Υπόθεση C‑335/12

Ευρωπαϊκή Επιτροπή

κατά

Πορτογαλικής Δημοκρατίας

«Παράβαση κράτους μέλους — Ίδιοι πόροι — Εκ των υστέρων είσπραξη εισαγωγικών δασμών — Οικονομική ευθύνη των κρατών μελών — Μη εξαχθέντα πλεονάσματα ζάχαρης»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 17ης Ιουλίου 2014

1. Ένδικη διαδικασία – Προφορική διαδικασία – Επανάληψη – Υποχρέωση επαναλήψεως της προφορικής διαδικασίας για να δοθεί στους διαδίκους η δυνατότητα να καταθέσουν παρατηρήσεις επί νομικών ζητημάτων προβληθέντων στις προτάσεις του γενικού εισαγγελέα – Δεν υφίσταται

   (Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 83)

2. Ίδιοι πόροι της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Βεβαίωση και διάθεση από τα κράτη μέλη – Υποχρέωση εκ των υστέρων εισπράξεως εισαγωγικών δασμών – Μη εξαχθέντα πλεονάσματα ζάχαρης – Παράλειψη βεβαιώσεως και αποδόσεως, χωρίς να συντρέχει ανωτέρα βία ή οριστική αδυναμία εισπράξεως μη οφειλόμενη σε ευθύνη του οικείου κράτους μέλους – Παράβαση

   (Άρθρο 10 ΕΚ· Πράξη Προσχωρήσεως του 1985, άρθρο 254· κανονισμοί του Συμβουλίου 3771/85, άρθρο 8 § 3, στοιχείο γʹ, και 1552/89, άρθρα 2 §§ 11 και 17· κανονισμός 579/86 της Επιτροπής, άρθρα 4, 7 και 8· αποφάσεις του Συμβουλίου 85/257, άρθρα 2, στοιχείο αʹ, και 7, και 88/376, άρθρο 2, στοιχείο αʹ)

1.  Βλ. το κείμενο της διατάξεως.

   (βλ. σκέψεις 45-47)

2.  Κράτος μέλος, το οποίο δεν θέτει στη διάθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ορισμένο ποσό σε ευρώ, αντιστοιχούν στις εισφορές σχετικά με τις πλεονάζουσες ποσότητες ζάχαρης που δεν εξήχθησαν μετά την προσχώρησή του στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, αθετεί τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 10 ΕΚ, το άρθρο 254 της Πράξεως για τους όρους προσχωρήσεως του Βασιλείου της Ισπανίας και της Πορτογαλικής Δημοκρατίας και για τις προσαρμογές των Συνθηκών, το άρθρο 7 της αποφάσεως 85/257, για το σύστημα των ιδίων πόρων των Κοινοτήτων, τα άρθρα 4, 7 και 8 του κανονισμού 579/86, για τη θέσπιση των διατάξεων σχετικά με τα αποθέματα προϊόντων του τομέα της ζάχαρης που βρίσκονται, την 1η Μαρτίου 1986, στην Ισπανία και την Πορτογαλία, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 3332/86, καθώς και τα άρθρα 2, 11 και 17 του κανονισμού 1552/89, για την εφαρμογή της αποφάσεως 88/376, για το σύστημα των ιδίων πόρων των Κοινοτήτων.

   Συγκεκριμένα, το άρθρο 8, παράγραφος 3, στοιχείο γʹ, του κανονισμού 3771/85, σχετικά με τα αποθέματα γεωργικών προϊόντων που βρίσκονται στην Πορτογαλία, προβλέπει ότι οι λεπτομέρειες εφαρμογής, που πρόκειται να καθορισθούν σύμφωνα με τις διαδικασίες που προβλέπονται με την κανονιστική ρύθμιση για την κοινή οργάνωση των γεωργικών αγορών, περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, την είσπραξη φόρου στην περίπτωση κατά την οποία ο ενδιαφερόμενος δεν τηρεί τις λεπτομέρειες διαθέσεως των πλεονασμάτων. Επομένως, για να τεθεί σε εφαρμογή η κατάργηση των πλεοναζόντων αποθεμάτων ζάχαρης που διαπιστώθηκαν σε κράτος μέλος, ο κανονισμός 579/86 προβλέπει, κυρίως, την εξαγωγή των αποθεμάτων αυτών εντός συγκεκριμένης προθεσμίας και, σε περίπτωση μη εξαγωγής εντός της προθεσμίας αυτής, δυνάμει του άρθρου 7, παράγραφος 1, εισπράττεται ποσό ίσο με την εισφορά κατά την εισαγωγή για τη λευκή ζάχαρη, που ισχύει στις 30 Ιουνίου 1987.

   Ωστόσο, η προβλεπόμενη στα άρθρα 8, παράγραφος 3, στοιχείο γʹ, του κανονισμού 3771/85 και 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 579/86 φορολογική επιβάρυνση αποτελεί άλλο τέλος προβλεπόμενο στο πλαίσιο της κοινής οργανώσεως των αγορών στον τομέα της ζάχαρης, κατά το άρθρο 2, στοιχείο αʹ, της αποφάσεως 85/257 και το άρθρο 2, στοιχείο αʹ, της αποφάσεως 88/376.

   Επομένως, το κράτος μέλος υποχρεούται να θέσει το ποσό στη διάθεση της Επιτροπής, κατά μείζονα λόγο διότι δυνάμει του άρθρου 17, παράγραφος 2, του κανονισμού 1552/89, στο οποίο παραπέμπει η Επιτροπή, τα κράτη μέλη απαλλάσσονται της υποχρεώσεως να αποδίδουν στην Επιτροπή τα ποσά που αντιστοιχούν στα βεβαιωθέντα έσοδα, μόνον εάν η είσπραξη δεν μπόρεσε να πραγματοποιηθεί για λόγους ανωτέρας βίας ή εφόσον αποδεικνύεται ότι είναι οριστικά αδύνατον να εισπράξουν τα οφειλόμενα για λόγους πέραν της ευθύνης τους.

   (βλ. σκέψεις 57, 69, 79, 82)

Υπόθεση C‑335/12

Ευρωπαϊκή Επιτροπή

κατά

Πορτογαλικής Δημοκρατίας

«Παράβαση κράτους μέλους — Ίδιοι πόροι — Εκ των υστέρων είσπραξη εισαγωγικών δασμών — Οικονομική ευθύνη των κρατών μελών — Μη εξαχθέντα πλεονάσματα ζάχαρης»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 17ης Ιουλίου 2014

1. Ένδικη διαδικασία — Προφορική διαδικασία — Επανάληψη — Υποχρέωση επαναλήψεως της προφορικής διαδικασίας για να δοθεί στους διαδίκους η δυνατότητα να καταθέσουν παρατηρήσεις επί νομικών ζητημάτων προβληθέντων στις προτάσεις του γενικού εισαγγελέα — Δεν υφίσταται

   (Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 83)

2. Ίδιοι πόροι της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Βεβαίωση και διάθεση από τα κράτη μέλη — Υποχρέωση εκ των υστέρων εισπράξεως εισαγωγικών δασμών — Μη εξαχθέντα πλεονάσματα ζάχαρης — Παράλειψη βεβαιώσεως και αποδόσεως, χωρίς να συντρέχει ανωτέρα βία ή οριστική αδυναμία εισπράξεως μη οφειλόμενη σε ευθύνη του οικείου κράτους μέλους — Παράβαση

   (Άρθρο 10 ΕΚ· Πράξη Προσχωρήσεως του 1985, άρθρο 254· κανονισμοί του Συμβουλίου 3771/85, άρθρο 8 § 3, στοιχείο γʹ, και 1552/89, άρθρα 2 §§ 11 και 17· κανονισμός 579/86 της Επιτροπής, άρθρα 4, 7 και 8· αποφάσεις του Συμβουλίου 85/257, άρθρα 2, στοιχείο αʹ, και 7, και 88/376, άρθρο 2, στοιχείο αʹ)

1.  Βλ. το κείμενο της διατάξεως.

   (βλ. σκέψεις 45-47)

2.  Κράτος μέλος, το οποίο δεν θέτει στη διάθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ορισμένο ποσό σε ευρώ, αντιστοιχούν στις εισφορές σχετικά με τις πλεονάζουσες ποσότητες ζάχαρης που δεν εξήχθησαν μετά την προσχώρησή του στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, αθετεί τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 10 ΕΚ, το άρθρο 254 της Πράξεως για τους όρους προσχωρήσεως του Βασιλείου της Ισπανίας και της Πορτογαλικής Δημοκρατίας και για τις προσαρμογές των Συνθηκών, το άρθρο 7 της αποφάσεως 85/257, για το σύστημα των ιδίων πόρων των Κοινοτήτων, τα άρθρα 4, 7 και 8 του κανονισμού 579/86, για τη θέσπιση των διατάξεων σχετικά με τα αποθέματα προϊόντων του τομέα της ζάχαρης που βρίσκονται, την 1η Μαρτίου 1986, στην Ισπανία και την Πορτογαλία, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 3332/86, καθώς και τα άρθρα 2, 11 και 17 του κανονισμού 1552/89, για την εφαρμογή της αποφάσεως 88/376, για το σύστημα των ιδίων πόρων των Κοινοτήτων.

   Συγκεκριμένα, το άρθρο 8, παράγραφος 3, στοιχείο γʹ, του κανονισμού 3771/85, σχετικά με τα αποθέματα γεωργικών προϊόντων που βρίσκονται στην Πορτογαλία, προβλέπει ότι οι λεπτομέρειες εφαρμογής, που πρόκειται να καθορισθούν σύμφωνα με τις διαδικασίες που προβλέπονται με την κανονιστική ρύθμιση για την κοινή οργάνωση των γεωργικών αγορών, περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, την είσπραξη φόρου στην περίπτωση κατά την οποία ο ενδιαφερόμενος δεν τηρεί τις λεπτομέρειες διαθέσεως των πλεονασμάτων. Επομένως, για να τεθεί σε εφαρμογή η κατάργηση των πλεοναζόντων αποθεμάτων ζάχαρης που διαπιστώθηκαν σε κράτος μέλος, ο κανονισμός 579/86 προβλέπει, κυρίως, την εξαγωγή των αποθεμάτων αυτών εντός συγκεκριμένης προθεσμίας και, σε περίπτωση μη εξαγωγής εντός της προθεσμίας αυτής, δυνάμει του άρθρου 7, παράγραφος 1, εισπράττεται ποσό ίσο με την εισφορά κατά την εισαγωγή για τη λευκή ζάχαρη, που ισχύει στις 30 Ιουνίου 1987.

   Ωστόσο, η προβλεπόμενη στα άρθρα 8, παράγραφος 3, στοιχείο γʹ, του κανονισμού 3771/85 και 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 579/86 φορολογική επιβάρυνση αποτελεί άλλο τέλος προβλεπόμενο στο πλαίσιο της κοινής οργανώσεως των αγορών στον τομέα της ζάχαρης, κατά το άρθρο 2, στοιχείο αʹ, της αποφάσεως 85/257 και το άρθρο 2, στοιχείο αʹ, της αποφάσεως 88/376.

   Επομένως, το κράτος μέλος υποχρεούται να θέσει το ποσό στη διάθεση της Επιτροπής, κατά μείζονα λόγο διότι δυνάμει του άρθρου 17, παράγραφος 2, του κανονισμού 1552/89, στο οποίο παραπέμπει η Επιτροπή, τα κράτη μέλη απαλλάσσονται της υποχρεώσεως να αποδίδουν στην Επιτροπή τα ποσά που αντιστοιχούν στα βεβαιωθέντα έσοδα, μόνον εάν η είσπραξη δεν μπόρεσε να πραγματοποιηθεί για λόγους ανωτέρας βίας ή εφόσον αποδεικνύεται ότι είναι οριστικά αδύνατον να εισπράξουν τα οφειλόμενα για λόγους πέραν της ευθύνης τους.

   (βλ. σκέψεις 57, 69, 79, 82)