμοποιούνται για σκοπούς άλλους από την έκδοση του διαβατηρίου ή του ταξιδιωτικού εγγράφου, δεδομένου ότι τέτοιο ζήτημα δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του ως άνω κανονισμού.

   Ειδικότερα, όσον αφορά κάθε άλλη χρήση και αποθήκευση των δεδομένων αυτών, προκύπτει από το άρθρο 4, παράγραφος 3, του κανονισμού 2252/2004, το οποίο αφορά τη χρήση τους μόνο «για τους σκοπούς του εν λόγω κανονισμού», εξεταζομένου υπό το πρίσμα της αιτιολογικής σκέψεως 5 του κανονισμού 444/2009, με τον οποίον τροποποιήθηκε ο κανονισμός 2252/2004, ότι αυτές δεν διέπονται από τον ως άνω κανονισμό. Συγκεκριμένα, στην εν λόγω αιτιολογική σκέψη ορίζεται ότι ο κανονισμός 2252/2004 εφαρμόζεται με την επιφύλαξη οιασδήποτε άλλης χρήσεως ή αποθηκεύσεως των δεδομένων αυτών σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία των κρατών μελών και ότι τούτος δεν παρέχει νομική βάση για τη δημιουργία ή διατήρηση βάσεων δεδομένων προς αποθήκευση των δεδομένων αυτών στα κράτη μέλη, θέμα το οποίο εμπίπτει αποκλειστικώς στην αρμοδιότητα των τελευταίων.

   (βλ. σκέψεις 47, 53, διατακτ. 2)