Υπόθεση C‑157/12

Salzgitter Mannesmann Handel GmbH

κατά

SC Laminorul SA

(αίτηση του Bundesgerichtshof για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης — Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις — Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 — Άρθρο 34, σημεία 3 και 4 — Αναγνώριση αποφάσεως εκδοθείσας εντός άλλου κράτους μέλους — Περίπτωση κατά την οποία η απόφαση αυτή είναι ασυμβίβαστη με προγενέστερη απόφαση εκδοθείσα εντός του ιδίου κράτους μέλους μεταξύ των ιδίων διαδίκων επί ένδικης διαφοράς με το ίδιο αντικείμενο και την ίδια αιτία»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 26ης Σεπτεμβρίου 2013

Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις – Διεθνής δικαιοδοσία και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις – Κανονισμός 44/2001 – Αναγνώριση και εκτέλεση των αποφάσεων – Λόγοι απαραδέκτου – Απόφαση ασυμβίβαστη με προγενέστερη απόφαση εκδοθείσα εντός άλλου κράτους μέλους μεταξύ των ιδίων διαδίκων επί ένδικης διαφοράς με το ίδιο αντικείμενο και την ίδια αιτία – Έννοια – Αποφάσεις εκδοθείσες από δικαστήρια του ιδίου κράτους μέλους – Δεν εμπίπτουν

(Κανονισμός 44/2001 του Συμβουλίου, άρθρα 34, σημείο 4, και 45 § 2)

Το άρθρο 34, σημείο 4, του κανονισμού 44/2001, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, έχει την έννοια ότι δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του η περίπτωση ασυμβίβαστων μεταξύ τους αποφάσεων που έχουν εκδοθεί από δικαστήρια του ιδίου κράτους μέλους.

Καταρχήν, η εύρυθμη λειτουργία του συστήματος αναγνωρίσεως και εκτελέσεως αποφάσεων που έχουν εκδοθεί εντός άλλου κράτους μέλους, το οποίο βασίζεται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη προϋποθέτει ότι τα δικαστήρια του κράτους μέλους στο οποίο εκδόθηκε η απόφαση εξακολουθούν να έχουν διεθνή δικαιοδοσία να εκτιμούν, στο πλαίσιο των ένδικων μέσων που προβλέπει η έννομη τάξη αυτού του κράτους μέλους, τον σύννομο χαρακτήρα της προς εκτέλεση αποφάσεως, αποκλειομένων, καταρχήν, των δικαστηρίων του κράτους μέλους εντός του οποίου ζητείται η εκτέλεση, καθώς και ότι το οριστικό αποτέλεσμα του ελέγχου του σύννομου χαρακτήρα της αποφάσεως αυτής δεν μπορεί να τεθεί εν αμφιβόλω.

Πλην όμως, η ερμηνεία του άρθρου 34, σημείο 4, του κανονισμού αυτού, κατά την οποία η εν λόγω διάταξη αφορά και τις συγκρούσεις μεταξύ δύο αποφάσεων που έχουν εκδοθεί εντός του ιδίου κράτους μέλους, αντιβαίνει στην, κατά τον κανονισμό 44/2001, αρχή της αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Η ερμηνεία αυτή θα καθιστούσε, συγκεκριμένα, δυνατό στα δικαστήρια του κράτους μέλους στο οποίο ζητείται η κήρυξη της εκτελεστότητας να αντικαθιστούν την εκτίμηση των δικαστηρίων του κράτους μέλους εκδόσεως των αποφάσεων με τη δική τους.

Πράγματι, οσάκις η απόφαση έχει καταστεί αμετάκλητη μετά το πέρας της διαδικασίας στο κράτος μέλος εκδόσεώς της, η μη εκτέλεσή της για τον λόγο ότι είναι ασυμβίβαστη με άλλη απόφαση που έχει εκδοθεί στο ίδιο κράτος μέλος θα ισοδυναμούσε με επί της ουσίας αναθεώρηση της αποφάσεως της οποίας ζητείται η εκτέλεση, κάτι το οποίο, όμως, αποκλείεται ρητώς βάσει του άρθρου 45, παράγραφος 2, του κανονισμού 44/2001.

(βλ. σκέψεις 31, 33, 36, 37, 40 και διατακτ.)

Υπόθεση C‑157/12

Salzgitter Mannesmann Handel GmbH

κατά

SC Laminorul SA

(αίτηση του Bundesgerichtshof για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης — Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις — Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 — Άρθρο 34, σημεία 3 και 4 — Αναγνώριση αποφάσεως εκδοθείσας εντός άλλου κράτους μέλους — Περίπτωση κατά την οποία η απόφαση αυτή είναι ασυμβίβαστη με προγενέστερη απόφαση εκδοθείσα εντός του ιδίου κράτους μέλους μεταξύ των ιδίων διαδίκων επί ένδικης διαφοράς με το ίδιο αντικείμενο και την ίδια αιτία»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 26ης Σεπτεμβρίου 2013

Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις — Διεθνής δικαιοδοσία και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις — Κανονισμός 44/2001 — Αναγνώριση και εκτέλεση των αποφάσεων — Λόγοι απαραδέκτου — Απόφαση ασυμβίβαστη με προγενέστερη απόφαση εκδοθείσα εντός άλλου κράτους μέλους μεταξύ των ιδίων διαδίκων επί ένδικης διαφοράς με το ίδιο αντικείμενο και την ίδια αιτία — Έννοια — Αποφάσεις εκδοθείσες από δικαστήρια του ιδίου κράτους μέλους — Δεν εμπίπτουν

(Κανονισμός 44/2001 του Συμβουλίου, άρθρα 34, σημείο 4, και 45 § 2)

Το άρθρο 34, σημείο 4, του κανονισμού 44/2001, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, έχει την έννοια ότι δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του η περίπτωση ασυμβίβαστων μεταξύ τους αποφάσεων που έχουν εκδοθεί από δικαστήρια του ιδίου κράτους μέλους.

Καταρχήν, η εύρυθμη λειτουργία του συστήματος αναγνωρίσεως και εκτελέσεως αποφάσεων που έχουν εκδοθεί εντός άλλου κράτους μέλους, το οποίο βασίζεται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη προϋποθέτει ότι τα δικαστήρια του κράτους μέλους στο οποίο εκδόθηκε η απόφαση εξακολουθούν να έχουν διεθνή δικαιοδοσία να εκτιμούν, στο πλαίσιο των ένδικων μέσων που προβλέπει η έννομη τάξη αυτού του κράτους μέλους, τον σύννομο χαρακτήρα της προς εκτέλεση αποφάσεως, αποκλειομένων, καταρχήν, των δικαστηρίων του κράτους μέλους εντός του οποίου ζητείται η εκτέλεση, καθώς και ότι το οριστικό αποτέλεσμα του ελέγχου του σύννομου χαρακτήρα της αποφάσεως αυτής δεν μπορεί να τεθεί εν αμφιβόλω.

Πλην όμως, η ερμηνεία του άρθρου 34, σημείο 4, του κανονισμού αυτού, κατά την οποία η εν λόγω διάταξη αφορά και τις συγκρούσεις μεταξύ δύο αποφάσεων που έχουν εκδοθεί εντός του ιδίου κράτους μέλους, αντιβαίνει στην, κατά τον κανονισμό 44/2001, αρχή της αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Η ερμηνεία αυτή θα καθιστούσε, συγκεκριμένα, δυνατό στα δικαστήρια του κράτους μέλους στο οποίο ζητείται η κήρυξη της εκτελεστότητας να αντικαθιστούν την εκτίμηση των δικαστηρίων του κράτους μέλους εκδόσεως των αποφάσεων με τη δική τους.

Πράγματι, οσάκις η απόφαση έχει καταστεί αμετάκλητη μετά το πέρας της διαδικασίας στο κράτος μέλος εκδόσεώς της, η μη εκτέλεσή της για τον λόγο ότι είναι ασυμβίβαστη με άλλη απόφαση που έχει εκδοθεί στο ίδιο κράτος μέλος θα ισοδυναμούσε με επί της ουσίας αναθεώρηση της αποφάσεως της οποίας ζητείται η εκτέλεση, κάτι το οποίο, όμως, αποκλείεται ρητώς βάσει του άρθρου 45, παράγραφος 2, του κανονισμού 44/2001.

(βλ. σκέψεις 31, 33, 36, 37, 40 και διατακτ.)