Υπόθεση C-39/10

Ευρωπαϊκή Επιτροπή

κατά

Δημοκρατίας της Εσθονίας

«Παράβαση κράτους μέλους — Ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων — Φόρος εισοδήματος — Έκπτωση φόρου — Συντάξεις γήρατος — Συνέπειες στις συντάξεις χαμηλού ύψους — Διάκριση μεταξύ φορολογουμένων κατοίκων ημεδαπής και κατοίκων αλλοδαπής»

Περίληψη της αποφάσεως

1. Διαδικασία – Εισαγωγικό δικόγραφο – Τυπικά στοιχεία – Προσδιορισμός του αντικειμένου της διαφοράς – Συνοπτική έκθεση των προβαλλόμενων ισχυρισμών – Διατύπωση των αιτημάτων του προσφεύγοντος κατά τρόπο μη διφορούμενο

   (Άρθρο 258 ΣΛΕΕ· Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 38 § 1, στοιχείο γʹ)

2. Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων – Εργαζόμενοι – Ίση μεταχείριση – Φόρος εισοδήματος – Εθνική ρύθμιση αποκλείουσα τους συνταξιούχους κατοίκους αλλοδαπής, οι οποίοι δεν φορολογούνται στο κράτος μέλος της κατοικίας τους, λαμβανομένου υπόψη του χαμηλού ποσού των συντάξεών τους, από το πλεονέκτημα των φοροαπαλλαγών – Δεν επιτρέπεται

   (Άρθρο 45 ΣΛΕΕ· Συμφωνία ΕΟΧ, άρθρο 28)

1.  Από το άρθρο 38, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, του Κανονισμού Διαδικασίας και τη σχετική με τη διάταξη αυτή νομολογία του Δικαστηρίου προκύπτει ότι σε κάθε εισαγωγικό της δίκης έγγραφο πρέπει να διευκρινίζεται σαφώς και επακριβώς το αντικείμενο της διαφοράς καθώς και η συνοπτική έκθεση των προβαλλόμενων επιχειρημάτων ώστε ο καθού να δύναται να προετοιμάσει την άμυνά του και το Δικαστήριο να ασκήσει τον έλεγχό του. Ως εκ τούτου, τα ουσιώδη πραγματικά και νομικά στοιχεία επί των οποίων στηρίζεται προσφυγή πρέπει να προκύπτουν κατά τρόπο εύλογο και κατανοητό από το ίδιο το κείμενο του δικογράφου της προσφυγής, τα δε αιτήματα που περιλαμβάνει το δικόγραφο αυτό πρέπει να είναι διατυπωμένα κατά τρόπο μη διφορούμενο, ούτως ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος είτε να αποφανθεί το Δικαστήριο ultra petita είτε να παραλείψει να αποφανθεί επί κάποιας αιτιάσεως.

   Συναφώς, στο πλαίσιο προσφυγής ασκηθείσας δυνάμει του άρθρου 258 ΣΛΕΕ, οι αιτιάσεις πρέπει να εκτίθενται στην προσφυγή κατά τρόπο συνεπή και ακριβή, έτσι ώστε να παρέχουν στο κράτος μέλος και στο Δικαστήριο τη δυνατότητα να αντιληφθούν επακριβώς τη σημασία της προσαπτόμενης παραβάσεως του δικαίου της Ένωσης, στοιχείο που συνιστά απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου το μεν εν λόγω κράτος να μπορέσει να προβάλει λυσιτελώς τους αμυντικούς ισχυρισμούς του, το δε Δικαστήριο να διαπιστώσει την ύπαρξη της προβαλλομένης παραβάσεως.

   (βλ. σκέψεις 24, 26)

2.  Αθετεί τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 45 ΣΛΕΕ και 28 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο κράτος μέλος το οποίο αποκλείει τους συνταξιούχους κατοίκους αλλοδαπής από το πλεονέκτημα των φοροαπαλλαγών του νόμου περί φορολογίας εισοδήματος του κράτους μέλους αυτού όταν, λαμβανομένου υπόψη του χαμηλού ύψους των συντάξεών τους, δυνάμει της φορολογικής νομοθεσίας του κράτους μέλους κατοικίας, δεν φορολογούνται στο κράτος αυτό.

   Συγκεκριμένα, εθνική ρύθμιση η οποία δεν λαμβάνει υπόψη την προσωπική και οικογενειακή κατάσταση των οικείων φορολογουμένων δύναται να θίξει τα πρόσωπα τα οποία έκαναν χρήση των διευκολύνσεων που παρέχουν οι κανόνες περί της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων και αποβαίνει, στη συνέχεια, ασύμβατη με τις απαιτήσεις των Συνθηκών όπως προκύπτουν από το άρθρο 45 ΣΛΕΕ.

   (βλ. σκέψεις 58, 68 και διατακτ.)

Υπόθεση C-39/10

Ευρωπαϊκή Επιτροπή

κατά

Δημοκρατίας της Εσθονίας

«Παράβαση κράτους μέλους — Ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων — Φόρος εισοδήματος — Έκπτωση φόρου — Συντάξεις γήρατος — Συνέπειες στις συντάξεις χαμηλού ύψους — Διάκριση μεταξύ φορολογουμένων κατοίκων ημεδαπής και κατοίκων αλλοδαπής»

Περίληψη της αποφάσεως

1. Διαδικασία — Εισαγωγικό δικόγραφο — Τυπικά στοιχεία — Προσδιορισμός του αντικειμένου της διαφοράς — Συνοπτική έκθεση των προβαλλόμενων ισχυρισμών — Διατύπωση των αιτημάτων του προσφεύγοντος κατά τρόπο μη διφορούμενο

   (Άρθρο 258 ΣΛΕΕ· Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 38 § 1, στοιχείο γʹ)

2. Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων — Εργαζόμενοι — Ίση μεταχείριση — Φόρος εισοδήματος — Εθνική ρύθμιση αποκλείουσα τους συνταξιούχους κατοίκους αλλοδαπής, οι οποίοι δεν φορολογούνται στο κράτος μέλος της κατοικίας τους, λαμβανομένου υπόψη του χαμηλού ποσού των συντάξεών τους, από το πλεονέκτημα των φοροαπαλλαγών — Δεν επιτρέπεται

   (Άρθρο 45 ΣΛΕΕ· Συμφωνία ΕΟΧ, άρθρο 28)

1.  Από το άρθρο 38, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, του Κανονισμού Διαδικασίας και τη σχετική με τη διάταξη αυτή νομολογία του Δικαστηρίου προκύπτει ότι σε κάθε εισαγωγικό της δίκης έγγραφο πρέπει να διευκρινίζεται σαφώς και επακριβώς το αντικείμενο της διαφοράς καθώς και η συνοπτική έκθεση των προβαλλόμενων επιχειρημάτων ώστε ο καθού να δύναται να προετοιμάσει την άμυνά του και το Δικαστήριο να ασκήσει τον έλεγχό του. Ως εκ τούτου, τα ουσιώδη πραγματικά και νομικά στοιχεία επί των οποίων στηρίζεται προσφυγή πρέπει να προκύπτουν κατά τρόπο εύλογο και κατανοητό από το ίδιο το κείμενο του δικογράφου της προσφυγής, τα δε αιτήματα που περιλαμβάνει το δικόγραφο αυτό πρέπει να είναι διατυπωμένα κατά τρόπο μη διφορούμενο, ούτως ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος είτε να αποφανθεί το Δικαστήριο ultra petita είτε να παραλείψει να αποφανθεί επί κάποιας αιτιάσεως.

   Συναφώς, στο πλαίσιο προσφυγής ασκηθείσας δυνάμει του άρθρου 258 ΣΛΕΕ, οι αιτιάσεις πρέπει να εκτίθενται στην προσφυγή κατά τρόπο συνεπή και ακριβή, έτσι ώστε να παρέχουν στο κράτος μέλος και στο Δικαστήριο τη δυνατότητα να αντιληφθούν επακριβώς τη σημασία της προσαπτόμενης παραβάσεως του δικαίου της Ένωσης, στοιχείο που συνιστά απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου το μεν εν λόγω κράτος να μπορέσει να προβάλει λυσιτελώς τους αμυντικούς ισχυρισμούς του, το δε Δικαστήριο να διαπιστώσει την ύπαρξη της προβαλλομένης παραβάσεως.

   (βλ. σκέψεις 24, 26)

2.  Αθετεί τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 45 ΣΛΕΕ και 28 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο κράτος μέλος το οποίο αποκλείει τους συνταξιούχους κατοίκους αλλοδαπής από το πλεονέκτημα των φοροαπαλλαγών του νόμου περί φορολογίας εισοδήματος του κράτους μέλους αυτού όταν, λαμβανομένου υπόψη του χαμηλού ύψους των συντάξεών τους, δυνάμει της φορολογικής νομοθεσίας του κράτους μέλους κατοικίας, δεν φορολογούνται στο κράτος αυτό.

   Συγκεκριμένα, εθνική ρύθμιση η οποία δεν λαμβάνει υπόψη την προσωπική και οικογενειακή κατάσταση των οικείων φορολογουμένων δύναται να θίξει τα πρόσωπα τα οποία έκαναν χρήση των διευκολύνσεων που παρέχουν οι κανόνες περί της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων και αποβαίνει, στη συνέχεια, ασύμβατη με τις απαιτήσεις των Συνθηκών όπως προκύπτουν από το άρθρο 45 ΣΛΕΕ.

   (βλ. σκέψεις 58, 68 και διατακτ.)