Υπόθεση T-206/07

Foshan Shunde Yongjian Housewares & Hardware Co. Ltd

κατά

Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

«Ντάμπινγκ — Εισαγωγές σανίδων σιδερώματος καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και Ουκρανίας — Καθεστώς επιχειρήσεως ασκούσας τις δραστηριότητές της σε οικονομία αγοράς — Δικαιώματα άμυνας — Άρθρο 2, παράγραφος 7, στοιχείο γ', και άρθρο 20, παράγραφος 5, του κανονισμού (EK) 384/96»

Απόφαση του Πρωτοδικείου (έκτο τμήμα) της 29ης Ιανουαρίου 2008   II - 5

Περίληψη της αποφάσεως

1. Κοινή εμπορική πολιτική – Άμυνα κατά των πρακτικών ντάμπινγκ – Περιθώριο ντάμπινγκ

   (Κανονισμός 384/96 του Συμβουλίου, άρθρο 2 § 7, στοιχείο γ')

2. Πράξεις των οργάνων – Αιτιολόγηση – Υποχρέωση – Περιεχόμενο

   (Άρθρο 253 ΕΚ)

3. Κοινή εμπορική πολιτική – Άμυνα κατά των πρακτικών ντάμπινγκ – Διαδικασία αντιντάμπινγκ – Βλαπτική πράξη

   (Κανονισμός 384/96 του Συμβουλίου, άρθρο 20 § 4)

4. Κοινή εμπορική πολιτική – Άμυνα κατά των πρακτικών ντάμπινγκ – Διαδικασία αντιντάμπινγκ – Δικαιώματα άμυνας

   (Κανονισμός 384/96 του Συμβουλίου, άρθρο 20 §§ 4 και 5)

1.  Καθόσον ως αιτιολογία για την περιλαμβανόμενη στον προσωρινό κανονισμό άρνηση τροποποιήσεως του αρχικού προσδιορισμού του καθεστώτος επιχειρήσεως ασκούσας τις δραστηριότητές της σε οικονομία αγοράς δεν προβάλλεται το ότι το άρθρο 2, παράγραφος 7, στοιχείο γ', τελευταία περίοδος, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ 384/96 εμποδίζει την επανεκτίμηση παλαιών πραγματικών περιστατικών, αλλά η μη συμφωνία της λογιστικής της ενδιαφερομένης επιχειρήσεως προς τα διεθνή λογιστικά πρότυπα και η έλλειψη νέων στοιχείων ικανών να επηρεάσουν την εκτίμηση αυτή, η ως άνω άρνηση οφείλεται σε εφαρμογή των συγκεκριμένων κριτηρίων του άρθρου 2, παράγραφος 7, στοιχείο γ’, πρώτο εδάφιο, δεύτερη περίπτωση, του κανονισμού αυτού.

   (βλ. σκέψεις 44-50)

2.  Δυνάμει της υποχρεώσεως που προβλέπει το άρθρο 253 ΕΚ, η τελική πράξη που εκδίδεται μετά την ολοκλήρωση μιας διοικητικής διαδικασίας πρέπει να περιλαμβάνει αιτιολογία μόνο σε σχέση με το σύνολο των πραγματικών και νομικών στοιχείων που έχουν σημασία για την εκτίμηση στην οποία προβαίνει η πράξη αυτή. Η υποχρέωση αιτιολογήσεως δεν έχει ως αντικείμενο να εξηγεί την εξέλιξη της θέσεως του οικείου κοινοτικού οργάνου κατά τη διάρκεια της διοικητικής διαδικασίας και, επομένως, δεν προορίζεται προς δικαιολόγηση της ενδεχόμενης αποκλίσεως της λύσεως που επελέγη με την τελική πράξη σε σχέση με μια προσωρινή θέση περιλαμβανόμενη στα έγγραφα τα οποία είχαν γνωστοποιηθεί στους ενδιαφερομένους κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής για να τους δοθεί η δυνατότητα να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους. Επομένως, το οικείο κοινοτικό όργανο δεν υποχρεούται ούτε να εξηγήσει γιατί ήταν ενδεχομένως αβάσιμη μια άποψη την οποία αυτό είχε σε κάποιο στάδιο της διοικητικής διαδικασίας.

   (βλ. σκέψη 52)

3.  Το τελικό πληροφοριακό έγγραφο που προβλέπει το άρθρο 20, παράγραφος 4, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ 384/96 σκοπεί την έκθεση, κατά τη διάρκεια της διοικητικής διαδικασίας, των πραγματικών περιστατικών και των ουσιωδών παρατηρήσεων βάσει των οποίων η Επιτροπή προτίθεται να συστήσει στο Συμβούλιο τη λήψη οριστικών μέτρων. Το εν λόγω έγγραφο σκοπεί ακόμη να ενημερώσει το σύνολο των ενδιαφερομένων για τη στάση που προτίθενται να επιδείξουν τα κοινοτικά όργανα και να δώσει την ευκαιρία σε κάθε ενδιαφερόμενο να υποβάλει σχετικές παρατηρήσεις, χωρίς αυτό να αποτελεί βλαπτική πράξη ή πράξη παρέχουσα δικαιώματα στους ενδιαφερομένους. Η θέση την οποία εκφράζει συναφώς η Επιτροπή, δεδομένου ότι ενδέχεται να μεταβάλλεται σε συνάρτηση με τις υποβαλλόμενες παρατηρήσεις, είναι οπωσδήποτε προσωρινή, σύμφωνα με όσα προβλέπει η τελευταία περίοδος της διατάξεως αυτής, οπότε η αιτιολογία του τελικού κανονισμού δεν απαιτείται να εξηγεί γιατί ήταν αβάσιμα τα συμπεράσματα που περιλαμβάνονταν σε ένα τελικό πληροφοριακό έγγραφο και τα οποία επανεξέτασε η Επιτροπή.

   (βλ. σκέψεις 53-54)

4.  Η αρχή του σεβασμού των δικαιωμάτων άμυνας συνιστά θεμελιώδη αρχή του κοινοτικού δικαίου, δυνάμει της οποίας οι εμπλεκόμενες σε διαδικασία έρευνας προ της εκδόσεως κανονισμού επιβάλλοντος οριστικούς δασμούς αντιντάμπινγκ επιχειρήσεις πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να γνωστοποιούν λυσιτελώς την άποψή τους, κατά τη διάρκεια της διοικητικής διαδικασίας, επί του υποστατού και της συνάφειας των προβαλλομένων γεγονότων και περιστάσεων.

   Οι ως άνω νομικές επιταγές τίθενται σε εφαρμογή με το άρθρο 20 του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ 384/96, που προβλέπει, στην παράγραφό του 4, την ανακοίνωση εγγράφως στις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις του τελικού γενικού πληροφοριακού εγγράφου σχετικά με τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά και το σκεπτικό βάσει των οποίων η Επιτροπή προτίθεται να συστήσει στο Συμβούλιο τη λήψη οριστικών μέτρων, πράγμα το οποίο συνεπάγεται ότι κάθε σχετική τροποποίηση πρέπει να γνωστοποιείται το συντομότερο δυνατόν.

   Το άρθρο 20, παράγραφος 4, του βασικού κανονισμού, δεδομένου ότι αναφέρεται ρητά σε «διαφορετικά πραγματικά περιστατικά και σε διαφορετικό σκεπτικό», επιτάσσει παράλληλα την ανακοίνωση στους ενδιαφερομένους κάθε νέας εκτιμήσεως πραγματικών στοιχείων τα οποία δεν μεταβλήθηκαν, ώστε αυτοί να είναι σε θέση να υποβάλουν σχετικά τις παρατηρήσεις τους.

   Από το άρθρο 20, παράγραφος 5, του βασικού κανονισμού προκύπτει ότι η εκ μέρους της Επιτροπής διαβίβαση της προτάσεώς της προς το Συμβούλιο περί λήψεως οριστικών μέτρων δεν μπορεί να πραγματοποιείται πριν από τη λήξη δεκαήμερης προθεσμίας από της αποστολής του τελικού πληροφοριακού εγγράφου στις επιχειρήσεις αυτές, πράγμα το οποίο εγγυάται ότι η Επιτροπή, πριν από την υποβολή της προτάσεώς της στο Συμβούλιο, θα λάβει όντως υπόψη τις ενδεχόμενες παρατηρήσεις των επιχειρήσεων, οι οποίες ενδέχεται να έχουν σημαντικές συνέπειες επί του περιεχομένου της τελικής πράξεως. Εντούτοις, η μη τήρηση της προθεσμίας αυτής δεν μπορεί να οδηγήσει σε ακύρωση του κανονισμού του Συμβουλίου παρά μόνον αν λόγω της παρατυπίας αυτής ενδέχεται η διοικητική διαδικασία να μπορούσε να καταλήξει σε διαφορετικό αποτέλεσμα, προσβάλλοντας με συγκεκριμένο τρόπο τα δικαιώματα άμυνας των ενδιαφερομένων επιχειρήσεων.

   (βλ. σκέψεις 63-67, 69, 71)