Υπόθεση C-250/11

Lietuvos geležinkeliai AB

κατά

Vilniaus teritorinė muitinė,

Muitinės departamentas prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos

(αίτηση του Mokestinių ginčų komisija prie Lietuvos Respublikos vyriausybės για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Τελωνειακή ατέλεια και απαλλαγή από τον ΦΠΑ κατά την εισαγωγή αγαθών — Καύσιμα περιεχόμενα σε κανονικές δεξαμενές καυσίμων οδικών οχημάτων με κινητήρα — Έννοια του “οδικού οχήματος με κινητήρα” — Μηχανές έλξεως — Οδική μεταφορά και σιδηροδρομική μεταφορά — Αρχή της ίσης μεταχειρίσεως — Αρχή της ουδετερότητας»

Περίληψη της αποφάσεως

1. Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Ερμηνεία – Διατάξεις διατυπωμένες σε περισσότερες από μία γλώσσες – Κείμενα διατυπωμένα σε περισσότερες από μία γλώσσες – Λαμβάνεται υπόψη η όλη οικονομία και ο σκοπός της επίμαχης κανονιστικής ρυθμίσεως

2. Εναρμόνιση των φορολογικών νομοθεσιών – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας – Απαλλαγές προβλεπόμενες από την έκτη οδηγία – Στενή ερμηνεία

3. Τελωνειακή ένωση – Κοινό δασμολόγιο – Ατέλεια ως προς τους εισαγωγικούς δασμούς – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας – Απαλλαγή ορισμένων οριστικών εισαγωγών αγαθών – Καύσιμα και λιπαντικά στα οδικά οχήματα με κινητήρα – Πεδίο εφαρμογής – Επαγγελματικά αυτοκίνητα οχήματα – Έννοια – Μηχανές έλξεως – Δεν εμπίπτουν

   (Κανονισμοί του Συμβουλίου 918/83, άρθρο 112 § 1, στοιχείο αʹ, όπως έχει τροποποιηθεί από τον κανονισμό 1315/88, και 1186/2009, άρθρο 10 § 1, στοιχείο αʹ· οδηγίες του Συμβουλίου 83/181, άρθρο 82 § 1, στοιχείο αʹ, όπως έχει τροποποιηθεί από την οδηγία 88/331, και 2009/132, άρθρο 84 § 1, στοιχείο αʹ)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 34)

2.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 35)

3.  Τα άρθρα 112, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 918/83, για τη θέσπιση του κοινοτικού καθεστώτος τελωνειακών ατελειών, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 1315/88, 107, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 1186/2009, για τη θέσπιση του κοινοτικού καθεστώτος τελωνειακών ατελειών, 82, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της οδηγίας 83/181, για τον καθορισμό του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 14, παράγραφος 1, στοιχείο δʹ, της οδηγίας 77/388 όσον αφορά την απαλλαγή από τον φόρο προστιθέμενης αξίας της τελικής εισαγωγής ορισμένων αγαθών, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 88/331, και 84, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της οδηγίας 2009/132, για καθορισμό του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 143, στοιχεία βʹ και γʹ, της οδηγίας 2006/112 όσον αφορά την απαλλαγή από τον φόρο προστιθέμενης αξίας ορισμένων οριστικών εισαγωγών αγαθών, έχουν την έννοια ότι δεν ισχύουν ως προς τις μηχανές έλξεως.

   Όσον αφορά ενδεχόμενη διαφορετική μεταχείριση των σιδηροδρομικών και των οδικών μεταφορών, οι διάφοροι τρόποι μεταφοράς δεν είναι, εν γένει, εναλλάξιμοι και, ως εκ τούτου, δεν είναι συγκρίσιμη η κατάσταση στην οποία τελούν οι επιχειρήσεις στον τομέα δραστηριότητας εκάστου από αυτούς τους τρόπους μεταφοράς. Περαιτέρω, από απόψεως του σκοπού που επεδίωξε ο νομοθέτης της Ένωσης με την έκδοση των διατάξεων αυτών, ο οποίος συνίσταται, αφενός, να διευκολυνθεί η διέλευση από τους ιδιώτες των εξωτερικών συνόρων της Ένωσης και, αφετέρου, να απλουστευτούν οι τελωνειακοί και φορολογικοί έλεγχοι που οφείλουν να διενεργούν οι αρμόδιες αρχές, οι μηχανές έλξεως δεν τελούν σε κατάσταση παρόμοια με εκείνη στην οποία τελούν τα οδικά οχήματα. Συνεπώς, η αρχή της ίσης μεταχειρίσεως δεν επιτάσσει την ερμηνεία ότι οι οικείες διατάξεις εφαρμόζονται και στην περίπτωση των μηχανών έλξεως.

   (βλ. σκέψεις 36-37, 46-49 και διατακτ.)

Υπόθεση C-250/11

Lietuvos geležinkeliai AB

κατά

Vilniaus teritorinė muitinė,

Muitinės departamentas prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos

(αίτηση του Mokestinių ginčų komisija prie Lietuvos Respublikos vyriausybės για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Τελωνειακή ατέλεια και απαλλαγή από τον ΦΠΑ κατά την εισαγωγή αγαθών — Καύσιμα περιεχόμενα σε κανονικές δεξαμενές καυσίμων οδικών οχημάτων με κινητήρα — Έννοια του “οδικού οχήματος με κινητήρα” — Μηχανές έλξεως — Οδική μεταφορά και σιδηροδρομική μεταφορά — Αρχή της ίσης μεταχειρίσεως — Αρχή της ουδετερότητας»

Περίληψη της αποφάσεως

1. Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Ερμηνεία — Διατάξεις διατυπωμένες σε περισσότερες από μία γλώσσες — Κείμενα διατυπωμένα σε περισσότερες από μία γλώσσες — Λαμβάνεται υπόψη η όλη οικονομία και ο σκοπός της επίμαχης κανονιστικής ρυθμίσεως

2. Εναρμόνιση των φορολογικών νομοθεσιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας — Απαλλαγές προβλεπόμενες από την έκτη οδηγία — Στενή ερμηνεία

3. Τελωνειακή ένωση — Κοινό δασμολόγιο — Ατέλεια ως προς τους εισαγωγικούς δασμούς — Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας — Απαλλαγή ορισμένων οριστικών εισαγωγών αγαθών — Καύσιμα και λιπαντικά στα οδικά οχήματα με κινητήρα — Πεδίο εφαρμογής — Επαγγελματικά αυτοκίνητα οχήματα — Έννοια — Μηχανές έλξεως — Δεν εμπίπτουν

   (Κανονισμοί του Συμβουλίου 918/83, άρθρο 112 § 1, στοιχείο αʹ, όπως έχει τροποποιηθεί από τον κανονισμό 1315/88, και 1186/2009, άρθρο 10 § 1, στοιχείο αʹ· οδηγίες του Συμβουλίου 83/181, άρθρο 82 § 1, στοιχείο αʹ, όπως έχει τροποποιηθεί από την οδηγία 88/331, και 2009/132, άρθρο 84 § 1, στοιχείο αʹ)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 34)

2.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψη 35)

3.  Τα άρθρα 112, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 918/83, για τη θέσπιση του κοινοτικού καθεστώτος τελωνειακών ατελειών, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 1315/88, 107, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 1186/2009, για τη θέσπιση του κοινοτικού καθεστώτος τελωνειακών ατελειών, 82, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της οδηγίας 83/181, για τον καθορισμό του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 14, παράγραφος 1, στοιχείο δʹ, της οδηγίας 77/388 όσον αφορά την απαλλαγή από τον φόρο προστιθέμενης αξίας της τελικής εισαγωγής ορισμένων αγαθών, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 88/331, και 84, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της οδηγίας 2009/132, για καθορισμό του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 143, στοιχεία βʹ και γʹ, της οδηγίας 2006/112 όσον αφορά την απαλλαγή από τον φόρο προστιθέμενης αξίας ορισμένων οριστικών εισαγωγών αγαθών, έχουν την έννοια ότι δεν ισχύουν ως προς τις μηχανές έλξεως.

   Όσον αφορά ενδεχόμενη διαφορετική μεταχείριση των σιδηροδρομικών και των οδικών μεταφορών, οι διάφοροι τρόποι μεταφοράς δεν είναι, εν γένει, εναλλάξιμοι και, ως εκ τούτου, δεν είναι συγκρίσιμη η κατάσταση στην οποία τελούν οι επιχειρήσεις στον τομέα δραστηριότητας εκάστου από αυτούς τους τρόπους μεταφοράς. Περαιτέρω, από απόψεως του σκοπού που επεδίωξε ο νομοθέτης της Ένωσης με την έκδοση των διατάξεων αυτών, ο οποίος συνίσταται, αφενός, να διευκολυνθεί η διέλευση από τους ιδιώτες των εξωτερικών συνόρων της Ένωσης και, αφετέρου, να απλουστευτούν οι τελωνειακοί και φορολογικοί έλεγχοι που οφείλουν να διενεργούν οι αρμόδιες αρχές, οι μηχανές έλξεως δεν τελούν σε κατάσταση παρόμοια με εκείνη στην οποία τελούν τα οδικά οχήματα. Συνεπώς, η αρχή της ίσης μεταχειρίσεως δεν επιτάσσει την ερμηνεία ότι οι οικείες διατάξεις εφαρμόζονται και στην περίπτωση των μηχανών έλξεως.

   (βλ. σκέψεις 36-37, 46-49 και διατακτ.)