Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1. Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις – Διεθνής δικαιοδοσία και εκτέλεση των αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις – Κανονισμός 44/2001 – Σχέσεις με συμβάσεις σχετικές με ειδικά θέματα – Σύμβαση περί του συμβολαίου για τη διεθνή οδική μεταφορά εμπορευμάτων

(Κανονισμός 44/2001 του Συμβουλίου, 6η, 11η, 12η και 15η έως 17η αιτιολογικές σκέψεις και άρθρο 71)

2. Προδικαστικά ερωτήματα – Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου – Όρια – Διεθνής σύμβαση η οποία δεν δεσμεύει την Κοινότητα – Σύμβαση περί του συμβολαίου για τη διεθνή οδική μεταφορά εμπορευμάτων

(Άρθρο 267 ΣΛΕΕ· κανονισμός 44/2001 του Συμβουλίου, άρθρο 71)

Περίληψη

1. Το άρθρο 71 του κανονισμού 44/2001, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, έχει την έννοια ότι οι κανόνες περί της διεθνούς δικαιοδοσίας, της αναγνωρίσεως και της εκτελέσεως αποφάσεων που προβλέπονται σε σχετική με ειδικά θέματα σύμβαση, όπως είναι ο κανόνας περί εκκρεμοδικίας που προβλέπεται στο άρθρο 31, παράγραφος 2, της συμβάσεως περί του συμβολαίου για τη διεθνή οδική μεταφορά εμπορευμάτων (CMR), που υπογράφηκε στη Γενεύη στις 19 Μαΐου 1956, όπως τροποποιήθηκε με το πρωτόκολλο που υπογράφηκε στη Γενεύη στις 5 Ιουλίου 1978, και ο σχετικός με την εκτελεστότητα κανόνας που προβλέπεται στο άρθρο 31, παράγραφος 3, της συμβάσεως αυτής, εφαρμόζονται, υπό την προϋπόθεση ότι, αφενός, εμφανίζουν υψηλό βαθμό προβλεψιμότητας, διευκολύνουν την ορθή απονομή της δικαιοσύνης και καθιστούν δυνατή την ελαχιστοποίηση του κινδύνου παράλληλης εκδικάσεως μιας υποθέσεως, και, αφετέρου, διασφαλίζουν, υπό συνθήκες τουλάχιστον εξίσου ευνοϊκές με αυτές που προβλέπει ο εν λόγω κανονισμός, την ελεύθερη κυκλοφορία των αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις και την αμοιβαία εμπιστοσύνη στην απονομή της δικαιοσύνης εντός της Ενώσεως (favor executionis).

Συγκεκριμένα, καίτοι το άρθρο 71 του κανονισμού 44/2001 αποβλέπει στην τήρηση των κανόνων που θεσπίστηκαν με ειδική συμφωνία λαμβανομένων υπόψη των ιδιαιτεροτήτων κάποιου ειδικού θέματος, εντούτοις η εφαρμογή των κανόνων αυτών δεν μπορεί να θίξει τις προαναφερθείσες αρχές στις οποίες στηρίζεται η δικαστική συνεργασία σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις εντός της Ενώσεως και των οποίων η τήρηση είναι αναγκαία για την καλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, η οποία αποτελεί, τη ratio του εν λόγω κανονισμού 44/2001. Το άρθρο 71 του κανονισμού αυτού δεν μπορεί, πράγματι, να έχει περιεχόμενο που να έρχεται σε σύγκρουση με τις αρχές στις οποίες στηρίζεται η νομοθεσία της οποίας αποτελεί μέρος. Επομένως, σε τομέα που καλύπτεται από τον εν λόγω κανονισμό, όπως είναι η οδική μεταφορά εμπορευμάτων, η εφαρμογή των διατάξεων σε μια ειδική συμφωνία, όπως η CMR, μπορεί να οδηγεί σε αποτελέσματα τα οποία είναι λιγότερα ευνοϊκά για την υλοποίηση της καλής λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς απ’ ό,τι αυτά στα οποία καταλήγουν οι διατάξεις του εν λόγω κανονισμού.

(βλ. σκέψεις 48-51, 56, διατακτ. 1)

2. Το Δικαστήριο δεν είναι αρμόδιο να ερμηνεύσει το άρθρο 31 της συμβάσεως περί του συμβολαίου για τη διεθνή οδική μεταφορά εμπορευμάτων, που υπογράφηκε στη Γενεύη στις 19 Μαΐου 1956, όπως τροποποιήθηκε με το πρωτόκολλο που υπογράφηκε στη Γενεύη στις 5 Ιουλίου 1978. Συγκεκριμένα, το Δικαστήριο είναι αρμόδιο να ερμηνεύει διεθνή σύμβαση η οποία δεν συνήφθη από την Ένωση μόνον οσάκις και στο μέτρο που η Ένωση ανέλαβε τις αρμοδιότητες που ασκούσαν προηγουμένως τα κράτη μέλη στον τομέα εφαρμογής της διεθνούς αυτής συμβάσεως και εφόσον, κατά συνέπεια, οι διατάξεις της εν λόγω συμβάσεως έχουν ως αποτέλεσμα να δεσμεύουν την Ένωση. Ωστόσο, δεν μπορεί να υποστηριχθεί ότι οι κανόνες για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων που προβλέπει η CMR δεσμεύουν την Ένωση. Τουναντίον, από την ερμηνεία του άρθρου 71 του κανονισμού 44/2001, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, προκύπτει ότι των κανόνων αυτών μπορεί να γίνει εφαρμογή εντός της Ενώσεως μόνον εφόσον τηρούνται οι αρχές στις οποίες στηρίζεται ο εν λόγω κανονισμός.

(βλ. σκέψεις 62-63, διατακτ. 2)