Υπόθεση C‑35/12 P

Plásticos Españoles SA (ASPLA)

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Αίτηση αναιρέσεως — Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Αγορά των πλαστικών βιομηχανικών σάκων — Ενιαία και διαρκής παράβαση»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 22ας Μαΐου 2014

1. Ανταγωνισμός – Διοικητική διαδικασία – Απόφαση της Επιτροπής διαπιστώνουσα παράβαση – Η Επιτροπή φέρει το βάρος αποδείξεως της παραβάσεως και της διάρκειάς της – Περιεχόμενο του βάρους αποδείξεως – Βαθμός ακρίβειας που απαιτείται για τα αποδεικτικά στοιχεία που έλαβε υπόψη η Επιτροπή – Δέσμη ενδείξεων – Επιτρέπεται

   (Άρθρα 81 ΕΚ και 82 ΕΚ· κανονισμός 1/2003 του Συμβουλίου, άρθρο 2)

2. Αναίρεση – Λόγοι – Εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών – Απαράδεκτο – Έλεγχος από το Δικαστήριο της εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων – Αποκλείεται, πλην της περιπτώσεως παραμορφώσεως του περιεχομένου των εν λόγω στοιχείων

   (Άρθρο 256 § 1 ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 58, εδ. 1)

3. Ένδικη διαδικασία – Προβολή νέων ισχυρισμών κατά τη διάρκεια της διαδικασίας – Προϋποθέσεις – Νέος ισχυρισμός – Έννοια – Γενικότητα του τίτλου λόγου αναιρέσεως προβληθέντος με το δικόγραφο της προσφυγής – Συγκεκριμένα επιχειρήματα που προβλήθηκαν σε μεταγενέστερο στάδιο της διαδικασίας – Απαιτείται αρκούντως στενός σύνδεσμος με τα επιχειρήματα που προβλήθηκαν με το δικόγραφο της προσφυγής

   (Άρθρο 256 ΣΛΕΕ· Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρα 44 § 1, στοιχείο γʹ, και 48 § 2)

4. Αναίρεση – Λόγοι – Λόγος προβαλλόμενος για πρώτη φορά στο πλαίσιο της αιτήσεως αναιρέσεως – Απαράδεκτο

   (Άρθρο 256 § 1 ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 58, εδ. 1)

5. Αναίρεση – Υπόμνημα αντικρούσεως – Τυπικά στοιχεία – Αιτητικό – Αίτημα τροποποιήσεως διαπιστώσεως στην οποία προέβη το Γενικό Δικαστήριο – Απαράδεκτο

   (Άρθρο 256 § 1 ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 61· Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρα 116 § 1 και 113 § 1)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 22)

2.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 23)

3.  Η γενικότητα του τίτλου ενός λόγου που προβάλλεται με το εισαγωγικό της δίκης δικόγραφο δεν μπορεί να καλύψει την προβολή, σε μεταγενέστερο στάδιο της δίκης, συγκεκριμένων επιχειρημάτων τα οποία δεν συνδέονται αρκούντως στενά με τα επιχειρήματα που προβλήθηκαν με το δικόγραφο αυτό.

   (βλ. σκέψεις 33, 34)

4.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 37-39)

5.  Κατά το άρθρο 116 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, όπως αυτός ίσχυε κατά τον χρόνο καταθέσεως του υπομνήματος αντικρούσεως στο πλαίσιο της κατ’ αναίρεση δίκης, τα αιτήματα του υπομνήματος αυτού έχουν ως αντικείμενο την απόρριψη της αιτήσεως αναιρέσεως ή την αναίρεση, ολική ή μερική, της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου ή την αποδοχή των αιτημάτων που υποβλήθηκαν πρωτοδίκως. Το άρθρο 113 του εν λόγω Κανονισμού Διαδικασίας επιβάλλει τις ίδιες απαιτήσεις όσον αφορά τα αιτήματα των αιτήσεων αναιρέσεως

   Ως εκ τούτου, πρέπει να απορρίπτεται ως απαράδεκτο αίτημα τα οποίο δεν έχει ως αντικείμενο την αναίρεση, έστω και μερική, της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, αλλά την τροποποίηση διαπιστώσεως στην οποία προέβη το Γενικό Δικαστήριο κατά την εξέταση λόγου ακυρώσεως ο οποίος προβλήθηκε ενώπιόν του.

   (βλ. σκέψεις 42-44)

Υπόθεση C‑35/12 P

Plásticos Españoles SA (ASPLA)

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Αίτηση αναιρέσεως — Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Αγορά των πλαστικών βιομηχανικών σάκων — Ενιαία και διαρκής παράβαση»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 22ας Μαΐου 2014

1. Ανταγωνισμός — Διοικητική διαδικασία — Απόφαση της Επιτροπής διαπιστώνουσα παράβαση — Η Επιτροπή φέρει το βάρος αποδείξεως της παραβάσεως και της διάρκειάς της — Περιεχόμενο του βάρους αποδείξεως — Βαθμός ακρίβειας που απαιτείται για τα αποδεικτικά στοιχεία που έλαβε υπόψη η Επιτροπή — Δέσμη ενδείξεων — Επιτρέπεται

   (Άρθρα 81 ΕΚ και 82 ΕΚ· κανονισμός 1/2003 του Συμβουλίου, άρθρο 2)

2. Αναίρεση — Λόγοι — Εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών — Απαράδεκτο — Έλεγχος από το Δικαστήριο της εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων — Αποκλείεται, πλην της περιπτώσεως παραμορφώσεως του περιεχομένου των εν λόγω στοιχείων

   (Άρθρο 256 § 1 ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 58, εδ. 1)

3. Ένδικη διαδικασία — Προβολή νέων ισχυρισμών κατά τη διάρκεια της διαδικασίας — Προϋποθέσεις — Νέος ισχυρισμός — Έννοια — Γενικότητα του τίτλου λόγου αναιρέσεως προβληθέντος με το δικόγραφο της προσφυγής — Συγκεκριμένα επιχειρήματα που προβλήθηκαν σε μεταγενέστερο στάδιο της διαδικασίας — Απαιτείται αρκούντως στενός σύνδεσμος με τα επιχειρήματα που προβλήθηκαν με το δικόγραφο της προσφυγής

   (Άρθρο 256 ΣΛΕΕ· Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρα 44 § 1, στοιχείο γʹ, και 48 § 2)

4. Αναίρεση — Λόγοι — Λόγος προβαλλόμενος για πρώτη φορά στο πλαίσιο της αιτήσεως αναιρέσεως — Απαράδεκτο

   (Άρθρο 256 § 1 ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 58, εδ. 1)

5. Αναίρεση — Υπόμνημα αντικρούσεως — Τυπικά στοιχεία — Αιτητικό — Αίτημα τροποποιήσεως διαπιστώσεως στην οποία προέβη το Γενικό Δικαστήριο — Απαράδεκτο

   (Άρθρο 256 § 1 ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 61· Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρα 116 § 1 και 113 § 1)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 22)

2.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 23)

3.  Η γενικότητα του τίτλου ενός λόγου που προβάλλεται με το εισαγωγικό της δίκης δικόγραφο δεν μπορεί να καλύψει την προβολή, σε μεταγενέστερο στάδιο της δίκης, συγκεκριμένων επιχειρημάτων τα οποία δεν συνδέονται αρκούντως στενά με τα επιχειρήματα που προβλήθηκαν με το δικόγραφο αυτό.

   (βλ. σκέψεις 33, 34)

4.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 37-39)

5.  Κατά το άρθρο 116 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, όπως αυτός ίσχυε κατά τον χρόνο καταθέσεως του υπομνήματος αντικρούσεως στο πλαίσιο της κατ’ αναίρεση δίκης, τα αιτήματα του υπομνήματος αυτού έχουν ως αντικείμενο την απόρριψη της αιτήσεως αναιρέσεως ή την αναίρεση, ολική ή μερική, της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου ή την αποδοχή των αιτημάτων που υποβλήθηκαν πρωτοδίκως. Το άρθρο 113 του εν λόγω Κανονισμού Διαδικασίας επιβάλλει τις ίδιες απαιτήσεις όσον αφορά τα αιτήματα των αιτήσεων αναιρέσεως

   Ως εκ τούτου, πρέπει να απορρίπτεται ως απαράδεκτο αίτημα τα οποίο δεν έχει ως αντικείμενο την αναίρεση, έστω και μερική, της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, αλλά την τροποποίηση διαπιστώσεως στην οποία προέβη το Γενικό Δικαστήριο κατά την εξέταση λόγου ακυρώσεως ο οποίος προβλήθηκε ενώπιόν του.

   (βλ. σκέψεις 42-44)