Υπόθεση C-332/11

ProRail BV

κατά

Xpedys NV κ.λπ.

(αίτηση του Hof van Cassatie για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Κανονισμός (ΕΚ) 1206/2001 — Συνεργασία κατά τη διεξαγωγή αποδείξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις — Απευθείας διεξαγωγή αποδείξεων — Ορισμός πραγματογνώμονα — Καθήκοντα εκτελούμενα εν μέρει στο έδαφος του κράτους μέλους του αιτούντος δικαστηρίου και εν μέρει στο έδαφος άλλου κράτους μέλους»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 21ης Φεβρουαρίου 2013

1. Προδικαστικά ερωτήματα – Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου – Όρια – Αρμοδιότητα του εθνικού δικαστηρίου – Διαπίστωση και αξιολόγηση των πραγματικών περιστατικών της διαφοράς – Αναγκαιότητα προδικαστικού ερωτήματος και λυσιτέλεια των τεθέντων ζητημάτων – Εκτίμηση του εθνικού δικαστηρίου

   (Άρθρο 267 ΣΛΕΕ)

2. Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις – Διεξαγωγή αποδείξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις – Κανονισμός 1206/2001 – Πεδίο εφαρμογής – Διεξαγωγή αποδείξεων διαταχθείσα κατόπιν πρωτοβουλίας ενός των διαδίκων στο πλαίσιο διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων – Εμπίπτει

   (Κανονισμός 1206/2001 του Συμβουλίου, άρθρο 1 §§ 1 και 2)

3. Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις – Διεξαγωγή αποδείξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις – Κανονισμός 1206/2001 – Σκοπός

   (Κανονισμός 1206/2001 του Συμβουλίου, αιτιολογικές σκέψεις 2, 7, 8, 10 και 11)

4. Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις – Διεξαγωγή αποδείξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις – Κανονισμός 1206/2001 – Καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής – Απευθείας διενέργεια πραγματογνωμοσύνης εν μέρει στο έδαφος άλλου κράτους μέλους – Μη υποχρέωση του δικαστηρίου που διέταξε τη διεξαγωγή αποδείξεων να ακολουθήσει τη διαδικασία του κανονισμού – Όρια – Επηρεασμός της δημόσιας εξουσίας του κράτους μέλους στο οποίο πρέπει να διεξαχθούν αποδείξεις

   (Κανονισμός 1206/2001 του Συμβουλίου, άρθρα 1 § 1, στοιχείο βʹ, και 17)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 30, 33)

2.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 34, 35)

3.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 43-46)

4.  Τα άρθρα 1, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, και 17 του κανονισμού 1206/2001, για τη συνεργασία μεταξύ των δικαστηρίων των κρατών μελών κατά τη διεξαγωγή αποδείξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις, έχουν την έννοια ότι δικαστήριο κράτους μέλους το οποίο επιθυμεί τη διεξαγωγή στο έδαφος άλλου κράτους μέλους αποδείξεων από πραγματογνώμονα δεν οφείλει οπωσδήποτε να χρησιμοποιήσει τον προβλεπόμενο από τις διατάξεις αυτές τρόπο διεξαγωγής αποδείξεων για να μπορέσει να διατάξει τη διεξαγωγή αυτή.

   Πράγματι, σε ορισμένες περιστάσεις, είναι δυνατόν να αποδειχθεί πιο απλό, πιο αποτελεσματικό και πιο ταχύ, για το δικαστήριο που διατάσσει μια τέτοια πραγματογνωμοσύνη, να προβεί σε αυτή τη διεξαγωγή αποδείξεων χωρίς να χρησιμοποιήσει τον κανονισμό 1206/2001. Παρά ταύτα, ελλείψει συμφωνίας ή συμβάσεως μεταξύ των κρατών μελών υπό την έννοια του άρθρου 21, παράγραφος 2, του εν λόγω κανονισμού, ο τρόπος διεξαγωγής αποδείξεων που προβλέπεται από τα εν λόγω άρθρα 1, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, και 17 είναι ο μόνος που μπορεί να παράσχει στο δικαστήριο κράτους μέλους τη δυνατότητα να προβεί απευθείας σε πραγματογνωμοσύνη σε άλλο κράτος μέλος εφόσον είναι δυνατόν, υπό ορισμένες περιστάσεις, να επηρεάσει τη δημόσια εξουσία του κράτους μέλους στο οποίο αυτή πρέπει να διενεργηθεί, ιδίως όταν πρόκειται για πραγματογνωμοσύνη που διενεργείται σε τόπους που συνδέονται με την άσκηση της εξουσίας αυτής ή σε τόπους στους οποίους, βάσει του δικαίου του κράτους μέλους στο οποίο αυτή διενεργείται, η πρόσβαση ή άλλη επέμβαση απαγορεύονται ή επιτρέπονται μόνο σε εξουσιοδοτημένα πρόσωπα.

   (βλ. σκέψεις 45, 47, 48, 54 και διατακτ.)