Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1. Φορολογικές διατάξεις — Εναρμόνιση των νομοθεσιών — Φόροι κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας — Παροχές υπηρεσιών — Οικονομικές πράξεις που αποτελούνται από περισσότερα στοιχεία — Οικονομική πράξη που πρέπει να θεωρηθεί ενιαία παροχή — Κριτήρια — Χορήγηση τυποποιημένου λογισμικού εγγεγραμμένου σε υλικό φορέα και μεταγενέστερη προσαρμογή του λογισμικού αυτού στις ειδικές ανάγκες του καταναλωτή

(Οδηγία 77/388 του Συμβουλίου, άρθρο 2 § 1)

2. Φορολογικές διατάξεις — Εναρμόνιση των νομοθεσιών — Φόροι κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας — Παροχές υπηρεσιών — Έννοια — Χορήγηση τυποποιημένου λογισμικού εγγεγραμμένου σε υλικό φορέα και μεταγενέστερη προσαρμογή του λογισμικού αυτού στις ειδικές ανάγκες του καταναλωτή — Υπαγωγή — Προϋποθέσεις

(Οδηγία 77/388 του Συμβουλίου, άρθρο 6 § 1)

3. Φορολογικές διατάξεις — Εναρμόνιση των νομοθεσιών — Φόροι κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας — Παροχές υπηρεσιών — Καθορισμός του τόπου φορολογικής συνδέσεως — Παροχές υπηρεσιών από συμβούλους, μηχανικούς, γραφεία μελετών, δικηγόρους και λογιστές και λοιπές όμοιες παροχές — Έννοια — Προσαρμογή ενός λογισμικού στις ειδικές ανάγκες ενός καταναλωτή — Υπαγωγή

(Οδηγία 77/388 του Συμβουλίου, άρθρο 9 § 2, στοιχ. ε΄, περ. 3)

Περίληψη

1. Το άρθρο 2, σημείο 1, της έκτης οδηγίας 77/388 περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, όταν δύο ή περισσότερα στοιχεία που ένας υποκείμενος στον φόρο παρέσχε σε έναν καταναλωτή, όπου ως καταναλωτής νοείται ο μέσος καταναλωτής, συνδέονται τόσο στενά μεταξύ τους ώστε αντικειμενικά να αποτελούν, σε οικονομικό επίπεδο, ένα όλον του οποίου η διάσπαση θα ήταν τεχνητή, το σύνολο των στοιχείων αυτών αποτελεί ενιαία παροχή όσον αφορά τον φόρο προστιθεμένης αξίας. Τούτο συμβαίνει όταν πρόκειται για μια πράξη με την οποία ένας υποκείμενος στον φόρο χορηγεί σε έναν καταναλωτή τυποποιημένο λογισμικό που προηγουμένως είχε αναπτυχθεί, τεθεί στο εμπόριο και εγγραφεί σε υλικό φορέα και μετά προσαρμόζει το λογισμικό αυτό στις ειδικές ανάγκες εκείνου που το απέκτησε, έστω και με την καταβολή χωριστών τιμών.

(βλ. σκέψη 30, διατακτ. 1-2)

2. Το άρθρο 6, παράγραφος 1, της έκτης οδηγίας 77/388 περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι μια ενιαία παροχή, όπως η χορήγηση τυποποιημένου λογισμικού και η μεταγενέστερη προσαρμογή του στις ειδικές ανάγκες του καταναλωτή, πρέπει να χαρακτηριστεί ως «παροχή υπηρεσιών» όταν προκύπτει ότι η προσαρμογή δεν είναι ήσσων ή παρεπόμενη αλλά αντιθέτως έχει κυρίαρχο χαρακτήρα· τούτο συμβαίνει ιδίως όταν, λαμβανομένων υπόψη στοιχείων όπως η έκτασή της, το κόστος της ή η διάρκειά της, η προσαρμογή αυτή είναι αποφασιστικής σημασίας για να καταστεί δυνατή η χρήση του λογισμικού σύμφωνα με την παραγγελία εκείνου που το απέκτησε.

(βλ. σκέψεις 28-30, διατακτ. 3)

3. Το άρθρο 9, παράγραφος 2, στοιχείο ε΄, τρίτη περίπτωση, της έκτης οδηγίας 77/388 περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών, το οποίο καθορίζει τον τόπο φορολογικής συνδέσεως για τις παροχές υπηρεσιών από συμβούλους, μηχανικούς, γραφεία μελετών, δικηγόρους και λογιστές και για λοιπές όμοιες παροχές, καθώς και για την επεξεργασία στοιχείων και την παροχή πληροφοριών, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι έχει εφαρμογή επί μιας ενιαίας παροχής υπηρεσιών, όπως η παράδοση τυποποιημένου λογισμικού και η μεταγενέστερη προσαρμογή του στις ειδικές ανάγκες του καταναλωτή, που χορηγήθηκε σε πρόσωπο το οποίο υπόκειται στον φόρο και είναι εγκατεστημένο εντός της Κοινότητας αλλά εκτός της χώρας εκείνου ο οποίος παρέσχε τις υπηρεσίες.

Συγκεκριμένα, η διάταξη αυτή δεν αφορά επαγγέλματα, όπως αυτά του δικηγόρου, του συμβούλου, του λογιστή ή του μηχανικού, αλλά τις παροχές στις οποίες προβαίνουν οι επαγγελματίες αυτοί και εκείνες που είναι όμοιες με τις πρώτες. Ο κοινοτικός νομοθέτης χρησιμοποιεί τα επαγγέλματα, που αναφέρει η διάταξη αυτή, ως μέσο για να ορίσει τις κατηγορίες παροχών τις οποίες αφορά η πιο πάνω διάταξη. Εν προκειμένω, οι επιστήμες της πληροφορικής, και μεταξύ αυτών ο προγραμματισμός και η ανάπτυξη λογισμικών, έχουν σημαντική θέση στην εκπαίδευση που παρέχεται στους μελλοντικούς μηχανικούς και μάλιστα συχνά αποτελούν έναν από τους διάφορους τομείς ειδικότητας που είναι ανοικτοί γι’ αυτούς κατά την εν λόγω εκπαίδευση. Κατά συνέπεια, μια παροχή όπως η προσαρμογή ενός λογισμικού στις ειδικές ανάγκες ενός καταναλωτή δύναται να γίνει άλλοτε από μηχανικούς και άλλοτε από άλλα πρόσωπα που έχουν την αναγκαία προς τούτο εκπαίδευση. Επομένως, μια τέτοια παροχή υπάγεται είτε στις παροχές στις οποίες προβαίνουν μηχανικοί είτε σε αυτές που είναι όμοιες με τη δραστηριότητα ενός μηχανικού.

(βλ. σκέψεις 37-41, διατακτ. 4)