Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1. Διεθνείς συμφωνίες — Σύμβαση των Παρισίων περί προστασίας της βιομηχανικής ιδιοκτησίας — Άμεσο αποτέλεσμα

2. Κοινοτικό σήμα — Διαδικαστικές διατάξεις — Αυτεπάγγελτη εξέταση των πραγματικών περιστατικών

(Κανονισμός 40/94 του Συμβουλίου, άρθρα 7 § 1 και 74 § 1)

3. Κοινοτικό σήμα — Ορισμός και κτήση κοινοτικού σήματος — Προγενέστερη καταχώριση του σήματος σε ορισμένα κράτη μέλη

(Κανονισμός 40/94 του Συμβουλίου)

4. Κοινοτικό σήμα — Ορισμός και κτήση κοινοτικού σήματος — Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου — Σήματα στερούμενα διακριτικού χαρακτήρα

(Κανονισμός 40/94 του Συμβουλίου, άρθρο 7 § 1, στοιχείο β΄)

5. Κοινοτικό σήμα — Ορισμός και κτήση κοινοτικού σήματος — Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου

(Κανονισμός 40/94 του Συμβουλίου, άρθρο 7 § 1, στοιχείο β΄)

Περίληψη

1. Δεν είναι δυνατή η απευθείας επίκληση της Συμβάσεως των Παρισίων περί προστασίας της βιομηχανικής ιδιοκτησίας στο πλαίσιο διαφοράς με αντικείμενο την ακύρωση αποφάσεως του τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), περί απορρίψεως της αιτήσεως καταχωρίσεως ενός τρισδιάστατου σήματος.

Συγκεκριμένα, πρώτον, η Κοινότητα δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος στη Σύμβαση των Παρισίων.

Δεύτερον, στις περιπτώσεις που ο κοινοτικός νομοθέτης έχει κρίνει αναγκαίο να προσδώσει σε ορισμένες διατάξεις της Συμβάσεως των Παρισίων άμεσο αποτέλεσμα, ο κανονισμός 40/94, για το κοινοτικό σήμα, παραπέμπει ρητώς σε αυτές, όπως στην περίπτωση των απολύτων λόγων απαραδέκτου του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία η΄ και θ΄, του κανονισμού αυτού. Αντιθέτως, η εν λόγω παράγραφος 1 δεν περιέχει τέτοια παραπομπή όσον αφορά τον διακριτικό χαρακτήρα των σημάτων και ο κοινοτικός νομοθέτης έχει θεσπίσει συναφώς αυτοτελή διάταξη στο άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του εν λόγω κανονισμού.

Τρίτον, η Σύμβαση των Παρισίων θα μπορούσε, βεβαίως, να έχει άμεσο αποτέλεσμα δυνάμει της παραπομπής του άρθρου 2, παράγραφος 1, της Συμφωνίας για τα Δικαιώματα Πνευματικής Ιδιοκτησίας στον Τομέα του Εμπορίου σε αυτήν, αλλ’ επειδή η Συμφωνία στερείται απευθείας εφαρμογής, η παραπομπή στη Σύμβαση δεν μπορεί να της προσδώσει τέτοιο αποτέλεσμα.

(βλ. σκέψεις 40-43)

2. Κατά την εξέταση της συνδρομής τυχόν απολύτων λόγων απαραδέκτου του άρθρου 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 40/94, για το κοινοτικό σήμα, ο ρόλος του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) συνίσταται στο να αποφασίζει αν η αίτηση καταχωρίσεως σήματος προσκρούει σε τέτοιους λόγους.

Συναφώς, κατά το άρθρο 74, παράγραφος 1, του ίδιου κανονισμού, το Γραφείο υποχρεούται να εξετάζει αυτεπαγγέλτως τα πραγματικά περιστατικά που θα μπορούσαν να θεμελιώσουν απόλυτο λόγο απαραδέκτου.

Πάντως, ο προσφεύγων, εφόσον προβάλλει τον διακριτικό χαρακτήρα του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση, παρά την ανάλυση του ΓΕΕΑ, υποχρεούται να προσκομίσει συγκεκριμένες και στοιχειοθετημένες ενδείξεις που να αποδεικνύουν ότι το σήμα αυτό είτε έχει εγγενή διακριτικό χαρακτήρα είτε απέκτησε διακριτικό χαρακτήρα από τη χρήση.

(βλ. σκέψεις 48-50)

3. Απόφαση με την οποία το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) απορρίπτει αίτηση καταχωρίσεως ενός σήματος ως κοινοτικού δεν επηρεάζει ούτε το κύρος ούτε την προστασία της προγενέστερης εθνικής καταχωρίσεως στο έδαφος κράτους μέλους.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την πέμπτη αιτιολογική σκέψη του κανονισμού 40/94, για το κοινοτικό σήμα, το κοινοτικό δίκαιο περί σημάτων δεν υποκαθιστά το δίκαιο περί σημάτων των κρατών μελών.

Επομένως, λόγω γλωσσικών, πολιτισμικών, κοινωνικών και οικονομικών διαφορών μεταξύ των κρατών μελών, είναι δυνατόν ένα σήμα που στερείται διακριτικού χαρακτήρα εντός ενός κράτους μέλους να διαθέτει τέτοιο χαρακτήρα εντός άλλου κράτους μέλους, καθώς επίσης ένα σήμα που δεν διαθέτει διακριτικό χαρακτήρα σε κοινοτικό επίπεδο να διαθέτει τέτοιο χαρακτήρα εντός κάποιου κράτους μέλους.

(βλ. σκέψεις 56-58)

4. Τα κριτήρια εκτιμήσεως του διακριτικού χαρακτήρα, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94, για το κοινοτικό σήμα, των τρισδιάστατων σημάτων που αποτελούνται από την εικόνα του ίδιου του προϊόντος δεν διαφέρουν από τα εφαρμοστέα σε άλλες κατηγορίες σημάτων.

Πάντως, στο πλαίσιο της εφαρμογής των κριτηρίων αυτών, η αντίληψη του μέσου καταναλωτή δεν είναι κατ’ ανάγκη η ίδια στην περίπτωση τρισδιάστατου σήματος, αποτελουμένου από την εικόνα του ίδιου του προϊόντος, και στην περίπτωση λεκτικού ή εικονιστικού σήματος, αποτελούμενου από σημείο ανεξάρτητο της όψεως των προϊόντων που προσδιορίζει. Πράγματι, ο μέσος καταναλωτής δεν συνηθίζει να αναγνωρίζει την προέλευση ενός προϊόντος βάσει του σχήματος ή της συσκευασίας του, χωρίς την ύπαρξη κάποιου εικονιστικού ή λεκτικού στοιχείου, και, επομένως, η διαπίστωση του διακριτικού χαρακτήρα ενός τέτοιου τρισδιάστατου σήματος θα μπορούσε να αποδειχθεί δυσχερέστερη από την του διακριτικού χαρακτήρα κάποιου λεκτικού ή εικονιστικού σήματος.

Υπ’ αυτές τις συνθήκες, διακριτικό χαρακτήρα διαθέτει μόνον το σήμα το οποίο αποκλίνει σημαντικά από τα γενικώς ή συνήθως ισχύοντα στον κλάδο και, ως εκ τούτου, επιτελεί τη βασική του λειτουργία του προσδιορισμού της προέλευσης.

(βλ. σκέψεις 80-81)

5. Για να εκτιμηθεί αν ένα σήμα έχει διακριτικό χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94, για το κοινοτικό σήμα, πρέπει να ληφθεί υπόψη η συνολική εντύπωση που αυτό προκαλεί. Τούτο ωστόσο δεν αποκλείει τη διαδοχική, αρχικώς, εξέταση των διαφόρων στοιχείων παρουσίασης που χρησιμοποιούνται για το σήμα αυτό. Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο της συνολικής εκτιμήσεως, μπορεί να είναι χρήσιμο να εξετασθεί καθένα από τα συστατικά στοιχεία του οικείου σήματος.

(βλ. σκέψη 82)