Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-228/12 έως C-232/12 και C-254/12 έως C-258/12

Vodafone Omnitel NV (C-228/12, C-231/12 και C-258/12), Fastweb SpA (C-229/12 και C-232/12), Wind Telecomunicazioni SpA (C-230/12 και C-254/12), Telecom Italia SpA (C-255/12 και C-256/12) και Sky Italia srl (C-257/12)

κατά

Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni, Presidenza del Consiglio dei Ministri (C-228/12 έως C-232/12, C-255/12 και C-256/12), Commissione di Garanzia dell’Attuazione della Legge sullo Sciopero nei Servizi Pubblici Essenziali (C-229/12, C-232/12 και C-257/12) και Ministero dell’Economia e delle Finanze (C-230/12)

(αιτήσεις του Tribunale amministrativo regionale per il Lazio για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών — Οδηγία 2002/20/EK — Άρθρο 12 — Διοικητικής φύσεως τέλη επιβαλλόμενα στις επιχειρήσεις του οικείου τομέα — Εθνική νομοθεσία επιβάλλουσα στους παρόχους υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών τέλος προοριζόμενο να καλύψει τις λειτουργικές δαπάνες των εθνικών ρυθμιστικών αρχών»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 18ης Ιουλίου 2013

1. Ένδικη διαδικασία – Προφορική διαδικασία – Υποχρέωση να διεξαχθεί επ’ ακροατηρίου συζήτηση προκειμένου να δοθεί στους διαδίκους η δυνατότητα να καταθέσουν παρατηρήσεις όσον αφορά ένα νέο πραγματικό περιστατικό – Δεν υφίσταται – Δικαιολογητικός λόγος – Ύπαρξη επαρκών πληροφοριών για την έκδοση αποφάσεως

   (Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρα 76 § 2 και 83)

2. Προδικαστικά ερωτήματα – Παραδεκτό – Υφίσταται ανάγκη να προσκομίζονται ενώπιον του Δικαστηρίου επαρκή στοιχεία αφορώντα το πραγματικό και νομικό πλαίσιο

   (Άρθρο 267 ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 23)

3. Προσέγγιση των νομοθεσιών – Τομέας των τηλεπικοινωνιών – Δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών – Οδηγία 2002/20 – Τέλη και εισφορές που επιβαρύνουν τις επιχειρήσεις οι οποίες παρέχουν δίκτυο ή υπηρεσία ηλεκτρονικών επικοινωνιών – Τέλος προοριζόμενο να καλύψει το σύνολο των δαπανών στις οποίες υποβάλλεται η εθνική ρυθμιστική αρχή και οι οποίες δεν χρηματοδοτούνται από το Δημόσιο – Υπολογισμός ανάλογα με τα πραγματοποιηθέντα έσοδα των επιχειρήσεων – Επιτρέπεται – Προϋποθέσεις – Έλεγχος από εθνικό δικαστήριο

   (Οδηγία 2002/20 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 12)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 25-28)

2.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 30-32)

3.  Το άρθρο 12 της οδηγίας 2002/20, για την αδειοδότηση δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, δεν αντιτίθεται σε ρύθμιση κράτους μέλους, δυνάμει της οποίας οι επιχειρήσεις που παρέχουν δίκτυο ή υπηρεσία ηλεκτρονικών επικοινωνιών οφείλουν να καταβάλλουν διοικητικής φύσεως τέλος προοριζόμενο να καλύψει το σύνολο των δαπανών στις οποίες υποβάλλεται η εθνική ρυθμιστική αρχή και οι οποίες δεν χρηματοδοτούνται από το Δημόσιο, το ύψος του οποίου καθορίζεται βάσει των εσόδων των εν λόγω επιχειρήσεων, υπό την προϋπόθεση ότι το εν λόγω τέλος προορίζεται να καλύψει αποκλειστικώς τις δαπάνες που σχετίζονται με τις δραστηριότητες που αναφέρονται στην παράγραφο 1, στοιχείο αʹ, της εν λόγω διατάξεως, ότι το σύνολο των εσόδων που αποφέρει στα κράτη μέλη η είσπραξη του εν λόγω τέλους δεν υπερβαίνει το σύνολο των σχετικών με τις προαναφερθείσες δραστηριότητες δαπανών και ότι το συγκεκριμένο τέλος κατανέμεται στις επιμέρους επιχειρήσεις κατά αντικειμενικό, διαφανή και σύμφωνο με την αρχή της αναλογικότητας τρόπο, πράγμα το οποίο απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

   (βλ. σκέψη 43 και διατακτ.)

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-228/12 έως C-232/12 και C-254/12 έως C-258/12

Vodafone Omnitel NV (C-228/12, C-231/12 και C-258/12), Fastweb SpA (C-229/12 και C-232/12), Wind Telecomunicazioni SpA (C-230/12 και C-254/12), Telecom Italia SpA (C-255/12 και C-256/12) και Sky Italia srl (C-257/12)

κατά

Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni, Presidenza del Consiglio dei Ministri (C-228/12 έως C-232/12, C-255/12 και C-256/12), Commissione di Garanzia dell’Attuazione della Legge sullo Sciopero nei Servizi Pubblici Essenziali (C-229/12, C-232/12 και C-257/12) και Ministero dell’Economia e delle Finanze (C-230/12)

(αιτήσεις του Tribunale amministrativo regionale per il Lazio για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών — Οδηγία 2002/20/EK — Άρθρο 12 — Διοικητικής φύσεως τέλη επιβαλλόμενα στις επιχειρήσεις του οικείου τομέα — Εθνική νομοθεσία επιβάλλουσα στους παρόχους υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών τέλος προοριζόμενο να καλύψει τις λειτουργικές δαπάνες των εθνικών ρυθμιστικών αρχών»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 18ης Ιουλίου 2013

1. Ένδικη διαδικασία — Προφορική διαδικασία — Υποχρέωση να διεξαχθεί επ’ ακροατηρίου συζήτηση προκειμένου να δοθεί στους διαδίκους η δυνατότητα να καταθέσουν παρατηρήσεις όσον αφορά ένα νέο πραγματικό περιστατικό — Δεν υφίσταται — Δικαιολογητικός λόγος — Ύπαρξη επαρκών πληροφοριών για την έκδοση αποφάσεως

   (Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρα 76 § 2 και 83)

2. Προδικαστικά ερωτήματα — Παραδεκτό — Υφίσταται ανάγκη να προσκομίζονται ενώπιον του Δικαστηρίου επαρκή στοιχεία αφορώντα το πραγματικό και νομικό πλαίσιο

   (Άρθρο 267 ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 23)

3. Προσέγγιση των νομοθεσιών — Τομέας των τηλεπικοινωνιών — Δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών — Οδηγία 2002/20 — Τέλη και εισφορές που επιβαρύνουν τις επιχειρήσεις οι οποίες παρέχουν δίκτυο ή υπηρεσία ηλεκτρονικών επικοινωνιών — Τέλος προοριζόμενο να καλύψει το σύνολο των δαπανών στις οποίες υποβάλλεται η εθνική ρυθμιστική αρχή και οι οποίες δεν χρηματοδοτούνται από το Δημόσιο — Υπολογισμός ανάλογα με τα πραγματοποιηθέντα έσοδα των επιχειρήσεων — Επιτρέπεται — Προϋποθέσεις — Έλεγχος από εθνικό δικαστήριο

   (Οδηγία 2002/20 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 12)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 25-28)

2.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 30-32)

3.  Το άρθρο 12 της οδηγίας 2002/20, για την αδειοδότηση δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, δεν αντιτίθεται σε ρύθμιση κράτους μέλους, δυνάμει της οποίας οι επιχειρήσεις που παρέχουν δίκτυο ή υπηρεσία ηλεκτρονικών επικοινωνιών οφείλουν να καταβάλλουν διοικητικής φύσεως τέλος προοριζόμενο να καλύψει το σύνολο των δαπανών στις οποίες υποβάλλεται η εθνική ρυθμιστική αρχή και οι οποίες δεν χρηματοδοτούνται από το Δημόσιο, το ύψος του οποίου καθορίζεται βάσει των εσόδων των εν λόγω επιχειρήσεων, υπό την προϋπόθεση ότι το εν λόγω τέλος προορίζεται να καλύψει αποκλειστικώς τις δαπάνες που σχετίζονται με τις δραστηριότητες που αναφέρονται στην παράγραφο 1, στοιχείο αʹ, της εν λόγω διατάξεως, ότι το σύνολο των εσόδων που αποφέρει στα κράτη μέλη η είσπραξη του εν λόγω τέλους δεν υπερβαίνει το σύνολο των σχετικών με τις προαναφερθείσες δραστηριότητες δαπανών και ότι το συγκεκριμένο τέλος κατανέμεται στις επιμέρους επιχειρήσεις κατά αντικειμενικό, διαφανή και σύμφωνο με την αρχή της αναλογικότητας τρόπο, πράγμα το οποίο απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

   (βλ. σκέψη 43 και διατακτ.)