Περίληψη υπαλληλικής υπόθεσης

Περίληψη υπαλληλικής υπόθεσης

Περίληψη

1. Υπάλληλοι – Προσφυγή – Βλαπτική πράξη – Έννοια – Υπηρεσιακό σημείωμα που ενημερώνει τον ενδιαφερόμενο για την πρόθεση της Διοικήσεως να αναζητήσει τα αχρεωστήτως καταβληθέντα λόγω μη παροχής από αυτόν ικανοποιητικής εξήγησης ή μη προσκομίσεως συμπληρωματικών δικαιολογητικών εγγράφων

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91)

2. Υπάλληλοι – Αναζήτηση αχρεωστήτως καταβληθέντων – Προϋποθέσεις – Προδήλως παράτυπη κατάθεση – Γνώση του ενδιαφερομένου – Μεταφορά μέρους των αποδοχών του υπαλλήλου εκτός του κράτους υπηρεσιακής τοποθετήσεώς του για την πίστωση λογαριασμού στεγαστικού ταμιευτηρίου

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 85· παράρτημα VII, άρθρο 17 § 2)

3. Υπάλληλοι – Προσφυγή – Πλήρης δικαιοδοσία – Αποκατάσταση της υλικής ζημίας που υπέστη υπάλληλος λόγω της παράνομης αναζητήσεως ποσού

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 91 § 1)

1. Υπηρεσιακό σημείωμα με το οποίο η Διοίκηση ενημερώνει τον υπάλληλο για την πρόθεσή της να αναζητήσει αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά, για τον λόγο ότι ο υπάλληλος παρέλειψε να παράσχει ικανοποιητική εξήγηση ή να προσκομίσει συμπληρωματικά δικαιολογητικά έγγραφα, και το οποίο δεν προσδιορίζει ούτε το ποσό της ενδεχόμενης αναζητήσεως ούτε τον τρόπο της επιστροφής, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως βλαπτική για τον υπάλληλο πράξη, καθόσον δεν θίγει άμεσα ή έμμεσα τα συμφέροντά του μεταβάλλοντας ουσιωδώς τη νομική του κατάσταση, ούτε αποτελεί οριστική θέση της Διοικήσεως. Επιπλέον, ένα τέτοιο σημείωμα ουδόλως παρέχει στον ενδιαφερόμενο τη δυνατότητα να εκτιμήσει εάν είναι σκόπιμο να το αμφισβητήσει υποβάλλοντας διοικητική ένσταση δυνάμει του άρθρου 90, παράγραφος 2, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (στο εξής: ΚΥΚ).

(βλ. σκέψεις 45 και 46)

2. Όπως προκύπτει από το άρθρο 85 του ΚΥΚ, η αναζήτηση των αχρεωστήτως καταβληθέντων εξαρτάται από τη σωρευτική συνδρομή δύο προϋποθέσεων, εκ των οποίων η πρώτη συνίσταται στην παράτυπη κατάθεση του ποσού το οποίο αναζητεί η Διοίκηση και η δεύτερη στη γνώση της παρατυπίας αυτής από τον ενδιαφερόμενο ή στη διαπίστωση ότι η εν λόγω παρατυπία ήταν τόσο πρόδηλη ώστε ο υπάλληλος δεν ήταν δυνατό να μην τελεί εν γνώσει της.

Ακόμη και αν υποτεθεί ότι το άρθρο 17, παράγραφος 2, του παραρτήματος VII του ΚΥΚ, όπως είχε πριν αρχίσει να ισχύει ο κανονισμός 723/2004, για την τροποποίηση του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και του καθεστώτος που εφαρμόζεται στο λοιπό προσωπικό των Κοινοτήτων αυτών, το οποίο παρέχει στον υπάλληλο τη δυνατότητα να μεταφέρει μέρος των αποδοχών του εκτός του κράτους υπηρεσιακής τοποθετήσεώς του, προκειμένου να καλύπτει έξοδα που απορρέουν ιδίως από τακτικές και αποδεδειγμένες υποχρεώσεις τις οποίες έχει αναλάβει εκτός του κράτους όπου εδρεύει το όργανο στο οποίο υπηρετεί ή εκτός του κράτους όπου ασκεί τα καθήκοντά του, δεν έχει εφαρμογή στην περίπτωση στην οποία η μεταφορά προορίζεται για την πίστωση λογαριασμού στεγαστικού ταμιευτηρίου που αναγνωρίζεται ως τέτοιος από τη νομοθεσία κράτους μέλους, ο παράτυπος χαρακτήρας μιας τέτοιας καταθέσεως δεν είναι τόσο πρόδηλος ώστε ο εν λόγω υπάλληλος να τον γνωρίζει οπωσδήποτε, ιδίως όταν η διατύπωση των εφαρμοστέων νομικών διατάξεων δεν παρέχει τη δυνατότητα να δοθεί σαφής και αδιαμφισβήτητη απάντηση στο κατά πόσον έχει εφαρμογή η διάταξη αυτή σε μια τέτοια μεταφορά, και όταν η συμπεριφορά των αρμόδιων υπηρεσιών έχει δημιουργήσει στον ενδιαφερόμενο την εύλογη πεποίθηση ότι οι υπηρεσίες αυτές διέκειντο ευνοϊκά προς την εφαρμογή αυτή.

(βλ. σκέψεις 58, 68, 69, 72 και 74)

3. Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης, που έχει πλήρη δικαιοδοσία σε υποθέσεις χρηματικών αποζημιώσεων, είναι αρμόδιο να διατάξει, προς αποκατάσταση της υλικής ζημίας, την επιστροφή στον προσφεύγοντα-ενάγοντα ποσού αχρεωστήτως αναζητηθέντος από τη Διοίκηση, προσαυξημένο με τόκους υπερημερίας από την ημερομηνία της επιστροφής ως την πλήρη αποπληρωμή του.

(βλ. σκέψεις 81 και 82)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: 18 Σεπτεμβρίου 2002, T‑29/01, Puente Martín κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2002, σ. I‑A‑157 και II‑833, σκέψη 88· 9 Ιουλίου 2003, T‑22/01, Ευθυμίου κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2003, σ. I‑A‑177 και II‑891, σκέψη 45

ΔΔΔ: 16 Ιανουαρίου 2007, F‑126/05, Borbély κατά Επιτροπής, δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψη 73