Υπόθεση C-46/12

L. N.

κατά

Styrelsen for Videregående Uddannelser og Uddannelsesstøtte

(αίτηση του Ankenævnet for Uddannelsesstøtten για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Ιθαγένεια της Ένωσης — Ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων — Αρχή της ίσης μεταχειρίσεως — Άρθρο 45, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ — Κανονισμός (ΕΟΚ) 1612/68 — Άρθρο 7, παράγραφος 2 — Οδηγία 2004/38/ΕΚ — Άρθρο 24, παράγραφοι 1 και 2 — Παρέκκλιση από την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως κατά την παροχή σπουδαστικής βοήθειας αποτελούμενης από σπουδαστικές υποτροφίες ή δάνεια — Πολίτης της Ένωσης που σπουδάζει σε κράτος μέλος υποδοχής — Μισθωτή δραστηριότητα προγενέστερη και μεταγενέστερη της ενάρξεως των σπουδών — Κύριος σκοπός του ενδιαφερομένου κατά τη μετάβασή του στο κράτος μέλος υποδοχής — Συνέπειες ως προς την ιδιότητά του ως εργαζομένου και ως προς το δικαίωμα χρηματοδοτήσεως των σπουδών του»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 21ης Φεβρουαρίου 2013

1. Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων – Εργαζόμενοι – Έννοια – Ύπαρξη σχέσεως εργασίας – Άσκηση πραγματικής και ουσιαστικής δραστηριότητας – Σφαιρική εκτίμηση της επίμαχης σχέσεως εργασίας

   (Άρθρο 45 ΣΛΕΕ)

2. Ιθαγένεια της Ένωσης – Δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και ελεύθερης διαμονής στο έδαφος των κρατών μελών – Οδηγία 2004/38 – Αρχή της ίσης μεταχειρίσεως – Εξαίρεση – Το κράτος μέλος υποδοχής δεν υποχρεούται να παρέχει σπουδαστική βοήθεια – Όρια – Περίπτωση σπουδαστή που ασκεί παραλλήλως μια πραγματική και ουσιαστική μισθωτή δραστηριότητα στο κράτος μέλος υποδοχής

   (Άρθρο 45 ΣΛΕΕ· κανονισμός 1612/68 του Συμβουλίου, άρθρο 7 § 2· οδηγία 2004/38 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρα 7 § 1, στοιχείο γʹ, και 24 § 2)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 39-43)

2.  Τα άρθρα 7, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, και 24, παράγραφος 2, της οδηγίας 2004/38, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, έχουν την έννοια ότι η σπουδαστική βοήθεια, την οποία λαμβάνουν οι υπήκοοι ενός κράτους μέλους, δεν μπορεί να μην παρασχεθεί σε πολίτη της Ένωσης που σπουδάζει στο εν λόγω κράτος μέλος υποδοχής, στο οποίο ασκεί παραλλήλως μια πραγματική και ουσιαστική μισθωτή δραστηριότητα δυνάμενη να του προσδώσει την ιδιότητα του «εργαζομένου» κατά την έννοια του άρθρου 45 ΣΛΕΕ.

   Στο εθνικό δικαστήριο απόκειται να προβεί στον αναγκαίο έλεγχο των πραγματικών περιστατικών προκειμένου να εξακριβώσει αν οι μισθωτές δραστηριότητες του ενδιαφερομένου αρκούν για να του προσδώσουν την ιδιότητα αυτή.

   Το γεγονός ότι ο ενδιαφερόμενος μετέβη στο κράτος μέλος υποδοχής με κύριο σκοπό να παρακολουθήσει ένα πρόγραμμα σπουδών είναι άνευ σημασίας προκειμένου να καθοριστεί αν έχει την ιδιότητα του «εργαζομένου» κατά την έννοια του άρθρου 45 ΣΛΕΕ και αν, συνεπώς, δικαιούται την εν λόγω βοήθεια υπό τις ίδιες προϋποθέσεις που ισχύουν για τους υπηκόους του κράτους μέλους υποδοχής, βάσει του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 1612/68, περί της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων στο εσωτερικό της Κοινότητας.

   (βλ. σκέψη 51, διατακτ.)