This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62007CJ0281
Περίληψη της αποφάσεως
Περίληψη της αποφάσεως
Υπόθεση C-281/07
Hauptzollamt Hamburg-Jonas
κατά
Bayerische Hypotheken- und Vereinsbank AG
(αίτηση του Bundesfinanzhof για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)
«Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 — Προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων — Άρθρο 3 — Ανάκτηση επιστροφής κατά την εξαγωγή — Σφάλμα της εθνικής διοίκησης — Προθεσμία παραγραφής»
Προτάσεις της γενικής εισαγγελέα E. Sharpston της 25ης Σεπτεμβρίου 2008 I ‐ 93
Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 15ης Ιανουαρίου 2009 I ‐ 103
Περίληψη της αποφάσεως
’Ιδιοι πόροι των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων – Κανονισμός σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας – Δίωξη λόγω παρατυπιών – Προθεσμία παραγραφής
(Κανονισμός 2988/95 του Συμβουλίου, άρθρο 3 § 1)
Η τετραετής προθεσμία παραγραφής την οποία προβλέπει το άρθρο 3, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού 2988/95, σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, δεν ισχύει για τη διαδικασία ανάκτησης μιας επιστροφής κατά την εξαγωγή η οποία καταβλήθηκε αχρεωστήτως στον εξαγωγέα λόγω λάθους των εθνικών αρχών, όταν ο εν λόγω εξαγωγέας δεν έχει διαπράξει καμία παρατυπία κατά την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 2, του κανονισμού αυτού.
Στην περίπτωση αυτή, το ζήτημα της παραγραφής της αξίωσης απόδοσης των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών διέπεται από τους σχετικούς κανόνες του εθνικού δικαίου. Πράγματι, οι ένδικες διαφορές σχετικά με την αναζήτηση αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών βάσει του κοινοτικού δικαίου πρέπει, ελλείψει κοινοτικών διατάξεων, να επιλύονται από τα εθνικά δικαστήρια κατ’ εφαρμογήν του εθνικού τους δικαίου, με την επιφύλαξη, ωστόσο, των ορίων που επιβάλλει το κοινοτικό δίκαιο, υπό την έννοια ότι οι κανόνες που προβλέπει το εθνικό δίκαιο δεν μπορούν να καταλήγουν στο να καθιστούν πρακτικώς αδύνατη ή εξαιρετικά δυσχερή την αναζήτηση των αχρεωστήτως καταβληθεισών ενισχύσεων και ότι η εθνική νομοθεσία πρέπει να εφαρμόζεται κατά τρόπο που να μη συνεπάγεται διακρίσεις σε σχέση με τις διαδικασίες που αποβλέπουν στην επίλυση εθνικών διαφορών του ιδίου τύπου.
Εξάλλου, το συμφέρον της Κοινότητας στην ανάκτηση των επιστροφών κατά την εξαγωγή που έχουν καταβληθεί κατά παράβαση των προϋποθέσεων χορήγησής τους πρέπει να λαμβάνεται πλήρως υπόψη κατά τον καθορισμό των προθεσμιών παραγραφής που ισχύουν για την ανάκτηση αυτή.
(βλ. σκέψεις 23-26 και διατακτ.)