This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62009CJ0070
Περίληψη της αποφάσεως
Περίληψη της αποφάσεως
1. Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών – Υπηρεσίες – Έννοια
2. Διεθνείς συμφωνίες – Συμφωνία ΕΚ-Ελβετίας για την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων – Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών
(Συμφωνία ΕΚ-Ελβετίας για την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων, άρθρα 1, 2 και 15 και παραρτήματα Ι, ΙΙ και ΙΙΙ)
1. Εφόσον μια συμβατική υποχρέωση συνίσταται στη θέση στη διάθεση των συμβαλλομένων μερών, έναντι αμοιβής και υπό ορισμένους όρους, εδαφικής εκτάσεως κειμένης εντός κράτους μέλους προκειμένου να ασκούν εκεί θηρευτική δραστηριότητα, η σύμβαση μισθώσεως αφορά παροχή υπηρεσιών. Η σύμβαση εμφανίζει, εξάλλου, διασυνοριακό χαρακτήρα όταν οι μισθωτές είναι Ελβετοί υπήκοοι. Οι μισθωτές αυτοί πρέπει να θεωρούνται ως αποδέκτες υπηρεσίας, η οποία συνίσταται στην παραχώρηση της απόλαυσης, έναντι αμοιβής, θηρευτικού δικαιώματος, περιορισμένου χρονικώς, στην εν λόγω εδαφική έκταση.
(βλ. σκέψεις 31-33)
2. Οι διατάξεις της Συμφωνίας μεταξύ, αφενός, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της και, αφετέρου, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας για την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων δεν εμποδίζουν να επιφυλάσσεται σε υπήκοο ενός των συμβαλλομένων μερών, στο έδαφος του άλλου συμβαλλομένου μέρους, υπό την ιδιότητά του ως αποδέκτη υπηρεσιών, μεταχείριση διαφορετική από αυτή που επιφυλάσσεται στα πρόσωπα που έχουν την κύρια κατοικία τους στο εν λόγω έδαφος, στους πολίτες της Ενώσεως καθώς και στα πρόσωπα που εξομοιώνονται προς αυτούς δυνάμει του δικαίου της Ενώσεως, όσον αφορά την επιβολή φόρου οφειλομένου για παροχή υπηρεσιών, όπως η διάθεση θηρευτικού δικαιώματος.
Πράγματι, το άρθρο 2 της Συμφωνίας αναφέρεται μεν στην αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων, απαγορεύει όμως κατά τρόπο γενικό και απόλυτο όχι κάθε διάκριση εις βάρος των υπηκόων ενός των συμβαλλομένων μερών οι οποίοι διαμένουν στο έδαφος του άλλου συμβαλλόμενου μέρους, αλλά μόνον τις διακρίσεις λόγω ιθαγενείας και μόνο στο μέτρο που η κατάσταση των υπηκόων αυτών εμπίπτει στο καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής των διατάξεων των παραρτημάτων Ι έως ΙΙΙ της Συμφωνίας. Η Συμφωνία και τα παραρτήματά της δεν περιέχουν κανένα ειδικό κανόνα που να υπάγει τους αποδέκτες υπηρεσιών στην αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων στο πλαίσιο της εφαρμογής φορολογικών ρυθμίσεων σχετικών με εμπορικές πράξεις έχουσες ως αντικείμενο παροχή υπηρεσιών. Εξάλλου, δεδομένου ότι η Ελβετική Συνομοσπονδία δεν προσχώρησε στην εσωτερική αγορά της Κοινότητας, η οποία σκοπεί στην άρση όλων των εμποδίων για τη δημιουργία χώρου απολύτως ελεύθερης κυκλοφορίας, ανάλογου με αυτόν μιας εθνικής αγοράς, ο οποίος συνεπάγεται, μεταξύ άλλων, την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών και την ελευθερία εγκαταστάσεως, η ερμηνεία που έχει δοθεί στις διατάξεις του δικαίου της Ενώσεως που αφορούν την εσωτερική αυτή αγορά δεν μπορεί να ακολουθείται άνευ ετέρου για την ερμηνεία της Συμφωνίας, εκτός αν υφίστανται ρητές προς τούτο διατάξεις της ίδιας της Συμφωνίας.
(βλ. σκέψεις 39-43 και διατακτ.)