Υπόθεση C-259/12

Teritorialna direktsia na Natsionalnata agentsia za prihodite – Plovdiv

κατά

Rodopi-M 91 OOD

(αίτηση του Administrativen sad Plovdiv για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Φορολογία — ΦΠΑ — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Αρχές της φορολογικής ουδετερότητας και της αναλογικότητας — Μη έγκαιρη λογιστική και μη έγκαιρη καταχώριση ακυρώσεως τιμολογίου — Άρση της παραλείψεως — Καταβολή φόρου — Κρατικός προϋπολογισμός — Μη ύπαρξη ζημίας — Διοικητική ποινή»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 20ής Ιουνίου 2013

1. Προδικαστικά ερωτήματα – Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου – Όρια – Ερωτήματα προδήλως άσχετα με την υπόθεση και υποθετικά ερωτήματα υποβαλλόμενα σε πλαίσιο που αποκλείει τη δυνατότητα να δοθεί χρήσιμη απάντηση – Ερωτήματα άσχετα με το αντικείμενο της διαφοράς της κύριας δίκης

   (Άρθρο 267 ΣΛΕΕ)

2. Κράτη μέλη – Διατηρούμενες αρμοδιότητες – Τομέας των κυρώσεων σε ζητήματα φόρου προστιθέμενης αξίας – Υποχρέωση ασκήσεως της αρμοδιότητας αυτής με τήρηση του δικαίου της Ένωσης και των γενικών αρχών του δικαίου αυτού

3. Εναρμόνιση των φορολογικών νομοθεσιών – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας – Αρχή της φορολογικής ουδετερότητας – Περιεχόμενο – Κύρωση λόγω εκπροθέσμου προβλεπόμενη από κράτος μέλος εις βάρος υποκείμενου στον φόρο ο οποίος δεν τήρησε την υποχρέωση λογιστικής καταχωρίσεως – Άρση της παραλείψεως – Καταβολή φόρου – Επιτρέπεται – Εκτίμηση εκ μέρους του εθνικού δικαστηρίου ορισμένων περιστάσεων με βάση τα άρθρα 242 και 273 της οδηγίας 2006/112, καθώς και με βάση την αρχή της αναλογικότητας

   (Οδηγία 2006/112 του Συμβουλίου, άρθρα 242 και 273)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 27)

2.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 31)

3.  Δεν προσκρούει στην αρχή της φορολογικής ουδετερότητας η επιβολή από τη φορολογική αρχή κράτους μέλους σε υποκείμενο στον φόρο ο οποίος δεν εκπλήρωσε εντός της εκ της εθνικής νομοθεσίας τασσόμενης προθεσμίας την υποχρέωσή του περί λογιστικής καταχωρίσεως και δηλώσεως των στοιχείων που λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό του οφειλόμενου φόρου προστιθέμενης αξίας χρηματικής ποινής ίσης προς το ποσό αυτού του μη καταβληθέντος φόρου εντός της εν λόγω προθεσμίας εφόσον, στη συνέχεια, ο υποκείμενος στον φόρο ήρε την παράλειψη και κατέβαλε ολοσχερώς τον οφειλόμενο φόρο και τους αναλογούντες τόκους. Εναπόκειται στο εθνικό δικαστήριο να εκτιμήσει, λαμβανομένων υπόψη των άρθρων 242 και 273 της οδηγίας 2006/112, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, αν, βάσει των περιστάσεων της διαφοράς της κύριας δίκης, και δη της προθεσμίας εντός της οποίας τακτοποιήθηκε η παρατυπία, τη σοβαρότητα της παρατυπίας αυτής και την ενδεχόμενη ύπαρξη απάτης ή καταστρατηγήσεως της εφαρμοστέας νομοθεσίας που να οφείλεται στον υποκείμενο στον φόρο, το ύψος της επιβληθείσας κυρώσεως βαίνει πέραν του μέτρου που είναι αναγκαίο για την επίτευξη των σκοπών της διασφαλίσεως της ορθής εισπράξεως του φόρου και της αποφυγής της απάτης.

   Συγκεκριμένα, οι πολίτες δεν μπορούν να επικαλούνται τους κανόνες της Ένωσης δολίως ή καταχρηστικώς. Παρά ταύτα, τονίζεται ότι η μη έγκαιρη απόδοση του φόρου δεν μπορεί, αυτή καθαυτή, να εξομοιώνεται προς απάτη.

   (βλ. σκέψεις 41-43 και διατακτ.)