Υπόθεση C-364/10

Ουγγαρία

κατά

Σλοβακικής Δημοκρατίας

«Παράβαση κράτους μέλους — Άρθρο 259 ΣΛΕΕ — Ιθαγένεια της Ένωσης — Άρθρο 21 ΣΛΕΕ — Οδηγία 2004/38/ΕΚ — Δικαίωμα κυκλοφορίας στο έδαφος των κρατών μελών — Πρόεδρος της Ουγγαρίας — Απαγόρευση εισόδου στην επικράτεια της Δημοκρατίας της Σλοβακίας — Διπλωματικές σχέσεις μεταξύ κρατών μελών»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 16ης Οκτωβρίου 2012

1. Προσφυγή λόγω παραβάσεως – Προσφυγή ασκηθείσα από κράτος μέλος – Ένσταση αναρμοδιότητας στηριζόμενη στην προβαλλόμενη μη εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης – Απόρριψη – Ζήτημα που εμπίπτει στην αρμοδιότητα του δικαστή της Ένωσης

   (Άρθρο 259 ΣΛΕΕ)

2. Ιθαγένεια της Ένωσης – Δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και ελεύθερης διαμονής στο έδαφος των κρατών μελών – Πρόσωπο που φέρει το αξίωμα του αρχηγού κράτους – Ιδιαίτερο καθεστώς διεπόμενο από τους κανόνες του διεθνούς δικαίου – Περιορισμός του δικαιώματος κυκλοφορίας στηριζόμενος στους κανόνες αυτούς – Επιτρέπεται

   (Άρθρο 21 ΣΛΕΕ· οδηγία 2004/38 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου)

3. Προσφυγή λόγω παραβάσεως – Κατάχρηση δικαιώματος στην οποία φέρεται ότι υπέπεσε κράτος μέλος – Αποδεικτικά στοιχεία – Στοιχεία που πρέπει να αφορούν τόσο τις αντικειμενικές συνθήκες όσο και τη βούληση επιτεύξεως πλεονεκτήματος

   (Άρθρο 259 ΣΛΕΕ)

4. Προσφυγή λόγω παραβάσεως – Προσφυγή ασκηθείσα από κράτος μέλος – Αιτίαση αφορώσα το ενδεχόμενο μελλοντικής παραβιάσεως του δικαίου της Ένωσης – Αιτίαση με την οποία ζητείται η ερμηνεία του δικαίου της Ένωσης – Απαράδεκτο

   (Άρθρο 259 ΣΛΕΕ)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 24-26)

2.  Ένας αρχηγός κράτους ο οποίος έχει την υπηκοότητα κράτους μέλους έχει αναμφισβήτητα την ιδιότητα του πολίτη της Ένωσης, η οποία, σύμφωνα με το άρθρο 21 ΣΛΕΕ, του παρέχει το θεμελιώδες και ατομικό δικαίωμα να κυκλοφορεί και να διαμένει ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, με την επιφύλαξη των περιορισμών και των όρων που ορίζονται στις Συνθήκες και των μέτρων που θεσπίζονται για την εφαρμογή τους.

   Οι περιορισμοί αυτοί είναι δυνατόν επίσης να στηρίζονται στους σχετικούς κανόνες του διεθνούς δικαίου, το οποίο αποτελεί μέρος της έννομης τάξεως της Ένωσης.

   Συνεπώς, στο μέτρο που, βάσει των εθιμικών κανόνων του γενικού διεθνούς δικαίου και των πολυμερών διεθνών συμβάσεων, ο αρχηγός κράτους απολαύει, στις διεθνείς σχέσεις, ειδικού καθεστώτος το οποίο συνεπάγεται, μεταξύ άλλων, προνόμια και ασυλίες, αυτή η ιδιαιτερότητα είναι ικανή να διακρίνει κάθε πρόσωπο που τυγχάνει του καθεστώτος αυτού από όλους τους λοιπούς πολίτες της Ένωσης, οπότε η πρόσβαση του προσώπου αυτού στο έδαφος άλλου κράτους μέλους δεν εξαρτάται από τις ίδιες προϋποθέσεις με τις εφαρμοστέες στους άλλους πολίτες.

   Συνεπώς, η ιδιαιτερότητα του καθεστώτος του αρχηγού κράτους είναι δυνατό να δικαιολογήσει έναν περιορισμό, βάσει του διεθνούς δικαίου, της ασκήσεως του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας που του παρέχει το άρθρο 21 ΣΛΕΕ.

   (βλ. σκέψεις 42-44, 46, 50, 51)

3.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 57, 58)

4.  Η διαδικασία του άρθρου 259 ΣΛΕΕ σκοπεί στο να διαπιστωθεί, προκειμένου να παύσει, η συμπεριφορά κράτους μέλους που συνιστά παραβίαση του δικαίου της Ένωσης.

   Ως εκ τούτου, δεδομένου ότι σκοπός της Συνθήκης είναι να καταλήξει στην αποτελεσματική εξάλειψη των παραβάσεων των κρατών μελών και των συνεπειών τους, μια προσφυγή βάσει του άρθρου 259 ΣΛΕΕ αφορώσα μέλλουσες και ενδεχόμενες παραβάσεις ή περιοριζόμενη σε αίτημα ερμηνείας του δικαίου της Ένωσης είναι απαράδεκτη.

   (βλ. σκέψεις 67, 68)

Υπόθεση C-364/10

Ουγγαρία

κατά

Σλοβακικής Δημοκρατίας

«Παράβαση κράτους μέλους — Άρθρο 259 ΣΛΕΕ — Ιθαγένεια της Ένωσης — Άρθρο 21 ΣΛΕΕ — Οδηγία 2004/38/ΕΚ — Δικαίωμα κυκλοφορίας στο έδαφος των κρατών μελών — Πρόεδρος της Ουγγαρίας — Απαγόρευση εισόδου στην επικράτεια της Δημοκρατίας της Σλοβακίας — Διπλωματικές σχέσεις μεταξύ κρατών μελών»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 16ης Οκτωβρίου 2012

1. Προσφυγή λόγω παραβάσεως — Προσφυγή ασκηθείσα από κράτος μέλος — Ένσταση αναρμοδιότητας στηριζόμενη στην προβαλλόμενη μη εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης — Απόρριψη — Ζήτημα που εμπίπτει στην αρμοδιότητα του δικαστή της Ένωσης

   (Άρθρο 259 ΣΛΕΕ)

2. Ιθαγένεια της Ένωσης — Δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και ελεύθερης διαμονής στο έδαφος των κρατών μελών — Πρόσωπο που φέρει το αξίωμα του αρχηγού κράτους — Ιδιαίτερο καθεστώς διεπόμενο από τους κανόνες του διεθνούς δικαίου — Περιορισμός του δικαιώματος κυκλοφορίας στηριζόμενος στους κανόνες αυτούς — Επιτρέπεται

   (Άρθρο 21 ΣΛΕΕ· οδηγία 2004/38 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου)

3. Προσφυγή λόγω παραβάσεως — Κατάχρηση δικαιώματος στην οποία φέρεται ότι υπέπεσε κράτος μέλος — Αποδεικτικά στοιχεία — Στοιχεία που πρέπει να αφορούν τόσο τις αντικειμενικές συνθήκες όσο και τη βούληση επιτεύξεως πλεονεκτήματος

   (Άρθρο 259 ΣΛΕΕ)

4. Προσφυγή λόγω παραβάσεως — Προσφυγή ασκηθείσα από κράτος μέλος — Αιτίαση αφορώσα το ενδεχόμενο μελλοντικής παραβιάσεως του δικαίου της Ένωσης — Αιτίαση με την οποία ζητείται η ερμηνεία του δικαίου της Ένωσης — Απαράδεκτο

   (Άρθρο 259 ΣΛΕΕ)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 24-26)

2.  Ένας αρχηγός κράτους ο οποίος έχει την υπηκοότητα κράτους μέλους έχει αναμφισβήτητα την ιδιότητα του πολίτη της Ένωσης, η οποία, σύμφωνα με το άρθρο 21 ΣΛΕΕ, του παρέχει το θεμελιώδες και ατομικό δικαίωμα να κυκλοφορεί και να διαμένει ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, με την επιφύλαξη των περιορισμών και των όρων που ορίζονται στις Συνθήκες και των μέτρων που θεσπίζονται για την εφαρμογή τους.

   Οι περιορισμοί αυτοί είναι δυνατόν επίσης να στηρίζονται στους σχετικούς κανόνες του διεθνούς δικαίου, το οποίο αποτελεί μέρος της έννομης τάξεως της Ένωσης.

   Συνεπώς, στο μέτρο που, βάσει των εθιμικών κανόνων του γενικού διεθνούς δικαίου και των πολυμερών διεθνών συμβάσεων, ο αρχηγός κράτους απολαύει, στις διεθνείς σχέσεις, ειδικού καθεστώτος το οποίο συνεπάγεται, μεταξύ άλλων, προνόμια και ασυλίες, αυτή η ιδιαιτερότητα είναι ικανή να διακρίνει κάθε πρόσωπο που τυγχάνει του καθεστώτος αυτού από όλους τους λοιπούς πολίτες της Ένωσης, οπότε η πρόσβαση του προσώπου αυτού στο έδαφος άλλου κράτους μέλους δεν εξαρτάται από τις ίδιες προϋποθέσεις με τις εφαρμοστέες στους άλλους πολίτες.

   Συνεπώς, η ιδιαιτερότητα του καθεστώτος του αρχηγού κράτους είναι δυνατό να δικαιολογήσει έναν περιορισμό, βάσει του διεθνούς δικαίου, της ασκήσεως του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας που του παρέχει το άρθρο 21 ΣΛΕΕ.

   (βλ. σκέψεις 42-44, 46, 50, 51)

3.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 57, 58)

4.  Η διαδικασία του άρθρου 259 ΣΛΕΕ σκοπεί στο να διαπιστωθεί, προκειμένου να παύσει, η συμπεριφορά κράτους μέλους που συνιστά παραβίαση του δικαίου της Ένωσης.

   Ως εκ τούτου, δεδομένου ότι σκοπός της Συνθήκης είναι να καταλήξει στην αποτελεσματική εξάλειψη των παραβάσεων των κρατών μελών και των συνεπειών τους, μια προσφυγή βάσει του άρθρου 259 ΣΛΕΕ αφορώσα μέλλουσες και ενδεχόμενες παραβάσεις ή περιοριζόμενη σε αίτημα ερμηνείας του δικαίου της Ένωσης είναι απαράδεκτη.

   (βλ. σκέψεις 67, 68)